Στις πρόσφατες συναντήσεις των τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα της περιοχής αναφέρθηκε σε συνέντευξή του ο Βουλευτής Ξάνθης Γρηγόρης Στογιαννίδης, σε συνέντευξή του.

Άνοιξαν οι δύο σχολές της Θράκης, του χρόνου και η Ξάνθη

Σε σχέση με την Αστυνομική Σχολή Ξάνθης, ανέφερε ότι την Κυριακή άνοιξα οι δύο σχολές της Κομοτηνής και του Διδυμοτείχου και ότι για τυπικούς λόγους δεν ήταν δυνατή η λειτουργία της σχολής στην Ξάνθη, για την οποία υπάρχει η διαβεβαίωση ότι θα λειτουργεί την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά.

Άνοιξε το εργοστάσιο της ΕΒΖ στην Ορεστιάδα, “παίρνει σειρά” η Ξάνθη

Εξάλλου, αναφέρθηκε στο θέμα της ζάχαρης, μετά την επαναλειτουργία του εργοστασίου της Ορεστιάδας. Όπως τόνισε, στην Ξάνθη θα αργήσει να «ανάψει η υψικάμινος» γιατί κάποιοι έχουν φροντίσει να εξαφανίσουν τα μηχανήματα παραγωγής αλλά ο στόχος του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ είναι σύντομα να λειτουργήσει η πακετοποίηση στο εργοστάσιο της Ξάνθης αλλά και να δοθούν ποσοστώσεις για κάποιες χιλιάδες στρέμματα ζαχαρότευτλων σε παραγωγούς της Ξάνθης .

Αναφέρθηκε και στη συμφωνία με τη Βραζιλία που μπορεί να αποτελέσει χρυσή ευκαιρία για την ΕΒΖ λέγοντας ότι κάποιοι στη διοίκηση της Βιομηχανίας αμφισβητούν αυτή την προοπτική αλλά σίγουρα η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιφυλάξεις για αρκετά από τα μέλη της Διοίκησης και θα επιδιώξει σύντομα συνάντηση με το Δ.Σ. στη Θεσσαλονίκη. Όπως τόνισε «Κάποιοι πρέπει να απολογηθούν για την κατάσταση σήμερα στην ΕΒΖ» συσχετίζοντας μάλιστα την υπόθεση της διαχείρισης με την εισαγγελική έρευνα που είναι σε εξέλιξη.

Για τη συνάντηση με Αποστόλου για τα Αγροτικά

Σε σχέση με τις αγροτικές κινητοποιήσεις, ανέφερε ότι είναι δικαίωμα κάθε κοινωνικής ομάδας να καθορίζει το διεκδικητικό της πλαίσιο ενώ από την πλευρά της κυβέρνησης, ο αρμόδιος υπουργός τον οποίο συνάντησαν οι βουλευτές της Ξάνθης, ανέφερεπως στις προθέσεις της Κυβέρνησης είναι η καθιέρωση του βιβλίου εσόδων –εξόδων για τους αγρότες καθώς και ο καθορισμός του κατά κύριο επάγγελμα αγρότη σε ποσοστό που να υπερβαίνει το 50%.

Αυτό που ζητούν οι βουλευτές είναι να υπολογίζεται ο προσωπικός κόπος του γεωργού ως κόστος παραγωγής, ώστε να μην φορολογείται υπέρμετρα.