Τα περισσότερα από όσα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα έχουν πάψει προ πολλού να με εκπλήσσουν. Έτσι, δε με εξέπληξε καθόλου το γεγονός ότι επί επτά ολόκληρους μήνες η τρικομματική κυβέρνηση αδυνατεί να βρει κοινό τόπο στο θέμα της φορολογίας των ακινήτων, γεγονός που τώρα μας φέρνει αντιμέτωπους με την παράταση του πιο απεχθούς από τους φόρους που επιβλήθηκαν ποτέ και ο οποίος εισπράττεται διά του πιο άκομψου –αν μη τι άλλο- τρόπου με τον οποίο εισπράχθηκε τόσο μεγάλος φόρος ποτέ.

Δε μου κάνει εντύπωση, διότι μόνο ένας Ινδιάνος που θα προσγειωνόταν ξαφνικά στην Πλατεία Συντάγματος θα πίστευε ότι τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης θα μπορούσαν να βγάλουν τα κομματικά τους γυαλιά, να δουν πίσω από τους παραμορφωτικούς χρωματιστούς τους φακούς και να συμφωνήσουν στη μορφή που θα λάβει το νέο φορολογικό για τα ακίνητα.

Ήταν τέτοιες δε, θυμίζω, οι αντιδράσεις στα σενάρια που κυκλοφόρησαν πρόσφατα, που γρήγορα τα κομματικά επιτελεία ανασκουμπώθηκαν, το υπουργείο οικονομικών τα διέψευσε κι έτσι το θέμα παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες για… αργότερα.

Έλα μου όμως που αυτό το «παλιοαργότερα» έχει την κακή συνήθεια να έρχεται… Και τώρα που ήρθε, ξαφνικά ανακαλύπτουμε πώς όχι μόνο ο νέος ενιαίος φόρος δεν έχει σχεδιαστεί, όχι μόνο δεν έχουμε προσδιορίσει τι είναι και τι δεν είναι αγροτεμάχιο, αλλά, ακόμη και να το είχαμε κάνει, πάλι το κράτος δε θα ήταν σε θέση να εισπράξει τα χρήματα.

Συνεπώς, σου λέει, η λύση είναι μία: Να διατηρηθεί το υπάρχον καθεστώς, δηλαδή η καταβολή ενοικίου για το ίδιο μας το σπίτι, και μάλιστα μέσω ΔΕΗ, εκκρεμούσης να θυμίσω της απόφασης περί συνταγματικότητας από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας.

Να σημειωθεί δε, ότι όλο αυτό το γαϊτανάκι στήνεται γύρω από μια εκ των βασικότερων προεκλογικών εξαγγελιών των τριών κομμάτων αλλά και γύρω από ένα εκ των βασικών σημείων της προγραμματικής συμφωνίας.

Και τώρα τι γίνεται; Μία εναλλακτική λύση που εξετάζει η κυβέρνηση είναι ο σχεδιασμός κακήν κακώς του ενιαίου φόρου και η είσπραξή του μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ!

Κάτι δηλαδή, σαν τις εξυπνάδες που κάναμε παιδιά για να καλύψουμε από τη μαμά και τον μπαμπά κάποια διαολιά μας.

Προφανώς και όλο αυτό δεν ταιριάζει σε μία κυβέρνηση που θέλει να λέγεται σοβαρή, αλλά και αντίστοιχη και συμπλέουσα με ελληνική κοινωνία, τις ανάγκες και τα προβλήματά της.

Κι αν όλη αυτή η παρέλκυση δε μου προκαλεί καμία έκπληξη, υπάρχει κάτι που πραγματικά με ξενίζει. Το γεγονός, ότι τα κομματικά κομπιουτεράκια δεν υπολόγισαν το τελικό κόστος από το άθροισμα των ενεργειών και μη ενεργειών αυτού του 7μήνου, που, αν δε βρεθεί άμεσα μία λύση λογική, θα είναι βαρύτερο από αυτό που επισταμένα θέλησαν να αποφύγουν.

Πηγή:www.skai.gr