Βιώσαμε στον τόπο μας την αγωνία όχι μόνο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αλλά και την εσωτερική ανικανότητα διαχείρισής της .

Είναι γνωστή η προβληματική διαχείριση του πολιτικού μας επιτελείου που από την μεταπολίτευση και μετά επιδείνωσε υφιστάμενα παλαιά προβλήματα.

 Η αδυναμία πολιτικής των μικρών ηγετών οδήγησε στο να επιλύονται τα προβλήματα μόνα τους. Οδηγηθήκαμε δηλαδή στην σταδιακή μη επίλυση των προβλημάτων, στην υποταγή της πολιτικής βούλησης σε παλαιοκομματικές πελατειακής μορφής αντιλήψεις που εμπόδιζαν κάθε ικανή προσπάθεια αντιστροφής της κατάστασης. Βαδίσαμε και συνεχίζουμε να βαδίζουμε χωρίς κεντρικό σχέδιο. Με την αδράνειά μας, δώσαμε δικαίωμα στους αντιπάλους μας να θεωρούν εμάς ως υπεύθυνους της κακής εφαρμογής του παγκοσμιοποιημένου οικονομικού γίγνεσθαι. Τα λάθη της πολιτικής που ακολουθήθηκε, από τις επικρατούσες πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας, οδήγησαν στην απεμπόληση όλων των θετικών επιτευγμάτων των τελευταίων πενήντα ετών του εικοστού αιώνα.

Αυτοεξευτελιστήκαμε, χάνοντας κύρος, ώστε να ξεχαστούν οι θυσίες του λαού μας. Τον οδηγήσαμε στο παράλογο σημείο να εργάζεται με αυταπάρνηση, να αποδέχεται  μειωμένες αποζημιώσεις, να ανέχεται την παράλυση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του και να σιωπά στην κατασπατάληση δισεκατομμυρίων ευρώ.   

Τα συσσωρευμένα προβλήματα στην Ελλάδα υπονομεύουν την ύπαρξη του Έθνους.

Η αρρωστημένη κατάσταση πρέπει  να  ανατραπεί, πράγμα δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο, αρκεί να εφαρμόσουμε την λογική και όχι την αγκίστρωση σε ξεπερασμένη ανιδιοτέλεια. Η εγχώρια αντίδραση των προνομιούχων, δεν επιτρέπει να κερδιθεί εύκολα η χαμένη εμπιστοσύνη τόσο της ελληνικής κοινωνίας όσο και των δανειστών μας. Είναι βέβαιο ότι οι δανειστές λειτουργούν για ίδιον όφελος προσπαθώντας να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Μετά από κάποια χρονική περίοδο οι δανειστές γνώριζαν ότι συνεχίζουν να μας δανείζουν με πλήρη αδυναμία της ελληνικής οικονομίας να τους επιστρέψει τα δανικά.

 Ο ελληνικός λαός αντιλήφθηκε αργά ότι δεν υπηρετήθηκαν τα συμφέροντά του, ότι δεν αναζητήθηκαν εγκαίρως λύσεις από τους πολιτικούς του. Η οργή του σήμερα  στρέφεται προς αυτούς οι οποίοι και ήξεραν και καταλάβαιναν και αποδεχόντουσαν. Αποδέχθηκαν την πολιτική των ισχυρών στην προσπάθειά τους να ελέγξουν τον κόσμο. Γι’ αυτό η λαϊκή έκφραση προσφάτως δημόσια κατέγραψε οξείς χαρακτηρισμούς περί προδοσίας.

