Πέντε νέες ταινίες βγαίνουν απόψε στις κινηματογραφικές αίθουσες, με στόχο να ανακόψουν τα αρνητικά ρεκόρ εισιτηρίων που σπάνε βδομάδα με βδομάδα. Απ’ αυτές ξεχωρίζουν οι τρεις: Το εξαιρετικό δικαστικό δράμα από τη Γερμανία, “Υπόθεση Κολίνι”, το ενδιαφέρον κοινωνικό δράμα από τη Γαλλία “Η Ελπίδα του Κόσμου” και η μαύρη κωμωδία από το Μαρόκο “Το Θαύμα του Άγνωστου Αγίου”.

    Υπόθεση Κολίνι (The Collini Case) Δικαστικό δράμα, γερμανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Μάρκο Κραουζμπάουντνερ, με τους Ελίας Μ’ Πάρεκ, Αλεσάντρα Μαρία Λάρα, Χάινερ Λάουτερμπαχ, Φράνκο Νέρο κ.ά.

   Ο γερμανικός κινηματογράφος δεν είναι λίγες οι φορές που ασχολείται, σε βάθος με το ναζιστικό παρελθόν της χώρας, αλλά και την απειλή του νεοναζιστικού ρεύματος, που φουντώνει συνεχώς. Πρόπερσι είδαμε το συνταρακτικό φιλμ του Σβέντκε “Η Στολή του Λοχαγού”, για τη μεταμόρφωση ενός Γερμανού λιποτάκτη σε δήμιο, όταν κατέρρεε η γερμανική στρατιωτική μηχανή, επειδή φόρεσε μια στολή. Φέτος ήρθε η σειρά της “Υπόθεσης Κολίνι”, ένα καθηλωτικό δικαστικό δράμα, μία ταινία που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Φέρντιναντ Φον Σίραχ και θα αποδειχθεί από τις πιο ενδιαφέρουσες της χρονιάς καθώς αφορά την αθώωση μίας ολόκληρης γενιάς εγκληματιών πολέμου, με έναν νόμο και τη σύνδεση των ναζί με τα κέντρα εξουσίας και την οικονομική ελίτ της χώρας.

   Η επιτυχία της ταινίας δεν έγκειται μόνο στον αιχμηρό της λόγο για την καταδίκη του ναζισμού, με αφορμή μία υπόθεση ανεξήγητης δολοφονίας ενός πάμπλουτου επιχειρηματία, με άψογο προφίλ και καλά κρυμμένα μυστικά από το ζοφερό παρελθόν, αλλά κυρίως για την εξαιρετική διείσδυση στην ψυχοσύνθεση της γερμανικής ελίτ. Τη βαθιά περιφρόνησή της προς τον οικονομικά αδύνατο, τον μετανάστη, τη δικαιοσύνη, παρά την επιφανειακή της στάση περί του αντιθέτου, αλλά και τον περίτεχνο μύθο που έφτιαξαν για την αντίθεσή τους στους ναζί.

   Ταυτόχρονα, το σενάριο αναδεικνύει την χαοτική απόσταση μεταξύ νόμων και δικαιοσύνης, καθώς πέρασε στα μουλωχτά ένας νόμος που “αθώωνε” εκατοντάδες ναζιστές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με την παραγραφή των εγκλημάτων τους.

   Αλλά οι αρετές της ταινίας δεν σταματούν εδώ. Ο σκηνοθέτης ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό μία στιβαρή κινηματογραφική γραφή, με σωστούς ρυθμούς και κλιμάκωση της έντασης, μένει μακριά από φιοριτούρες και εντυπωσιασμούς. Επικεντρώνεται στον νεαρό δικηγόρο, γιο μιας Τουρκάλας μετανάστριας κι ενός Γερμανού ιδεαλιστή, που στην αρχή συνθλίβεται κάτω από το βάρος της υπόθεσης και το κατεστημένο που έχει απέναντί του, ως συνήγορος ενός Ιταλού που δολοφόνησε φαινομενικά αναίτια έναν Γερμανό επιχειρηματία, εξέχον μέλος της καλής κοινωνίας. Και στη συνέχεια όσο ανακαλύπτει τα ένοχα μυστικά, με το θάρρος και την άγνοια κινδύνου της νιότης, την πίστη στη δουλειά του και έναν σπάνιο ιδεαλισμό, παίρνει παραμάζωμα μεγαλοδικηγόρους, δικαστές, συμφέροντα αλλά και την οικογένεια τού ναζιστή μεγαλοεπιχειρηματία, με την οποία συνδέεται παραδόξως. Ίσως το μοναδικό φάουλ της ταινίας, αυτή η υπερβολική σύμπτωση, μαζί με δυο τρεις σκηνές μελοδραματισμού.

