Η πρωτεύουσα της Ευρώπης δεν είναι μόνο όργανα, θεσμοί και γραφειοκρατία. Είναι μια ζωηρή μητρόπολη, την οποία επισκεπτόμαστε, με αφορμή την Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014.

Ερώτηση: «Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα στις Βρυξέλλες;». Απάντηση: «Το τρένο των οκτώ για το Παρίσι»… Το σύντομο αυτό ανέκδοτο είναι ενδεικτικό της κακής φήμης που έχει η άτυπη πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ενωσης τόσο μεταξύ των δεκάδων χιλιάδων εκπατρισμένων που περνάμε μέρος της ζωής μας σε αυτήν όσο και μεταξύ των επισκεπτών. Και είναι αλήθεια ότι η πόλη μας δεν έχει τη λάμψη του Παρισιού, τον παλμό του Λονδίνου, την αρχιτεκτονική της Βαρκελώνης, τη λιακάδα της Αθήνας, τα μνημεία της Ρώμης ή την ιστορία του Βερολίνου. Ομως, όσοι τη χαρακτηρίζουν «βαρετή» είτε δεν ξέρουν τι τους γίνεται και βασίζονται σε φήμες είτε την έχουν επισκεφτεί μόνο για δουλειά και δεν ξέφυγαν από τα στενά όρια της πράγματι άσχημης «Ευρωπαϊκής Συνοικίας» (Quartier Européen), η οποία είναι τόσο έρημη μετά τις έξι το απόγευμα, ώστε φοβάται κανείς μη συναντήσει τσακάλια και αρκούδες…

Εξω όμως από τα όρια αυτής της συνοικίας, τα πράγματα αλλάζουν. Στην αγορά της συνοικίας Chatelain στήνεται σχεδόν κάθε Τετάρτη, καιρού επιτρέποντος, ένα τεράστιο υπαίθριο πάρτι, ενώ τα στέκια της πλατείας Flagey αναστενάζουν τις καθημερινές από τον υπερπληθυσμό των ντόπιων hipsters. Τις Πέμπτες, οι νεαροί ασκούμενοι ευρωκράτες ξεδίνουν, σε έξαλλες καταστάσεις, στην Place Lux, ενώ τα Σαββατοκύριακα σφύζουν από ζωή τα «’70s style» μπαράκια, σήμα κατατεθέν του τοπικού «θρύλου της νύχτας» Fred Nicolay, στο St Gery και στη St Catherine.

Τι θα δοκιμάσει κανείς σε αυτές τις νυχτερινές περιπλανήσεις; Τουλάχιστον μία από τις 2.000 και πλέον διαφορετικές μπίρες που παράγει το Βέλγιο… Ξανθές, κόκκινες, μοναστηριακές, λευκές, φρουτώδεις, δυνατές, ελαφριές, θολές, καθαρές, μαύρες, τα πάντα θα βρει κανείς (σε απίστευτα χαμηλές -σε σχέση με την ποιότητα- τιμές), στην παγκόσμια πρωτεύουσα της μπίρας. Αγαπημένες του υπογράφοντος είναι η La Chouffe, η Delirium Tremens και η St. Martin, αλλά περί ορέξεως…

Εκτός από πρωτεύουσα της Ε.Ε. και της μπίρας, οι Βρυξέλλες είναι και η Mέκκα της σοκολάτας. Τα στενά γύρω από την Grand Place, την ομορφότερη πλατεία της Ευρώπης και Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, μυρίζουν βάφλα και κακάο, μια πραγματική κόλαση επί της γης για τους διαβητικούς. Προτείνω στους «προσκυνητές» να δοκιμάσουν τις δημιουργίες του Pierre Marcolini ή το παραδοσιακό Wittamer στην πλατεία Sablon. Με λίγο περπάτημα στην τοπική αγορά με τις αντίκες, στην εκπληκτική εκκλησία της Παναγίας της Σαμπλόν και στα εξαιρετικά μαγαζιά με έπιπλα στο γειτονικό Marolles, ίσως κάψουν λίγες από τις χιλιάδες θερμίδες που… καταβρόχθισαν. Ετσι, θα τους ανοίξει και η όρεξη για αυθεντική βελγική βάφλα, λίγο αργότερα, στο Maison Dandoy (Rue Charles Buls 14).

