Πολλές προσπάθειες για την ποιότητα της ζωής μας δεν πετυχαίνουν αυτόματα όπως πιστεύουν μερικοί, που από την πολυθρόνα τους αναφωνούν τι ωραίο που είναι τούτο, κακό αυτό, απαιτούν να γίνει εκείνο και όχι το άλλο.

Tα πιο πολλά από αυτά που ομορφαίνουν τη ζωή μας και μας δίνουν καθημερινές ανάσες κρύβουν μεγάλη και επίμονη προσπάθεια, κρύβουν μικρές άγνωστες ιστορίες, κρύβουν όμορφες συνεργασίες, ώρες πολλές αφιερωμένες εξαιρετικά, κρύβουν απογοητεύσεις αλλά και γέλια που είναι καλό να τα κρατάς για τον εαυτό σου και τους φίλους σου, η εξέλιξη όμως της ιστορίας απαιτεί αλλιώς…

Κάποιοι λοιπόν που αγαπούσαν το άθλημα γιατί έπαιζαν οι ίδιοι η τα παιδιά τους, μερικοί γιατί ήθελαν να μάθουν, άλλοι που θεωρούσαν ότι το άθλημα έχει πολλές ιδιαιτερότητες που μπορούσαν να βοηθήσουν μια πόλη στις κινήσεις που θα έκανε για να αποκτήσει όνομα Πανελλαδικά, (βλ άρθρο  «Το τένις ως εναλλακτική μορφή τουρισμού» ) ενώθηκαν και αθόρυβα αλλά μεθοδικά, άλλοτε αργά και άλλοτε γρήγορα και θεαματικά, προσπάθησαν να υλοποιήσουν μια ιδέα, να γίνουν γήπεδα του τένις στην Ξάνθη όπως είχαν οι γύρω πόλεις.

Βρέθηκε λοιπόν ένας βουλευτής και ένας Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και μετέπειτα Δήμαρχος (Ατματζίδης, Αμοιριδης) που πείστηκαν και άρχισαν να βοηθούν για την υλοποίηση αυτής της ιδέας μαζί με ένα Διοικητικό Συμβούλιο του τένις που αποφάσισε, για να γίνει πιο ολοκληρωμένο το έργο, να δανείσει χρήματα στον όμιλο (δεν έφτανε το αρχικό ποσό για τέσσερα γήπεδα) ελπίζοντας να τα πάρει όποτε η Γραμματεία Αθλητισμού αποφάσιζε!!

Ο Φ. Αμοιριδης υποδεικνύει το χώρο, ομόφωνα αποφασίζει το Δημοτικό Συμβούλιο να ζητήσει παραχώρηση ενός χώρου που μέχρι τότε τοποθετούσαν χώμα και αλλά υλικά κάποιοι εργολάβοι με σκοπό να το δώσει προς χρήση στον όμιλο, κάτι παρόμοιο δηλ που έγινε με τον ποδηλατικό όμιλο και τον Δήμο Αβδήρων, φέτος.

Απαντά η Κτηματική Υπηρεσία ότι μπορούμε να σας δώσουμε για χρήση το οικόπεδο με σκοπό αθλητικά έργα, έκτοτε εσίγησε η υπηρεσία αλλά και ο Δήμος δεν φρόντισε να τελειώσει την ιστορία.

Τα γήπεδα γίνονται, ο Δήμος αγκαλιάζει την προσπάθεια και χτίζει υποδομές, εντευκτήριο, φωτισμό, περίφραξη αλλά την συντήρηση επωμίζεται ο σύλλογος πχ καθαριότητα, λάμπες φωτισμού, βάψιμο μονώσεις στο κτήριο κλπ και όλα τα λειτουργικά έξοδα.

Με χορηγίες από εταιρίες (Heineken), από Ξανθιώτες ιδιώτες, από Νομαρχία αλλά και από το Δήμο, αναλαμβάνει διεθνείς αγώνες τρία χρόνια, δεκάδες πανελλαδικά πρωταθλήματα, γίνεται διοικητικό τενιστικό κέντρο της περιφέρειας, σημείο αναφοράς για τη φιλοξενία και την αγωνιστική συμπεριφορά των αθλητών του

Γεμίζει ο χώρος με ζωή και φωνές από μπόμπιρες και μαθητριούλες, από γονείς που χαίρονται και μεις;. Εμείς, παίρνουμε την αμοιβή μας, βλέποντας αυτά τα χαμογέλα. Αυτή ήταν και είναι για μας η ανταμοιβή!

O Αμοιρίδης πεθαίνει και όλοι εμείς που καθημερινά αφήνουμε ένα μέρος του ελεύθερου χρόνου μας για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μιας διαρκούς ανάπτυξη του τένις, θεωρούμε ότι έχει λυθεί το θέμα.

Που να φανταστούν όλοι τότε που βοηθήσαν να στηθεί αυτός ο χώρος, ο Παντερμαλης που πότιζε τα πλατάνια, που ο ιδιος φυτεψε, με χαρά για να ομορφύνει τον χώρο, ο Κουλακλογλου που μετρούσε τα φορτηγά για το αμμοχάλικο, μήπως και μας κλέψει ο εργολάβος, ο Παπαδημοπουλος με τον υπογράφοντα  που ζητούσαμε ενίσχυση για την αποπεράτωση του έργου από τον Σολδατο, τον Ζεριτη από άλλους οικονομικούς παράγοντες της περιόδου, ο κ Βλαχόπουλος που έγραφε τις επιστολές ως ΓΓ του ομίλου, ο Κουστενης που σχεδίαζε τις μακέτες, ναι, ναι παρουσιάσαμε και μακέτες για τον χώρο στον Γενικό Γραμματέα Αθλητισμού και οι μικροί τότε αθλητές που τους καμαρώναμε, και σήμερα πολίτες ενεργοί της πόλης, Παντερμαλη, Κουλακλογλου, Κουμουλιδης, Μολωζης, Σπαρταλης Μ Πετρίδης, Βαχαριδης, Λαφτσοπουλος, οι κατά καιρούς πρόεδροι κ Βαχαριδης, Σαρρής, Κοσιαρης ότι θα μας ονόμαζαν στο τέλος ……..καταπατητές!!

Όλοι αυτοί που με μεράκι κράτησαν λειτουργικό, ζωντανό και όμορφο ένα χώρο που μόνο αμμοχάλικα υπήρχαν και οι πιο πολλοί σεμνά αποχώρησαν για να αφήσουν σε όσους είχαν την όρεξη να συνεχίσουν, ότι η πολιτεία θα έχανε το μέτρο…

Όχι λοιπόν ο χώρος ανήκει στους Ξανθιώτες, ο χώρος δεν πρέπει να καταστραφεί ούτε να απαξιωθεί περιμένοντας τον επενδυτή

Οι Ξανθιώτες πρέπει να είναι παρόντες !!.

Ο Δήμος πρέπει να τον υπερασπίσει με κάθε θυσία.