Ο τίτλος που διαβάσατε μόλις τώρα ανήκει στο “Bulding Title” όταν δηλαδή, θες να προσελκύσεις τους χρήστες και να έχουν έναν παραπάνω λόγο να κάνουν κλικ στην δημοσίευση σου. Το κάναμε για δύο λόγους, πρώτα αν γράφαμε το τίτλο που θα συνόδευε το περιεχόμενο θα το προσπερνούσαν όλοι, ειδικά οι εμπαθείς προς τον πρώην υπουργό και δεύτερον, την Πολιτική στα site την διαβάζουν οι χρήστες παρά μόνο οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, όσοι ασχολούνται με την πολιτική. Και το παρακάτω άρθρο για την ΣΕΚΕ πρέπει να το διαβάσουν οι χρήστες

Όμως στην πορεία του άρθρου είδαμε ότι τελικά ο τίτλος που βάλαμε είναι αυτός που πρέπει να συνοδεύει το άρθρο πραγματικά.

Όταν η ΣΕΚΕ ανακοίνωσε ότι την 1η Σεπτεμβρίου θα γιορτάσει τα 70 χρόνια της, οι περισσότεροι θεωρήσαμε ότι θα ήταν μια γιορτή όπου θα μαζευόταν ο “στρατός’ του Αλέκου Κοντού (έτσι ονομάζουν τους εργαζόμενους στην ΣΕΚΕ), θα γινόταν οι καθιερωμένες ομιλίες, θα τρώγαμε το τσάμπα φαγητό, θα πίναμε το τσάμπα κρασί και μετά στον γυρισμό θα σχολιάζαμε ποιοι ήταν , ποιοι δεν ήταν και τα υπόλοιπα που θα μείωναν την εκδήλωση.

Και να πούμε την αλήθεια, οι περισσότεροι έκαναν τα παραπάνω μετά την εκδήλωση, λίγοι ήταν αυτοί που κατάλαβαν τι συνέβη εκείνο το βράδυ, η μάλλον, κατάλαβαν αυτοί που έπρεπε. Ο “στρατός” του Αλέκου Κοντού ήρθε, αλλά κάναμε όλοι ένα λάθος, ανάμεσα στα 1300 και πλέον άτομα που βρέθηκαν στην “Πολιτεία” εκείνο το βράδυ, υπήρχαν, τραπεζίτες, πρόεδροι εταιρειών από το εξωτερικό, πρόεδροι μεγάλων συνεταιριστικών από την Ελλάδα, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ(!), και τέλος, εκατοντάδες εργαζόμενοι της εταιρείας και παραγωγοί.

Τα αμείλικτα νούμερα και η Διπλωματία

Πολλοί κατάλαβαν ότι ο Αλέκος Κοντός το 2010 πήρε μια εταιρεία που ήταν στο χείλος της καταστροφής και μέσα σε 7 χρόνια κατάφερε να διπλασιάσει και σε μερικές περιπτώσεις να τριπλασιάσει τα νούμερα της. Στην ομιλία του αναφέρει χαρακτηριστικά “Μέσα στην βαθιά οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει στη χώρα παίρνω σκληρές αποφάσεις μειώνοντας μισθοδοτικές δαπάνες, περιορίζοντας προσωπικό ενώ ήμουν ακόμη βουλευτής,  συρρικνώνοντας όλα τα λειτουργικά έξοδα της εταιρίας. Κυρίως, όμως, παίρνω μια βαλίτσα και αρχίζω να  τρέχω σε παλιούς πελάτες που έφυγαν, σε όσους παρέμεναν με επιφυλάξεις,  σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να προωθήσω τον καπνό της ΣΕΚΕ”

Το 2012, δύο χρόνια μετά που ανέλαβε αρχίζει η ανάκαμψη της εταιρείας, τα νούμερα που παρουσιάζονται εκείνη την βραδιά είναι αμείλικτα και μαχαίρι στην καρδιά στους επικριτές του.

Η εταιρεία εξάγει πλέον σε 30 χώρες ενώ το 2012 κάνει επενδύσεις που την καταστούν πρωτοπόρα. 