   Ο πρωταγωνιστής, Αυστριακός, τυνησιακής καταγωγής, Ελίας Μ’Πάρεκ είναι εξαιρετικός, εκφραστικός, περνάει από μέσα του το σύμπλεγμα του μετανάστη στη Γερμανία, αλλά και την ιδεολογία ότι πρέπει να δοθεί η μάχη για δικαιοσύνη. Ικανότατο και το υπόλοιπο καστ, ενώ ο Φράνκο Νέρο, στο ρόλο του γηραιού Ιταλού δολοφόνου, ολιγομίλητος και χαμένος στις μαύρες μνήμες από τους ναζί και το έγκλημα που έκανε, είναι το έξτρα δώρο για τους σινεφίλ.

      Η Ελπίδα του Κόσμου (Gloria Mundi) Κοινωνικό δράμα, γαλλικής και ιταλικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, με τους Ζαν Πιέρ Νταρουσέν, Αριάν Ασκαρίντ, Ζεράρντ Μελιάν, Αναϊς Ντεμουστιέ κ.ά.

   Το μαχητικό κοινωνικό σινεμά αφύπνισης των Κεν Λόουτς – Μάικ Λι, έρχεται και συναντάται με τον ιδεαλισμό, αλλά ως ένα βαθμό και την ανεπάρκεια, του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, σε τούτο δω το σπαρακτικό κοινωνικό δράμα, που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Όπως και οι Βρετανοί συνάδελφοί του, ο Γκεντιγκιάν αναδεικνύει την άλλη πλευρά της ευημερούσας ευρωπαϊκής κοινωνίας, που δεν έχει καμία σχέση με όσα φωτίζουν οι προβολείς των ΜΜΕ, των κυβερνόντων, της άρχουσας τάξης.

   Η ιστορία, η γέννηση ενός μωρού, οι στιγμές ευτυχίας που δίνουν τη θέση τους στις αβάσταχτες δυσκολίες του σύγχρονου τρόπου ζωής, διαδραματίζεται στον αδίστακτο κόσμο της Μασαλίας, με τους στρατιώτες να περιπολούν στους δρόμους (η τρομοκρατία…), οι γυναίκες πωλούν το σώμα τους, για ένα πιάτο φαΐ, άνθρωποι να ξυλοκοπούνται για δέκα φράγκα, το “ευρωπαϊκό όνειρο” να καταρρέει.

   Ο Γκεντιγκιάν, “ο ποιητής των αουτσάιντερ”, είναι αιχμηρός, για τον νεο-καπιταλισμό, που συντρίβει οικογένειες, φιλίες, ανθρώπους και όνειρα. Αμφισβητεί τον τρόπο ζωής και καταδικάζει τους συμφεροντολογικούς υπολογισμούς, την αδιαφορία της κοινής γνώμης στις καθημερινές τραγωδίες, στη φυσικότητα με την οποία αντιμετωπίζεται όλη αυτή τη δυστυχία.

   Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που οι καλές προθέσεις του Γκεντιγκιάν σκοντάφτουν σε μία χωρίς έμπνευση σκηνοθετική προσέγγιση του θέματός του, ενώ και οι ηθοποιοί, εκτός του Ζεράρντ Μελιάν που δίνει πνοή στο ρόλο, δείχνουν ανέτοιμοι για το δραματικό φορτίο της ταινίας.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Στη Μασσαλία, μια οικογένεια συγκεντρώνεται για τη γέννηση της μικρής Γκλόρια. Παρά τη χαρά τους, οι νεαροί γονείς έχουν πέσει σε δύσκολους καιρούς. Την ώρα που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα, επανασυνδέονται με τον πρώην κατάδικο παππού της νεογέννητης κόρης τους.

      Το Θαύμα του Αγνώστου Αγίου (Le Miracle du Saint Inconnu) Αστυνομική κωμωδία, γαλλομαροκινής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Αλά Εντίν Αλτζέμ, με τους Γιουνές Μπουάμπ, Σαλάχ Μπεν Σαλέχ, Μπουσαΐμπ Σεμάκ, Ανάς Ελ Μπάζ κ.ά.

   Δεν είναι τυχαίο ότι για να βρεις μια καινούργια άξια λόγου κωμωδία πρέπει να φτάσεις μέχρι το Μαρόκο… Όχι ότι είναι κάτι το εξαιρετικό, αλλά τουλάχιστον θα γελάσεις αρκετές φορές με την καρδιά σου στο ντεμπούτο του νεαρού Μαροκινού σκηνοθέτη Αλά Εντίν Αλτζέμ.

   Μια μαύρη κωμωδία, με καυστικό λόγο, κοντά στο πνεύμα του Βόρειου Καουρισμάκι, αλλά έχοντας ως φόντο τα φωτεινά τοπία του Μαρόκου, τους εξωστρεφείς κατοίκους ενός μικρού χωριού, το άνυδρο χιούμορ, την ευχαρίστηση της απλότητας, που ορισμένες φορές, ωστόσο, φτάνει στην απλοϊκότητα.

