Μετά την τρίτη επιστολή που διάβασα, από τους 26, αφού είχε ακολουθήσει του Φλωριδή, Αλευρά και άλλη μια του συντρόφου Γερουλάνου, έκρινα σκόπιμο ότι έπρεπε να τοποθετηθώ, για να μην χάσω ένα τριήμερο από τη ζωή μου την άλλη εβδομάδα για κάτι που το πονάω και το αγαπώ. Το τιμημένο ΠΑΣΟΚ.

Πάμε στην ουσία το άλλο Σαββατοκύριακο να κάνουμε τι στο γήπεδο του Πανελλήνιου; Γιατί βλέπω θέτουμε τα λάθος ερωτήματα και θα πάρουμε τις λάθος απαντήσεις κυρίως από την κοινωνία.

Μην κοροϊδευόμαστε και σε όλη αυτή τη φάση ειλικρινείας και αληθείας που μας διακατέχει τελευταία, από το 2010 και μετά μιας έπιασε αυτή η «κακή» συνηθείας, ας πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, 5,6,7 Ιούνιου θα έχουμε τις προγραμματικές εξαγγελίες των υποψήφιων πρόεδρων οι όποιοι εναγωνίως θα πρέπει να μαζέψουν τις 250 υπόγραφες και φυσικά να εκλέξουν όσο μπορούν περισσότερους στην κεντρική επιτροπή. Αυτό θα γίνει το άλλο Σαββατοκύριακο. Όλοι εμείς όμως που πάμε εκεί πρέπει να φροντίσουμε να μην γίνει μονό αυτό ή εάν γίνει να γίνει με τον ορθό τρόπο.

Εγώ φίλτατοι θέλω ένα πρόεδρο με την ηγετική φυσιογνωμία του Ανδρέα, την μεθοδικότητα του Σημίτη, την φιλικότητα του Γιώργου και την ευφυΐα του Βενιζέλου. Εάν εκλέξουμε αυτόν το πρόεδρο δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα όσον αφορά την ανασυγκρότηση της σοσιαλδημοκρατίας. Φυσικά όμως όπως αντιλαμβάνεστε αυτά είναι ουτοπικά πράγματα, τα πολιτικά «τοτέμ», δεν υπάρχουν πλέον και το μονό που υφίσταται αυτή την στιγμή, ο Αλέξης, είναι χρονικό θέμα η πλήρης αποκαθήλωση του.

Τοποθετήστε και μιλάτε για αλλά σύμβολα, άλλη ονομασία, άλλο φορέα. Μετατρέψαμε την ιδεολογία και την πολιτική σε marketing σύντροφοι, γιατί αυτό είναι το μήνυμα στην κοινωνία, δεν πουλάει το προϊόν θα το αλλάξουμε συσκευασία και θα κάνουμε rebranding. Για ποιους ανθρώπους αναφέρεστε ότι θα πλαισιώσουν αυτό τον νέο φορέα της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας; Ανθρώπους όπως ο Λυκουδής, ο Ψαριανός και άλλους που φλέρταραν μαζί μας μέχρι και μια εβδομάδα πριν την ανακήρυξη των ψηφοδελτίων και μας άφησαν για το Ποτάμι και το ΣΥΡΙΖΑ. Για να μην μιλήσω για τους γυρολόγους, πολιτικούς μαθουσάλες και το παράδειγμα των 58.

Έχουμε ως ΠΑΣΟΚ χρέη και μερικοί λεν ας κάνουμε το νέο φορέα και να απαλλαχτούμε. Συγγνώμη τι είναι το ΠΑΣΟΚ, Νέος Πανιώνιος. Συμμορφωθείτε και συνέθετε. Έχετε αντιλήφθη την ορθή κριτική που θα υποστούμε εάν πραγματωθεί κάτι τέτοιο. Εφόσον είμαστε η φωνή της ευθύνης και της αληθείας αυτά πρέπει να τα ξεκαθαρίσουμε. Ας εξετάσουμε τώρα κάποια καίρια σημεία που πρέπει κατά την ταπεινή άποψη μου να λεχθούν και να τονιστούν στο συνέδριο. Τι ΠΑΣΟΚ θέλουμε, με ποιους, με τι λειτουργιά και με τι πρόγραμμα και με ποιες προτάσεις;

Να επανέλθω στο θέμα των πολιτικών «τοτέμ», είναι αλήθεια ότι μερικοί που φιλοδοξούν να γίνουν πρόεδροι, άλλες εποχές δεν θα περνούσαν ούτε από το κατώφλι της Χαριλάου Τρικούπη. Αυτή είναι η τρανή απόδειξη ότι «τοτέμ» δεν υπάρχουν. Τι αναμένω να ακούσω από τους υποψηφίους λοιπόν.

