Λίγες μόνο μέρες μετά την υποτιθέμενη οικονομική διάσωση της χώρας μας απο τους ευρωπαίους εταίρους -απόφαση 21ης Ιουλίου 2011 – στην Ελλάδα ξέσπασε πόλεμος.

Πόλεμος ανακοινώσεων.
Μεταξύ των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων.
Ποιός είχε την ιδέα του ευρωομόλογου.
Τα λουκέτα στα καταστήματα, τα εργοστάσια, παντού, δεν συγκινούσαν.
Η ανεργία που κάλπαζε, δεν συγκινούσε.
Το γεγονός ό, τι ο πρωταθλητής Ολυμπιακός ακόμα δεν είχε μοντάρει εντεκάδα, δεν συγκινούσε.
Ο αποκλεισμός του Παναθηναϊκού απο τους ομίλους του τσάμπιονς – λίγκ πέρασε στα ψιλά.
Ο γενικευμένος καταποντισμός κι αυτός έρχονταν δεύτερος.
Τα πρωτεία, η πρώτη είδηση, ο σκυλοκαυγάς ήταν για το ποιός πρώτος διατύπωσε την ιδέα του ευρωομόλογου.
Σαν άνθρωποι και σαν Έλληνες, προ πάντων, ας επιχειρήσουμε μια προσέγγιση του θέματος.
Για το ευρωομόλογο είχαν αποφανθεί, αν δεν με απατά η μνήμη μου:
– Η Μαρία η Πενταγιώτισσα.
-Η θειά η Αμιρσούδα. Η θειά η Αμιρσούδα, τρία βρακιά φορεί. Μέχρι να βγάλει το ένα, τα δυό τα κατουρεί. Λαϊκόν άσμα.
-Ο Μήτσος απο το Διακοφτό.
-Ο Κάτμαν – Νίκος Κατέλης -της Ανίτας Πάνια.
-Ο χούλιγκαν που πέταξε τη φωτοβολίδα στην πλάτη του τερματοφύλακα τον Μάϊο στην Τούμπα.
-Ο Μήτσουλας απο τα μυστικά της Εδέμ.
-Η Αγλαΐα του Καραγκιόζη.
-Η Κάρμεν η τσιγγάνα, πριν την διάλυση της Γιουγκοσλαυΐας.
-Ο Μάϊμος. Αγαπημένος ήρωας του ηθοποιού Νίκου Καλογερόπουλου.
-Η Μαλάμω.
-Η Γκόλφω.
-Ο Αράπης.
Και όχι μόνο.
Πάντα παραμονές εκλογών όλοι οι μπαλκονάτοι ( οι εκφωνούντες λόγο απο τα μπαλκόνια ), κάτι είχαν να πούνε για τα ευρωομόλογα.
Κι άντε την ιδέα λόγια να λέμε, σε δουλειά να βρισκόμαστε την καταλαβαίνω.
Την πατρότητα της ιδέας υποτίμησης της νοημοσύνης του Έλληνα ποιός την είχε;
Ο Κάτμαν; Η Γκόλφω; Η Μαλάμω; Η Αγλαΐα;
΄΄ΟΙ ΧΑΣΟΜΕΡΗΔΕΣ΄΄ απεφάνθη η Πυθία απο τους Δελφούς, υπενθυμίζοντάς μας ό,τι είναι οιονεί παρούσα.
Χασομέρηδες; Ποιοί χασομέρηδες. Έχει στην Ελλάδα χασομέρηδες;
Άλλο πάλι και τούτο. Μας μπέρδεψε η Πυθία με άλλους λαούς.
Τελικά, άλλο το: Καλήν ομολογίαν παρά του Θεού έσχομεν, κι άλλο το: Καλήν ευρωομολογίαν παρά τοις ευρωπαίοις αναμένωμεν.ζ