Οι εξαγωγές  από τους 6820 τόνους το 2012 σε 15410 τόνους το 2017

Οι μόνιμοι εργαζόμενοι αυξήθηκαν από 60 το 2012 σε 110 το 2017 ενώ οι εποχιακοί από 296 σε 1410

Ο κύκλος εργασιών αυξάνεται από 30 εκ 721 χιλιάδες το 2012 σε 64 εκ 500 χιλιάδες το 2017

Τα παραπάνω νούμερα, οι θυγατρικές σε Σκόπια και Βουλγαρία, το άνοιγμα στην Αλβανία αλλά και οι προσκεκλημένοι από διάφορες χώρες,σηματοδότησαν κάτι το οποίο έχουν ελάχιστες πλέον εταιρείες στην Ελλάδα, την “Διπλωματία των Επιχειρήσεων¨. Εκείνο το βράδυ η ΣΕΚΕ και ο Αλέκος Κοντός  απομυθοποίησε  ότι είναι ένα “πολιτικό παραμάγαζο” και έδωσε το στίγμα της στους ενδιαφερόμενους ότι η εταιρεία δεν πουλάει μόνο καπνά, αλλά δημιουργεί και εξελίξεις.

Ποιους “ξεφτίλισε” όμως ο Αλέκος Κοντός

θα μπορούσαμε να πούμε τους πάντες, αλλά ας περιοριστούμε στους άμεσα ενδιαφερόμενους.

Πρώτα από όλους τους πολιτικούς του αντιπάλους, και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ με τους ενσωματωμένους “Κουρουμπλήδες¨. Εδώ και χρόνια από τον ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης γίνεται μια προσπάθεια να αποδομήσει τον πρώην υπουργό ώστε να αλιεύσουν ψήφους από τους αγρότες. Και όπως αποδείχθηκε αυτό ήταν αδύνατον, ο ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτικές του κατέστρεψε τον αγροτικό τομέα και το να μειώσεις το έργο του Αλέκου Κοντού τοπικά (εκ του αποτελέσματος πλέον) είναι αυτοκτονία. 

Εξάλλου χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του νεαρού βουλευτή Στάθη Γιαννακίδη τον οποίο όποιος είναι αυτός που τον συμβουλεύει να επιτίθεται στον πρώην υπουργό για αγροτικά θέματα, πρέπει να τον μισεί θανάσιμα τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν ξέρουμε αν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ , η κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ προσκλήθηκε στην εκδήλωση -που θα έπρεπε αφού μιλάμε για μια από τις πιο πετυχημένες επιχειρήσεις του νομού – αλλά πως θα ήταν δυνατόν να παραβρεθούν.

Αυτοί που πήραν σειρά δεν είναι άλλοι από τους πολιτικούς του αντιπάλους στο ΠΑΣΟΚ. Και μόνο η παρουσία του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ από τις Σέρρες Μιχάλη Τζελέπη είναι αρκετό από μόνο του. Σε τοπικό επίπεδο το ΠΑΣΟΚ διακινεί χρόνια το “ο Κοντός έκλεισε τα εργοστάσια” (με την ευκαιρία θα ασχοληθούμε σε άλλο άρθρο πως το ΠΑΣΟΚ έκλεισε τα εργοστάσια) αλλά η βραδιά της 1ης Σεπτεμβρίου θα πρέπει να τους κάνει να αλλάξουν αφήγημα. 

Αν το ΠΑΣΟΚ στην Ξάνθη θα έπρεπε να είχε μια σημαία, αυτή δεν είναι η “αντιΚοντίλα” αλλά οι ενέργειες του Σωκράτη Ξυνίδη για συγκεκριμένο θέμα το οποίο μπορεί να αλλάξει όλη την οικονομία της περιοχής. Αλλά, μιλάμε για το ΠΑΣΟΚ, δεν περισσεύει χρόνος από τα εσωκομματικά.