Πρόβλημα μας αυτή τη στιγμή δεν είναι ούτε τα σύμβολα, ούτε η ονομασία. Η κυρία γάγγραινα μας είναι τα πρόσωπα, ο τρόπος λειτουργιάς μας και κυρίως ότι δεν μας ακούει η κοινωνία, γιατί μας θεώρει ακόμα το «κλεφτοπασοκ», παρόλο που έχουμε καθαρίσει κατά ένα μέγιστο βαθμό από όλες αυτές τις πολικές αμοιβάδες που μονό παρασιτούσαν στην πολιτική ζωή και στις πλάτες μας.

Ο σύντροφος Γερουλάνος απεύθυνε 11 πολύ εύλογα και εύστοχα ερώτημα προς τους υποψηφίους. Αγαπητέ μου δεν θέλω ένα πρόεδρο παντογνώστη και έτοιμο για πρωθυπουργό, αυτή τη στιγμή, επιθυμώ ένα πρόεδρο αναμορφωτή. Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν θα μας τις δώσει ο πρόεδρος, ούτε η ΚΕ, ούτε το Πολικό Συμβούλιο. Τις απαντήσεις αυτές θα μας τις δώσουν οι νομαρχιακές και τοπικές μας οργανώσεις. Η εποχή που θα στέλνει η Χαρ. Τρικούπη πολιτικά μανιφέστα και εμείς θα διαβάζουμε και θα παπαγαλίζουμε, έχει απέλθει ανεπίστρεπτη. Ήρθε η ώρα τα κείμενα, οι προτάσεις και τα μανιφέστα να φεύγουν από τις οργανώσεις και να τα κάνει κτήμα τους η Χαρ. Τρικούπη και βασικό μέρος του προγράμματος της και των προτάσεων της. Σε καμιά άλλη συγκέντρωση δεν πρέπει να ειπωθεί το ότι εμείς προτάσεις κάνουμε αλλά δεν ακουγόμαστε. Ποιος ο λόγος μετά να συμμετάσχω, στο κόμμα το οποίο είναι από τα βασικά κύτταρα της κοινωνίας. Από ποτέ η φωνή βοώντος εν τη έρημο είναι πολιτική δραστηριοποίηση και κίνητρο συμμετοχής, ειδικά για την νεολαία. Αυτό πρέπει να αλλάξει από χθες και να δεσμευτούν όλοι οι υποψήφιοι για αυτό. Παρακάτω θα σας πω θα γίνει και πράξη.

Πάμε τώρα να ασχοληθούμε λίγο με την δημοκρατικότητα των ψηφοδελτίων μας και την λειτουργιά μέχρι τώρα των οργανώσεων. Είναι δυνατόν σύντροφοι/ες στις τελευταίες εκλογές ο πρώτος υποψήφιος να παίρνει κάποιες χιλιάδες σταυρούς και όλοι οι υπόλοιποι μερικές δεκάδες, σε κάποιους νόμους ειδικά είναι οφθαλμοφανή τα αποτελέσματα. Ποιος φωστήρας κατάρτισε αυτά τα ψηφοδέλτια; Τι είναι το ΠΑΣΟΚ η αρχή του ενός ανδρός σε κάθε νόμο. Αυτά μονό Τσαουσέσκου θυμίζουν. Είναι δυνατόν να μην έχουμε 3,5,7 ανθρώπους σε κάθε νόμο με κοινωνικές αναφορές, επιρροή και επίδραση. Γιατί τους εξαφανίσαμε εάν τους είχαμε και εάν δεν τους είχαμε γιατί δεν τους βρήκαμε. Είναι δυνατόν σε άλλες περιπτώσεις, άλλους υποψηφίους να προτείνει η Νομαρχιακή και άλλοι υποψήφιοι να ανακοινώνονται. Είστε γνώστες οι κύριοι των τοπικών κοινωνιών καλύτεροι από τις ίδιες κοινωνίες και οργανώσεις;

Όπως γίνεται αντιληπτό, υπάρχει σοβαρό θέμα λειτουργίας. Οι νομαρχιακές και οι τοπικές οργανώσεις πρέπει να εκδημοκρατιστούν ακόμα περισσότερο και φυσικά να έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Εάν συνεχίσουμε να τις λειτουργούμε ως υποκαταστήματα των πολιτικών γραφείων των βουλευτών, οι ως διεκπεραιωτές διευκολύνσεων, ρουσφετιών και ψηφοφοριών, την κατάληξη την γνωρίζετε. Οι οργανώσεις πρέπει να γίνουν οι εστίες ιδεολογικών ζυμώσεων, πολιτικών συζητήσεων και προτάσεων. Μονό έτσι θα γίνουν η στερεά βάση στην πυραμίδα του κόμματος μας και μονό έτσι θα μπορούμε να πούμε ότι βάζουμε τα θεμέλια για να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Για να γίνει αυτό φυσικά πρέπει να ξεκινήσουμε από τα βασικά και η εκλογή πρόεδρου να γίνει από τη βάση.

