Έκθεση για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Μεσόγειος Θάλασσα δημοσίευσε το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (UNEP).

Η έκθεση για τη Μεσόγειο είναι μια από τις 18 περιφερειακές μελέτες που δημοσιεύτηκαν στη 10η Διάσκεψη των Συμβαλλόμενων Μερών στη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα, που διεξάγεται στη Ναγκόγια της Ιαπωνίας.

Η έκθεση αναλύει πώς η απώλεια και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων της Μεσογείου, που οφείλεται κυρίως σε βιομηχανικές και ανθρώπινες δραστηριότητες, απειλεί τη θαλάσσια ζωή.

Πέρα από την αστικοποίηση, τον τουρισμό και τη ραγδαία ανάπτυξη των παράκτιων περιοχών, άλλες απειλές για τα θαλάσσια οικοσυστήματα της Μεσογείου είναι η ρύπανση, τα τοξικά φύκια, τα ξενικά είδη και η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων.

Το 2000 οι παράκτιοι πληθυσμοί της Μεσογείου ξεπερνούσαν τα 150 εκατομμύρια και προβλέπεται ότι οι δημογραφικές πιέσεις στην περιοχή θα ενταθούν με αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστεί η ζήτηση για φυσικούς πόρους.

Κύριες περιβαλλοντικές προκλήσεις στη Μεσόγειο

– Καταστροφή των οικοτόπων: Η ανεξέλεγκτη αστική ανάπτυξη στις περιοχές της Μεσογείου και οι πρακτικές αλιείας που δεν είναι βιώσιμες έχουν πλήξει ανεπανόρθωτα τα θαλάσσια οικοσυστήματα της Μεσογείου.

– Υπεραλίευση: Η αλιεία γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 στη Μεσόγειο με αποτέλεσμα τα αλιεύματα να ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο τόνους. Αν και το 2000 το ποσοστό των αλιευμάτων μειώθηκε, οι πολλές φορές οι πρακτικές που ακολουθούνται στην αλιεία δεν είναι βιώσιμες και συμβάλλουν στην καταστροφή των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

– Κλιματική αλλαγή: Υπάρχουν δυο σημαντικές περίοδοι αναφορικά με τη θερμοκρασία της επιφάνειας της Μεσογείου Θαλάσσης. Η πρώτη είναι η «ψυχρή περίοδος» που διήρκεσε μέχρι το 1978, όταν στην επιφάνεια των υδάτων καταγράφηκε η χαμηλότερη θερμοκρασία. Η δεύτερη είναι η θερμή περίοδος, κατά την οποία σημειώθηκε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,28 βαθμούς Κελσίου. Οι διακυμάνσεις στη θερμοκρασία αναμένεται να επηρεάσουν σοβαρά τους θαλάσσιους οργανισμούς που είναι λιγότερο ανεκτικοί στις αλλαγές του φυσικού περιβάλλοντος.

– Θαλάσσια ξενικά είδη: Οι θαλάσσιες μεταφορές στη Μεσόγειο άνθησαν την περίοδο 1997 – 2006. Συνέπεια αυτής της ταχύτατης ανάπτυξης ήταν η εισβολή ξενικών ειδών στη Μεσόγειο, τα οποία συνιστούν μεγάλη απειλή για τα ενδημικά είδη.

– Ρύπανση: Κύρια αιτία της ρύπανσης είναι τα φορτία αζώτου και φωσφόρου που διαχέονται στη Μεσόγειο από θαλάσσιες και χερσαίες πηγές. Από το 1960 και μετά τα φορτία αζώτου στη Μεσόγειο αυξήθηκαν, ενώ τα φορτία φωσφόρου μειώθηκαν, γεγονός που οφείλεται στη λήψη μέτρων για τον έλεγχο της ρύπανσης. Το πρόβλημα παραμένει έντονο και σήμερα.

www. econews.gr