Η ΝΟΔΕ Ξάνθης ενώ θα έπρεπε να προετοιμάσει το έδαφος για τα επόμενα πρόσωπα της ΝΔ στην Ξάνθη, μετά την εκλογή Μητσοτάκη μπήκε σε μια διαδικασία -κατά καιρούς κάνει και κάτι – για την επόμενη ημέρα στην Ξάνθη χωρίς τον Αλέκο Κοντό. Τώρα που στην Πειραιώς – ΝΔ ψάχνουν τρόπους για να εκμεταλλευτούν το πετυχημένο story ΣΕΚΕ – ΚΟΝΤΟΣ, η ΝΟΔΕ Ξάνθης θα πρέπει στα σχέδια της για την επόμενη ημέρα να έχει και τον Κοντό

Δείτε το βίντεο από την εκδήλωση, περιέχει πολύ χρήσιμες πληροφορίες ενώ αξίζει να διαβάσετε την ομιλία του Αλέκου Κοντού που περιγράφει την αρχή της ΣΕΚΕ 

Κυρίες και Κύριοι,

Σας ευχαριστώ κι εγώ από την πλευρά μου που βρίσκεστε σήμερα κοντά μας για να γιορτάσουμε μαζί τη συμπλήρωση των 70 χρόνων λειτουργίας της ΣΕΚΕ, της Συνεταιριστικής Ένωσης Καπνοπαραγωγών Ελλάδος.

Μίας οργάνωσης με πολύ μεγάλη οικονομική επιφάνεια και εθνική προσφορά.

Μίας οργάνωσης, που για εβδομήντα χρόνια στάθηκε δίπλα στον καπνοπαραγωγό από άκρη εις άκρη της Ελλάδος και τώρα τον καπνοπαραγωγό σε τρεις ακόμη γειτονικές χώρες.

Μιας Οργάνωσης, που ήταν και είναι ανθρώπινη απέναντι στα στελέχη και τους υπαλλήλους της, που σέβεται και είναι αξιόπιστη προς όλους τους συνεργάτες της, που τιμά στο μέγιστο βαθμό την εμπιστοσύνη των πελατών της, χωρίς τους οποίους δε θα ήταν δυνατή η ύπαρξη και η δυναμική της πορείας, που παράγει προϊόντα με σεβασμό στο περιβάλλον, που προωθεί τα καπνά μας με τον καλύτερο τρόπο στις ξένες αγορές.

Η ΣΕΚΕ όπως είδαμε στο πολύ ωραίο  video που δημιούργησε η εταιρία Vidneo A.E., ιδρύθηκε από έναν «ογκόλιθο» του συνεταιριστικού κινήματος, τον Αλέξανδρου Μπαλτατζή.

Λόγια δεν υπάρχουν που να εκφράζουν το μεγαλείο του ανδρός και η αλήθεια είναι πως ακόμα και  όλοι εμείς,  που υποκλινόμαστε στο μεγαλείο και την δημιουργική του σκέψη, μόνο ένα μέρος της συνολικής  προσφοράς του γνωρίζουμε.

Πάντως, με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε – και η κ. Ζωγράφου, η πιο στενή συνεργάτης του που μας τιμά και είναι σήμερα εδώ μαζί μας, μπορεί να το επιβεβαιώσει – ότι ένα από τα κύρια εφαλτήρια της δημιουργικής του δράσης υπήρξε η Σ.Ε.Κ.Ε.

Θα μου επιτρέψετε να σας μιλήσω για την ιστορία της ΣΕΚΕ,  ίσως με λίγο περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά η διαδρομή της είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μέρος της ιστορίας του Τόπου μας και ακόμα περισσότερο της ιστορίας του συνεταιριστικού Κινήματος στην Ελλάδα.

Αποτελεί, δε,  ένα άριστο δείγμα γραφής των εμπνευσμένων Συνεταιριστών, που ήταν πατριώτες και πάλεψαν για την ανόρθωση του τόπου σε εκείνες τις δύσκολες εποχές 1947. Μια χρονιά εξαιρετικά δύσκολη για τους έλληνες καπνοπαραγωγούς .

Είναι οι ζοφερές μέρες των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων, ιδιαίτερα δύσκολοι καιροί για τη χώρα και την ελληνική περιφέρεια. Η πεντάχρονη κατοχή άφησε  έξω από τα χαρμάνια των μεγάλων αμερικανικών εταιριών τα ελληνικά καπνά.

Στις πρώην κομμουνιστικές χώρες είναι  πολύ δύσκολο να πουληθούν, αφού μαίνεται ο αδελφοκτόνος εμφύλιος σπαραγμός.