   Η ιδέα της ταινίας στηρίζεται στις αναποδιές που βαράνε αλύπητα τον ήρωα της ιστορίας, έναν κλέφτη που έθαψε τα χρήματα μιας ληστείας σε ένα έρημο τόπο και μετά την αποφυλάκισή του, όταν θα πάει να τα πάρει πίσω, θα βρει ένα χωριό πάνω από αυτά…

   Οι αναποδιές θα δώσουν το γέλιο και η απληστία για το χρήμα τις σκέψεις για έναν κόσμο που αρχίζει να μολύνεται από τα χειρότερα δυτικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά.

   Ένα μικρό χειροποίητο χαριτωμένο φιλμάκι, με κάποιες αδυναμίες, αλλά που συνολικά είναι διασκεδαστικό, δεν ξεχνιέται αμέσως και σίγουρα αποτελεί μία διέξοδο για τις μαύρες μέρες που ζούμε.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Λίγες στιγμές πριν από τη σύλληψή του από την αστυνομία, ένας κλέφτης σκάβει έναν τάφο για να κρύψει μια τσάντα με χρήματα. Μερικά χρόνια αργότερα και αφού αφέθηκε ελεύθερος επιστρέφει στο μέρος όπου έθαψε τα λάφυρά του ανακαλύπτοντας με έκπληξη ότι έχει γίνει ο βωμός ενός άγνωστου αγίου κι ενός ακμάζοντος μικρού χωριού που χτίστηκε γύρω του.

      Σαν τον σκύλο με τη γάτα 3 (Cats & Dogs 3: Paws Unite) Παιδική ταινία φαντασίας, αμερικάνικης παραγωγής του 2020, σε σκηνοθεσία Σον Μακναμάρα.

   Αν η πρώτη ταινία ήταν συμπαθητική και η δεύτερη μέτρια, ετούτη δω η τρίτη συνέχεια, με ήρωες τα τετράποδα κατοικίδια μάλλον είναι μία καταστροφή. Αν και θέλει να θίξει τους κινδύνους των νέων τεχνολογιών και την ανάγκη για ένα περιβάλλον μακριά από τη μισαλλοδοξία και τις έχθρες, το φιλμάκι με ηθοποιούς και ζωάκια που μιλάνε δείχνει ανυπόφορο, φλύαρο και απίστευτα προχειροφτιαγμένο, ακόμη και σε επίπεδο εφέ.

   Όλα είναι ψεύτικα, μονοδιάστατα και χωρίς καμία έμπνευση, ενώ η κατάσταση δεν σώζεται ούτε με τη μεταγλώττιση, καθώς ακόμη και οι μπόμπιρες θα ψυλλιαστούν την προκάτ κατασκευή, ή αλλιώς την αρπαχτή της εταιρίας παραγωγής.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Έχουν περάσει 10 χρόνια από την Μεγάλη Συμφωνία, με ένα ιδιαίτερο σύστημα παρακολούθησης, όπου οι γάτες και οι σκύλοι έχουν σχεδιάσει και αναλάβει τον από κοινού έλεγχο του με σκοπό τη διατήρηση της ειρήνης. Όμως, όταν ένας σατανικός παπαγάλος με άριστες τεχνολογικές γνώσεις διεισδύει στα ασύρματα δίκτυα για να χρησιμοποιήσει τις συχνότητες που μόνο οι γάτες και οι σκύλοι μπορούν να ακούσουν, θα τους οδηγήσει σε μία διαμάχη, η οποία θα επαναφέρει τον παγκόσμιο πόλεμο ανάμεσα στις γάτες και τους σκύλους.

      Έλα να παίξουμε (Come Play / Larry) Ταινία τρόμου, αμερικάνικης παραγωγή του 2020, σε σκηνοθεσία Τζέικομπ Τσέις, με τους Άζι Ρόμπερτσον, Τζίλιαν Τζέικομπς, Τζον Γκάλαχερ Τζούνιορ κ.ά.

   Η ταινία τρόμου της εβδομάδας απευθύνεται στους νέους και κυρίως στους εφήβους. Με εύρημα την αποξένωση και τους κινδύνους που βρίσκονται πίσω από την τεχνολογία, το στόρι περιστρέφεται γύρω από ένα απομονωμένο και διαφορετικό αγόρι, που ψάχνει εναγωνίως για έναν φίλο και θα τον βρει στο τάμπλετ του, αλλά μαζί θα μπει στη ζωή του και ο τρόμος.

   Το αποτέλεσμα: Αδιαφορία, πλήξη και κλισέ. Ακόμη και οι σκηνές τρόμου μοιάζουν με καρικατούρα.

   ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ένα μοναχικό αγόρι που νιώθει διαφορετικό από τους άλλους. Ψάχνοντας απεγνωσμένα για έναν φίλο, βρίσκει καταφύγιο στο κινητό και στο τάμπλετ του, τα οποία δεν αποχωρίζεται ποτέ. Όταν ένα μυστηριώδες πλάσμα θα χρησιμοποιήσει τις συσκευές του, για να εισέλθει στον κόσμο μας, οι γονείς του θα πρέπει να παλέψουν για να σώσουν τον γιό τους από το τέρας που ζει πίσω από την οθόνη.