Οι εικόνες με τις αποκεφαλισμένες καρέτα καρέτα στη Νάξο ήταν αρκετές για προκαλέσουν αποτροπιασμό ακόμα και στον πιο αδιάφορο στην προστασία του περιβάλλοντος άνθρωπο. Πώς άλλωστε να δεχθεί κανείς την αγριότητα με την οποία κάποιος μεταχειρίστηκε το άκακο –και απειλούμενο– θαλάσσιο ζώο; Μια ημέρα αργότερα βρέθηκε στην Ιο νεκρή από σφαίρα μια φώκια μονάχους μονάχους, ένα εξίσου εμβληματικό για τις ελληνικές θάλασσες θηλαστικό. Η οργάνωση «Αρχιπέλαγος» υποστηρίζει ότι οι δράστες ανάλογων εγκλημάτων είναι γνωστοί στις μικρές τοπικές κοινωνίες των νησιών, αλλά «καλύπτονται» από τις Αρχές. Επιπλέον, όσοι τολμούν να προχωρήσουν σε καταγγελίες, γρήγορα το μετανιώνουν αφού δέχονται απειλές…

Τα δέκα περιστατικά στη Νάξο έφερε στο φως η οργάνωση «Προστασία Αγριας Ζωής» του νησιού. Οπως προκύπτει, οι αποκεφαλισμένες χελώνες ξεβράστηκαν σε παραλίες του νησιού σταδιακά το τελευταίο δίμηνο. Ανάλογα περιστατικά –ίσως όχι τόσης αγριότητας– έχουν τα τελευταία χρόνια καταγραφεί τόσο στο Αιγαίο όσο και στο Ιόνιο.

Τα περιστατικά δεν είναι μεμονωμένα ούτε τόσο λίγα, υποστηρίζει το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος». «Οι περισσότεροι που δολοφονούν αυτά τα προστατευόμενα ζώα είναι γνωστοί στις τοπικές κοινωνίες, όμως όποιος έχει επιχειρήσει να κινηθεί εναντίον τους έχει κινδυνεύσει, τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά του», αναφέρει ο διευθυντής του Ινστιτούτου, Θοδωρής Τσιμπίδης. «Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις ανθρώπων που τόλμησαν να κάνουν καταγγελίες για αλιευτικά σκάφη που έφεραν εκρηκτικά και όπλα, με μοναδικό αποτέλεσμα να γίνει η καταγγελία τους γνωστή μέσα σε λίγες ώρες στους παρανομούντες και να δεχθούν προσωπικές απειλές και δολιοφθορές».

Ως ενδεικτικό παράδειγμα το Ινστιτούτο θεωρεί τη συνέχιση της αλιείας με δυναμίτη στις νότιες Κυκλάδες. «Το “Αρχιπέλαγος” έχει κάνει πολυάριθμες καταγγελίες υποδεικνύοντας συγκεκριμένα άτομα και σκάφη», αναφέρει ο κ. Τσιμπίδης. «Ενώ λοιπόν τα στοιχεία αυτά δόθηκαν σε πολυάριθμες ένορκες καταθέσεις για την Εισαγγελία και το Τμήμα Εσωτερικών Υποθέσεων του Λιμενικού Σώματος, οι προβλεπόμενες ποινές δεν εφαρμόστηκαν (…). Για να γίνει κατανοητή η έκταση του προβλήματος, σε παλαιότερη καταγγελία που έγινε από το Ινστιτούτο “Αρχιπέλαγος” προς το Λιμεναρχείο Νάξου για περιστατικό χρήσης δυναμίτη σε συνδυασμό με παράνομη αλιεία, που έγινε από συγκεκριμένο ψαρά και αλιευτικό σκάφος, λάβαμε λίγες ώρες αργότερα απειλητικό τηλεφώνημα που συνοδεύτηκε με φαξ του αντιγράφου της καταγγελίας μας! Αυτό φυσικά σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζει το σύνολο του Λιμενικού Σώματος, η πλειονότητα του οποίου καταβάλλει μία πολύ μεγάλη προσπάθεια, με τα ελλιπή μέσα που διαθέτει».

Τα τελευταία χρόνια, ορισμένες περιβαλλοντικές οργανώσεις και επιστημονικοί φορείς κάνουν συστηματική δουλειά στις τοπικές κοινωνίες για την ευαισθητοποίηση των πολιτών απέναντι στα προστατευόμενα είδη. Μεγάλη συζήτηση γίνεται και με τους αλιείς – τους οποίους η νομοθεσία δεν προστατεύει, αφού δεν αποζημιώνονται για ζημιές στα δίκτυα τους από δελφίνια ή φώκιες όπως λ.χ. αποζημιώνεται ένας κτηνοτρόφος για επίθεση στο κοπάδι του από αρκούδα ή λύκο. Η γενική άποψη του κόσμου όμως παραμένει ίδια: τα προστατευόμενα είδη είναι ωραία στις σελίδες ενός βιβλίου, αλλά όχι στη γειτονιά μας. Στον Κυπαρισσιακό κόλπο είδαμε πρόσφατα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: τις τοπικές κοινωνίες να φωνάζουν κατά των περιορισμών –που σε τελική ανάλυση θα προστατεύσουν και θα κάνουν πιο ελκυστική τη δική τους περιοχή– και κάποιους να φθάνουν στο σημείο να «στοχοποιούν» την καρέτα καρέτα, καταστρέφοντας τις φωλιές της. «Τελικά η κρίση που βιώνουμε δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά είναι αποτέλεσμα μιας γενικευμένης κρίσης που ροκανίζει σιγά σιγά, όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας», καταλήγει το «Αρχιπέλαγος».