Η ζήτηση των καπνών, που αποτελούσε τη μοναδική πηγή εισοδήματος και ζωής εκατοντάδων χιλιάδων καπνοπαραγωγικών οικογενειών,  πέφτει συνεχώς, οι τιμές καταρρακώνονται, οι ιδιώτες έμποροι τις ρίχνουν περισσότερο, φτώχεια, δυστυχία σε όλο τον καπνοπαραγωγικό κόσμο της χώρας.

Ο Μπαλτατζής συνέλαβε την ιδέα να δημιουργήσει μία συνεταιριστική οργάνωση που θα  παρεμβαίνει στη χαοτική αγορά,θα συμβάλει στην ομαλή λειτουργία της, θα διασφαλίζει την απορρόφηση της παραγωγής και θα στηρίζει το εισόδημα των παραγωγών.

Το εγχείρημα είναι τολμηρό για την εποχή, για πολλούς φάνταζε ουτοπία. Δίνει στην οργάνωση τη νομική μορφή της Ανώνυμης Εταιρίας, προκειμένου να έχει την απαραίτητη επιχειρηματική ευελιξία.

Δίπλα του έχει έναν μεγάλο της εποχής τεχνοκράτη, τον Βασίλη Ιλατζή, ο οποίος τον ενθαρρύνει στην υλοποίηση του οράματος του, τον στηρίζει με τις γνώσεις του – καθώς είχε φοιτήσει στην πατρίδα του, την Προύσα της Μικράς Ασίας, σε ανώτερη εμπορική σχολή.

Λείπει , βέβαια, κάτι.

Λείπουν τα απαραίτητα κεφάλαια για τη δημιουργία της Ανώνυμης Εταιρείας, της ΣΕΚΕ.

Θα σας μιλήσω με ειλικρίνεια ότι για πάρα πολλά χρόνια απορούσα πώς φτωχοί συνεταιρισμοί από καπνικές περιοχές και ιδιαίτερα μετά την κατοχή και μέσα στον εμφύλιο διχασμό βρήκαν κεφάλαια για να στήσουν μια Ανώνυμη Συνεταιριστική καπνική εταιρία.

Απάντηση σε αυτό μου έδωσαν ερευνητές του Πανεπιστημίου, στους οποίους ως Υπουργός ανέθεσα τη συγγραφή ενός βιβλίου για τον Α. Μπαλτατζή.

Έμαθα, λοιπόν, ότι η ΣΕΚΕ δημιουργήθηκε με χρήματα που πληρώθηκαν από την ΚΥΔΕΠ, που είχε την ευθύνη της διανομής στην ελληνική περιφέρεια, στις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών μετόχων της ΣΕΚΕ  για τη διανομή της τότε αμερικανικής ανθρωπιστικής βοήθειας, της UNTRA.

Ποιος ήταν ο πρόεδρος της ΚΥΔΕΠ;

Ο Μπαλτατζής, ο οποίος απαίτησε από τους αμερικανούς διπλάσια προμήθεια για τη δουλειά αυτή και προώθησε τα επιπλέον ποσά στις  Ενώσεις από την Χίο έως τον Έβρο για να τα εισφέρουν εκείνες, ως συμμετοχή τους, στο μετοχικό κεφάλαιο της ΣΕΚΕ.

Με περιορισμένα οικονομικά μέσα, με τόσο δυσμενείς καπνικές συνθήκες, χωρίς επαρκή πείρα και υποδομές, η ΣΕΚΕ παίρνει από την πρώτη στιγμή το ρίσκο να βουτήξει στα βαθιά και να αγοράσει την εντυπωσιακή για την εποχή ποσότητα των 5.500 τόνων καπνών. 

Σε μία εποχή κατά την οποία η συνολική παραγωγή της χώρας μόλις που έφτανε τους 25.000 τόνους!

Πράγματι  αγοράζονται τα καπνά, στηρίζεται το εισόδημα των καπνοπαραγωγών, αλλά μετά τι;

Πώς πληρώνονται, που αποθηκεύονται;  Που τα πουλάς?

Άρχισε κυριολεκτικά ένας αγώνας δρόμου.