Τι πρέπει λοιπόν να πράξει ο νέος πρόεδρος. Πρέπει καταρχήν να διατηρήσει τον Ευάγγελο Βενιζέλο πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας. Είναι η ποιο ξεκάθαρη και ευφυής κοινοβουλευτική φωνή αυτή την στιγμή στην βουλή. Όλο το κοινοβουλευτικό έργο πρέπει να το αναλάβει ο νυν πρόεδρος. Ο νέος πρόεδρος, πρέπει να οργανώσει το κόμμα από την αρχή. Δυο καρπούζια σε μια μασχάλη δεν γίνεται. Πρέπει να γυρίσει νομό, νομό, δήμο, δήμο και να γίνει ανιχνευτής και επιλογέας νέων στελεχών, όχι μονό ηλικιακά αλλά και ως τρόπο λειτουργιάς. Το παλαιοκομματικό πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι στο ΠΑΣΟΚ μετά τις 15 Ιούνιου δεν υφίσταται, τέλος. Πρέπει κατόπιν να διασφαλίσει την ενότητα του κόμματος και κατόπιν αφού οργανώσει το κόμμα σωστά σε όλη την επικράτεια και δεκτή τις προτάσεις από όλες τις οργανώσεις τότε να δώσει ένα ξεκάθαρο πλαίσιο στον λαό που βρισκόμαστε, που πορευόμαστε και που θέλουμε να καταλήξουμε.

Καταλήγοντας γιατί δεν θέλω να σας κουράσω παραπάνω, πρέπει να κάνουμε σαφή τα εξής πράγματα. Ποιες ήταν οι δίκες μας κόκκινες γραμμές όλα αυτά τα 5 χρόνια, που τις επιτύχαμε και κυρίως το γνωστό «κλεφτοπασοκ» να το αποκαλύψουμε τοπικά σε όλες τις κοινωνίες και να τους στείλουμε στις συγκεντρώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, να τους αναζητήσουν και όχι πλέον στις δίκες μας. Επίσης η αντιπολίτευση μας να συνεχίσει να είναι το ίδιο σκληρή και ακόμα σκληρότερη και εύστοχη. Πρέπει να ασχοληθούμε με την τοπική αυτοδιοίκηση ακόμα ποιο ενεργά γιατί έαν στην κεντρική σκηνή γίνονται όργια, στην τοπική αυτοδιοίκηση γίνεται ο χαμός των οργίων.

Ο νέος πρόεδρος έχει πάρα πολύ δύσκολο έργο και πρέπει να φάνει στο ύψος των περιστάσεων. Αυτό πρέπει να γίνει σε όλους αντιληπτό και κυρίως πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό στην κοινωνία ότι αρκετό πολίτικο κόστος αναλάβαμε. Ήρθε η ώρα να πάψουμε να είμαστε «δεκανίκια», «καβάτζες» και «αποκούμπια». Φτάνει.

Ήρθε η ώρα να γίνουμε αντιμνημονιακοι σύντροφοι/ες. Γιατί το μνημόνιο τρία θα είναι πολύ χειρότερο από τα αλλά δυο και θα έχει στόχο να διατηρήσουν κάποιοι τα κεκτημένα και κάποιοι να συνεχίσουν να είναι στα όρια της εξαφάνισης (ιδιωτικός τομέας). Πρέπει να γίνει σαφές ότι η νοοτροπία του σοσιαλισμού που είχαμε καλλιεργήσει ότι θα είμαστε στις υποχρεώσεις μας οι χειρότεροι κομμουνιστές και στα δικαιώματα μας οι χειρότεροι του είδους καπιταλιστές έχει τελειώσει. Ιδεολογικά πως θα γίνει αυτό θα επανέλθω σε άλλη τοποθέτηση μου, αλλά για να γίνω ακόμα ποιο αντιληπτός, το μοντέλο να σπουδάσω το παιδί με όσα περισσότερα μεταπτυχιακά για να πάρει όσο καλύτερη θέση στο δημόσιο έχει τελειώσει από το 2010. Πρέπει να δώσουμε στην κοινωνία να καταλάβει ποιο είναι το δικό μας μοντέλο.

Μπορούμε; Ο Νέος Πρόεδρος θα μπορέσει; Το συνέδριο θα το αντιληφτεί αυτό;

Η στις 8 Ιούνιου αντί για Καλημέρα, θα πούμε Καληνύχτα;

Οψόμεθα!

Ευχαριστώ για την ανάγνωση.