Αναζητείται σήμερα ελπίδα στη χώρα που περισσεύει το φώς και η σκιά αποτελεί ένα όνειρο. Στη χώρα που έδωσε τον ορισμό της δικαιοσύνης στους αιώνες προς πάντα τα έθνη. Στο λαό που διεκδικεί την εφαρμογή της δικαιοσύνης εδώ και τώρα με  παραδειγματική τιμωρία των ενόχων οι οποίοι με ελαστική συνείδηση, ελαστική εφαρμογή των νόμων αναίρεσαν και κάποιες έντιμες προσπάθειες αναχαίτισης της κατάστασης. Σήμερα κάθε ιδέα εξόδου από την κρίση πρέπει να αποτελέσει το συνδετικό κρίκο της κοινωνίας. Η κοινωνία ζητά να επιβιώσει, ζητά λύτρωση.

 Είναι πανελλήνια η προσταγή ενεργοποίησης του ηθικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας για να οδηγεί προς διέξοδο. Το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό δεν νομιμοποιείται ούτε μπορεί να μας οδηγήσει στην κάθαρση. Οι εθισμένοι σε μεθόδους εργασίας και περιβάλλον διαφθοράς και δόλου, ως υπεύθυνοι για την υπονόμευση του Έθνους μας, είναι ακατάλληλοι να συλλάβουν, σχεδιάσουν και εφαρμόσουν ανατρεπτικό σχέδιο, που θα οδηγήσει στην αναγέννησή του. Τα κακώς εννοούμενα συμφέροντα των διαχειριστών της τύχης μας και του μέλλοντός μας, μας θέτουν σε άμεσο κίνδυνο.

Η υπό σύσταση Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας ή Μεταβατικής Κυβέρνησης, θα πρέπει να αγωνιστεί για την υλοποίηση 3 συμπεφωνημένων στόχων στην Βουλή, οι οποίοι θα στηριχτούν με ειδικές εξουσίες που απορρέουν από το Σύνταγμα:

Α) Αποκατάσταση του Κράτους Δικαίου

Β) Επαναφορά Κανόνων και Αρχών στην διαχείριση των δημοσίων θεμάτων από ανθρώπους ευγνωσμένης σοβαρότητας, σωφροσύνης και ανιδιοτέλειας.

Γ) Κατοχύρωση της κλονιζόμενης Ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας με επιτακτική εφαρμογή των διεθνών της υποχρεώσεων καθώς και των υποχρεώσεων των προηγουμένων Κυβερνήσεων.

Όλες όμως αυτές οι πρωτοβουλίες, οι τόσο σημαντικές, που αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανόρθωση της χώρας, πρέπει να λειτουργήσουν προς την κατεύθυνση ενός δύσκολου και έντιμου αγώνα οικονομικής ανόρθωσης. Προχωρούμε αποκλειστικά προς τα εμπρός στην δημιουργία νέου πλούτου, αξιοποιώντας επιτέλους κάθε πλουτοπαραγωγικής δυνατότητα που διαθέτουμε εν γνώσει, ώστε να εξασφαλίσουμε την θέση που μας ανήκει δίπλα στους Ευρωπαίους εταίρους μας, δημιουργώντας συγχρόνως αίσθημα ασφάλειας στον πολίτη. 

Στην μεταπολεμική Ελλάδα αρνηθήκαμε τη γνώση και την δημιουργικότητα προϊόντων σοφίας και εμπειρίας και οδηγηθήκαμε με δημόσια προτροπή των ΜΜΕ στη μετανάστευση για την επίλυση προσωπικών και οικογενειακών προβλημάτων. Αποτελεί ολοκληρωμένο έγκλημα τέτοιου είδους προτροπή, διότι στερεί στο ελληνικό έθνος και τη μνήμη των αγώνων που έδωσε για την επιβίωσή του αλλά και την δυνατότητα να κάνει ένα καινούριο ξεκίνημα, ανοδικό μεν και επώδυνο αλλά και μοναδική αλήθεια για την επιβίωσή του.

Κάποιοι σιωπούν φοβούμενοι για την πολιτική τους καριέρα. Σήμερα ο ελληνικός λαός προσπερνά τα διλλήματα διεκδικώντας την επιβίωσή του.

Βιργινία Τσουδερού
7-11-2011