Χρησιμοποιώντας το κύρος και τις επαφές του ο Μπαλτατζής διασφαλίζει την στήριξη του τραπεζικού συστήματος και πληρώνονται οι καπνοπαραγωγοί. 

Ο Ιλατζής στήνει καπναποθήκες σε όλη την Ελλάδα, διοικεί με στιβαρό τρόπο και διορατικότητα και αποφασίζουν από κοινού ότι πρέπει να απευθυνθούν στις αγορές των ανατολικών χωρών.

Αυτά γίνονται σε μία περίοδο, που και μόνο να μιλούσες για αγορές ανατολικών χωρών σε καλούσαν για έρευνα κοινωνικών φρονημάτων στην ασφάλεια.

Όμως ο Μπαλτατζής είναι ασταμάτητος.

Ανοίγει τις αγορές της Πολωνίας, της Ουγγαρίας , της Τσεχοσλοβακίας, της Ρωσίας και άλλων χωρών.

Παράλληλα, ο Ιλατζής τρέχει μια θυγατρική συνεταιριστική εταιρία εισαγωγών, τη Δήμητρα, που ίδρυσε επίσης ο Μπαλτατζής αναζητώντας λύση στην αδυναμία των ανατολικών χωρών να πληρώσουν σε συνάλλαγμα.

Η ΣΕΚΕ πουλούσε καπνά στη Δήμητρα, η Δήμητρα τα έστελνε στις ανατολικές χώρες και εισήγαγε από αυτές αγροτικά εργαλεία και μηχανήματα.

Τον εξοπλισμό αυτό τον πουλούσαν στη συνέχεια με πάρα πολλές οικονομικές διευκολύνσεις στον αγροτικό κόσμο, με αποτέλεσμα από τη μία η ΣΕΚΕ να βρίσκει τα απαραίτητα ποσά για να δημιουργήσει υποδομές,να επεκταθεί και να παρέμβει περισσότερο αποτελεσματικά στην αγορά και από την άλλη συνολικά ο αγροτικός κόσμος να εκσυγχρονίζεται σε μία εποχή τόσο δύσκολη.

Έτσι η ΣΕΚΕ δημιουργεί εργοστάσια στην Κω, στον Βόλο, στη Θεσσαλονίκη, στις Σέρρες, στη Δράμα, στην Καβάλα, στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή καθώς επίσης και κεντρικά γραφεία στην Αθήνα.

Το 1967 κλείνει ο πρώτος κύκλος ζωής της ΣΕΚΕ.

Ο Μπαλτατζής διώκεται και απομονώνεται πολιτικά, ο Ιλατζής απομακρύνεται από τη θέση του, πολλά στελέχη της Σ.Ε.Κ.Ε. με πρώτο τον πατέρα μου στην Ξάνθη απομακρύνονται ως μέλη του αγροτικού κόμματος του Μπαλτατζη,οι ανατολικές χώρες παύουν να συνεργάζονται με την Ελλάδα,η ΣΕΚΕ βρίσκεται σε παρακμή.

Ο δεύτερος κύκλος αρχίζει το 1974, με την επάνοδο του Μπαλτατζή στο πολιτικό σκηνικό. Ο Ιλατζής επανατοποθετείται Γενικός Διευθυντής.

Στα χρόνια που ακολουθούν ανοίγουν πάλι τις αγορές των ανατολικών χωρών, η ΣΕΚΕ ανοίγει τα φτερά της στην Ιαπωνία, στην Κορέα και χτυπάει την πόρτα των μεγάλων αμερικανικών σιγαρετοβιομηχανιών.

Γίνονται σημαντικές αλλαγές στην καπνική πολιτική της χώρας, ιδιαίτερα μετά την είσοδο της στην ΕΟΚ τις οποίες ακολουθεί η ΣΕΚΕ. Παράλληλα ο Ιλατζής προβάλει μια νέα  γενιά στελεχών, τη δεύτερη γενιά της ΣΕΚΕ,  οικονομολόγους που προέρχονται από τα δύο οικοτροφεία της, έτσι ώστε να γίνει ομαλή διαδοχή στο management της εταιρίας.

