Παρακολουθώντας τα τελευταία γεγονότα στην Στοκχόλμη, που συνιστούν μια έκρηξη και μια έκπληξη για τους μη γνωρίζοντες από μας τα ενδότερα της φιλόξενης αυτής χώρας, που μέχρι τώρα αποτελούσε παράδειγμα και υπόδειγμα πολιτισμικής συμβίωσης, με νομικό πλαίσιο φιλομεταναστευτικό, αποκούμπι πολλών κατατρεγμένων…όλο αυτό το ξέσπασμα που κρατάει 6 μέρες τώρα, μας ανάγκασε να σκύψουμε με περισσότερο ενδιαφέρον και να δούμε από πιο κοντά κάποιες λεπτομέρειες, που παρ όλα τα άρθρα που γράφονται, είναι λίγο δύσκολο να τις διακρίνουμε και να μας οδηγήσουν έτσι σε ασφαλή συμπεράσματα. Χρειάζεται λίγος καιρός να περάσει και να καθίσει η σκόνη των γεγονότων.

Με αφορμή όμως αυτό το γεγονός, μοιραία ένας Θρακιώτης θα κάνει παραλληλισμούς με τον τόπο του, θα κάνει συγκρίσεις και θα βγάλει-ίσως-κάποια συμπεράσματα, για μια κατάσταση που την ζει δεκαετίες τώρα και που έχει περάσει από σαράντα κύματα-μην πω και περισσότερα- και που προχωρά σήμερα σε ομαλότερους δρόμους, χωρίς τις λακούβες του παρελθόντος, αλλά φυσικά επιδέχεται βελτιώσεων ακόμη.

Στην Θράκη λοιπόν, που αποτέλεσε-και αποτελεί ακόμη-το πεδίο όπου οι εθνικιστικές φωνές ένθεν κακείθεν αντιλαλούσαν κατά καιρούς και η ηχώ τους έφτανε σε φόρα, φορείς, σε κύμβαλα αλλαλάζοντα  πολλές φορές  που αναμετάδιδαν με πολύ ευκολία φόβους και -γιατί όχι-επιθυμίες, που ποτέ δεν άγγιζαν-με τον τρόπο που τουλάχιστον επιθυμούσαν οι κύκλοι αυτοί, την πραγματικότητα και τους ανθρώπους που την βίωναν.

Εδώ λοιπόν-ειδικά στους 2 νομούς-έχουμε πλέον ένα μοντέλο που λειτουργεί με καλούς ρυθμούς , χωρίς κραδασμούς και όλα δείχνουν ότι θα πάει καλύτερα. Και όλα αυτά μέσα στην συγκυρία της οικονομικής κρίσης, που εντείνει τα κοινωνικά προβλήματα, με την εμφάνιση επί πλέον και του θεσμοθετημένου μίσους, που όμως η πάνδημη λαϊκή κινητοποίηση σταμάτησε τις αχρείες εκδηλώσεις του-ίσως προσωρινά, γι αυτό χρειάζεται επαγρύπνηση-και που όλα δείχνουν ότι, τουλάχιστον σ αυτόν τον τομέα της συμβίωσης έχουμε ξεπεράσει τους σκοπέλους και υφάλους του παρελθόντος , παρ όλο που έχουν προστεθεί , πέρα από τα δύο σύνοικα στοιχεία, οι “παλιννοστούντες”μετανάστες, που κατοίκησαν στην περιοχή μας με θεσμική προτροπή, συν όλα τα άλλα στοιχεία (Ρομά, οικονομικοί μετανάστες άλλων εθνικών καταβολών),που συμπληρώνουν αυτό το παζλ. Αυτό το μωσαϊκό, συνιστά μια πολυχρωμία αρμονική, που δεν ενοχλεί και  όσο περνάει ο καιρός , αναδεικνύονται όλα τα επί μέρους στοιχεία της. Υπάρχουν ακόμη πλευρές που πρέπει να αντιμετωπισθούν με νηφαλιότητα και πρέπει να γίνει αυτό,αλλά τα εμπόδια που ξεπεράστηκαν κατά περιόδους, αν τα αναλογισθεί κανείς, ήταν μεγάλα και δύσκολα.

Εκπαιδευτικά προβλήματα  φαίνεται ότι λύνονται με σωστό τρόπο, θρησκευτική ελευθερία και ανοχή του διαφορετικού, συνύπαρξη στην κοινωνική ζωή σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι στο παρελθόν, μια ανάσα πολυπολιτισμικής δροσιάς που είμαι σίγουρος ότι θα διατηρηθεί και θα επεκταθεί. Αποδείχτηκε ότι είναι στο χέρι μας. Όχι ότι δεν υπάρχουν ακόμη φωνές που έρχονται από το διαχωριστικό παρελθόν, αλλά δεν νομίζω ότι τις παίρνει κανείς πλέον στα σοβαρά. Μπροστά μας έχουμε μόνο τα κοινωνικά προβλήματα που προκύπτουν από την κρίση και αυτά αφορούν όλους στον ίδιο, πάνω κάτω, βαθμό. Ας επικεντρωθούμε σ αυτό με προσοχή και ψυχραιμία. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Σ.Σαρακενίδης