Ο Κώστας Αβραμίδης γίνεται οικονομικός διευθυντής και μετέπειτα αναπληρωτής γενικός διευθυντής. Ο Δημήτρης Κουνατιάδης, ένας εξαιρετικά δραστήριος οικονομολόγος, γίνεται  εμπορικός Διευθυντής και μετέπειτα ο δεύτερος Γενικός Διευθυντής στη ΣΕΚΕ, διαδεχόμενος τον Ιλατζή.

Ο Κουνατιάδης είναι ένας αποτελεσματικός manager, άριστος γνώστης των καπνών και της καπνικής αγοράς, ακούραστος και πολύ σκληρός στον τρόπο που διοικεί.

Δίπλα του βρίσκεται ένας τεχνοκράτης, εξαιρετικός πρόεδρος της ΣΕΚΕ, ο Δημήτρης Πεταλωτής.

Πολύ καλός και ήπιος χαρακτήρας, ο Πεταλωτής διαδέχθηκε στην Προεδρία έναν επίσης πολύ καλό Πρόεδρο, τον Βαγγέλη Κουρτίδη.

Επί των ημερών τους η ΣΕΚΕ κάνει μεγάλο άλμα στις ξένες αγορές.

Η εταιρία προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των Δυτικών πολυεθνικών εταιριών, αλλά παράλληλα και των Αραβικών μονοπωλίων, έτσι ώστε με την αλλαγή στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις που διαμορφώνονται διεθνώς . Παράλληλα, σταδιακά κλείνουν εργοστάσια στις περιοχές όπου δεν παράγεται καπνός.

Ο Πεταλωτής αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο την ακίνητη περιουσία της ΣΕΚΕ, ο Κουνατιάδης πουλάει με κερδοφορία τα καπνά και αρχίζουν να έρχονται νέα στελέχη , η τρίτη γενιά της ΣΕΚΕ στην οποία ανήκω κι εγώ.

Η εταιρία διατηρεί πλέον εργοστάσια μόνον στη Θεσσαλονίκη, στην Καβάλα και στην Ξάνθη και στρατηγική της είναι να κλείσει και η Ξάνθη και να παραμείνουν η Καβάλα και η Θεσσαλονίκη.

Ως Διευθυντής του εργοστασίου στην Ξάνθη πείθω τον Κουνατιάδη, αλλά και τους πελάτες, για την ανάγκη διατήρησης της λειτουργίας του εδώ εργοστασίου.

Με πολύ προσωπικό κόπο βοήθεια λίγων συνεργατών μου, μεταξύ των οποίων και της κυρίας Ελβατζόγλου, οικονομικής διευθύντριας τότε στη ΣΕΚΕ Ξάνθης, δημιουργήθηκαν οι σημερινές εγκαταστάσεις που θεωρούνται κατασκευαστικά και λειτουργικά οι καλύτερες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Με τη δημιουργία των εργοστασίων αυτών αυξάνονται κατακόρυφα οι επεξεργασίες των καπνών στην Ξάνθη από 500 τόνους το 1989 σε 10.000 τόνους σε τέσσερα χρόνια.

Παράλληλα, η Ξάνθη γίνεται το επίκεντρο των πελατών της ΣΕΚΕ.

Το 2000, εκλέγομαι για πρώτη φορά βουλευτής και αποχωρώ από τη ΣΕΚΕ .

Ο  Κουνατιάδης βρίσκεται στη δύση της καριέρας του, ο Πεταλωτής αποχωρεί και το 2008 αναλαμβάνει Πρόεδρος της ΣΕΚΕ , ο Παναγιώτης Ταρενίδης, ο οποίος διαδέχτηκε έναν επίσης έντιμο πρόεδρο τον Γιώργο Αβραμίδη.

Ο Παναγιώτης Ταρενίδης,  με τόλμη οδηγεί σε παύση τα εργοστάσια της ΣΕΚΕ στη  Θεσσαλονίκης  και μεταφέρει όλες τις δραστηριότητες της εταιρίας στην Ξάνθη, επιδιώκοντας να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της.

Στο τέλος της δεκαετίας του 2000 κλείνει ο δεύτερος κύκλος της εταιρίας.

Μετά την αποχώρηση του Κουνατιάδη, δυστυχώς οι διάδοχοί του δε μπορούν να διοικήσουν την εταιρία αποτελεσματικά, ο Ταρενίδης παλεύει μόνος να μαζέψει την κατάσταση, η ΣΕΚΕ χάνει την ανταγωνιστικότητά της, σε εμπορικό επίπεδο φεύγουν σημαντικοί πελάτες, η εταιρία είναι πέμπτη στη σειρά μεταξύ των ελληνικών καπνεμπορικών εταιριών.

Πολλοί, άσπονδοι φίλοι και ανταγωνιστές, περιμένουν να κλείσει.

Το 2010 ο Ταρενίδης με καλεί να παλέψουμε μαζί να σώσουμε την εταιρία.

Η ευθύνη είναι μεγάλη, όμως για εμένα – παιδί της ΣΕΚΕ, από γονείς καπνεργάτες σε αυτή και ανιψιός του Βασίλη Ιλατζή και Αλέξανδρου Μπαλτατζή – η  επιστροφή είναι μονόδρομος και η πρόκληση μεγάλη.

Μέσα στην βαθιά οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει στη χώρα παίρνω σκληρές αποφάσεις μειώνοντας μισθοδοτικές δαπάνες, περιορίζοντας προσωπικό ενώ ήμουν ακόμη βουλευτής,  συρρικνώνοντας όλα τα λειτουργικά έξοδα της εταιρίας.

Κυρίως, όμως, παίρνω μια βαλίτσα και αρχίζω να  τρέχω σε παλιούς πελάτες που έφυγαν, σε όσους παρέμεναν με επιφυλάξεις,  σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να προωθήσω τον καπνό της ΣΕΚΕ .

Στο πλευρό μου ακούραστος ο Ταρενίδης ,ο πιο εργατικός και έντιμος άνθρωπος που έχω γνωρίσει και ένα σοβαρό, υπεύθυνο και άρτια ενημερωμένο για την πορεία της ΣΕΚΕ Διοικητικό Συμβούλιο, που στήριξε από την πρώτη στιγμή την κάθε προσπάθειά μας και τους ευχαριστώ όλους  γι΄ αυτό.

Προσλαμβάνονται νέα και  ικανά στελέχη από την αγορά, αναβαθμίζονται αξιοκρατικά αυτοί που αποδίδουν, όλοι οι συνεργάτες μας δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό για την επιτυχία του εγχειρήματος και τους ευχαριστώ.

Παράλληλα, ξεκινά μια εξωστρεφής πορεία για την εταιρία, με δραστηριότητα στη Βουλγαρία, στη FYROM  και τώρα στην Αλβανία και αύριο κάπου αλλού….

Επίσης, γίνονται σημαντικές επενδύσεις αναβάθμισης του μηχανολογικού μας εξοπλισμού. Οι Τράπεζες μας στηρίζουν, μας δίνουν το «οξυγόνο» που χρειαζόμαστε και τους ευχαριστώ  επίσης.

Σήμερα, η ΣΕΚΕ είναι η πρώτη εταιρία μεταποίησης καπνού στην Ελλάδα και η δεύτερη στα Βαλκάνια. Τα οικονομικά της αποτελέσματα τα είδατε στο βίντεο που προηγήθηκε.

Το ερώτημα που θα μπορούσαμε να βάλουμε σήμερα είναι : από εδώ και εμπρός τι; Το μέλλον της εταιρίας, με τις βάσεις που έχουν μπει, προδιαγράφεται ελπιδοφόρο και αισιόδοξο.

Νέα φιλόδοξα σχέδια ανάπτυξης έχουν μπει στο τραπέζι και περιμένουν τη σειρά τους για να υλοποιηθούν.

Κυρίες και Κύριοι,

Τα 70 χρόνια ζωής της ΣΕΚΕ και τα επιτεύγματά της αποτελούν μία σημαντική παρακαταθήκη και ανοίγουν ένα δρόμο που είναι μονόδρομος για όλους εμάς τους ανθρώπους της.

Η ΣΕΚΕ δημιουργήθηκε για να πετύχει και στο χέρι μας νέες  σελίδες επιτυχίας στην πορεία της.

Σας ευχαριστώ πολύ.