Κοντά στη Sablon βρίσκεται και η περιοχή των μουσείων (Mont des Arts). Αγαπημένη μου γωνιά στο Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών είναι το δωμάτιο με τους πίνακες του Ιερώνυμου Μπος, ενώ οπωσδήποτε θα πρέπει να επισκεφτεί κανείς και το Μουσείο Μουσικών Οργάνων (www.mim.be), τόσο για την αρχιτεκτονική του και την ωραία θέα από το καφέ του τελευταίου ορόφου όσο και για τους υπέροχους ήχους από μουσικά όργανα όλων των χωρών και όλων των εποχών που θα βρει στους χώρους του. Δίπλα στη γειτονιά των μουσείων βρίσκεται και ο Εθνικός Κήπος, μαζί με το παλάτι, που αξίζει να επισκεφτούν όσοι βρίσκονται στην περιοχή.

Για όσους πιστεύουν ότι εξίσου σημαντικός με τα θεάματα είναι και ο άρτος, οι Βρυξέλλες είναι η ιδανική πόλη. Από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, μόνο το Παρίσι και το Λονδίνο έχουν περισσότερα εστιατόρια με αστέρια Μισελέν από τις Βρυξέλλες (δεκαέξι, παρακαλώ). Οι εραστές της ιαπωνικής κουζίνας πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσουν το Kamo (Avenue des Saisons 123, T/+32-264.878.48), έχοντας όμως κάνει κράτηση και γνωρίζοντας ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον δυόμισι ώρες για να τελειώσουν ένα πλήρες δείπνο πέντε πιάτων. Ο κόπος αξίζει, ενώ οι τιμές δεν είναι απαγορευτικές. Το «κλου» της βελγικής κουζίνας όμως είναι τα μύδια, τα οποία οι ντόπιοι γνώστες καταναλώνουν μόνο τους μήνες που έχουν «ρ». Θαλασσινά στο όρθιο θα πρέπει να δοκιμάσετε οπωσδήποτε και στο Mer du Nord (Rue Sainte Catherine 45, T/+32-251.311.92), στη γραφική γειτονιά της St Catherine, πριν κατευθυνθείτε και πάλι προς την Grand Place, ώστε να θαυμάσετε τα cozy μαγαζάκια της στοάς Galeries St Hubert.

Μπορεί να μη γεμίζουν το μάτι στους αδαείς, αλλά οι Βέλγοι είναι πρωτοπόροι σε πολλά πράγματα: εκτός από την μπίρα και τη σοκολάτα, οι Βρυξέλλες διεκδικούν και τον τίτλο της παγκόσμιας πρωτεύουσας των κόμικς, με τον Τεν Τεν, τα Στρουμφάκια και τον Λούκι Λουκ να είναι οι πλέον γνωστές επιτυχίες Βέλγων καλλιτεχνών. Στο Mουσείο των Kόμικς (www.comicscenter.net), όμως, οι λάτρεις του είδους θα δουν και το άλλο πρόσωπο του βελγικού σκίτσου, το οποίο, σκοτεινό όπως η πόλη, απευθύνεται κυρίως σε ενηλίκους. Επίσης, οι Φλαμανδοί δημιουργοί performance θεωρούνται εκ των κορυφαίων στην υφήλιο, με το Kaaitheater (www.kaaitheater.be) των Βρυξελλών να φιλοξενεί παραστάσεις μοντέρνου χορού παγκόσμιας εμβέλειας.

Την ίδια εποχή με τα κόμικς αναπτύχθηκε και η αρ νουβό αρχιτεκτονική στις Βρυξέλλες, με πλέον καταξιωμένο εκπρόσωπο τον Βικτόρ Ορτά. Τα εκπληκτικά κτίρια, στις γειτονιές Saint Gilles, Ixelles, Chatelain, αλλά και στο ιστορικό κέντρο, ήταν το πρώτο πράγμα που με εντυπωσίασε όταν μετακόμισα σε αυτή την πόλη. Ακόμη και έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια, χαίρομαι να την περπατάω. Σε αντίθεση με το «βάρος» και το «μπαρόκ» του Παρισιού, η ανάλαφρη αρ νουβό των βρυξελλιώτικων σπιτιών μού φαίνεται ανθρώπινη και προσιτή, παρά τον εκνευρισμό που μου προκαλούν τα άπειρα ανοιχτά εργοτάξια και η έλλειψη καθαριότητας.

Και μια και μιλάμε για αρχιτεκτονική, το πλέον ιδιότροπο τοπικό δείγμα είναι το Atomium, η γιγαντιαία αναπαράσταση ατόμου που χτίστηκε για την Παγκόσμια Εκθεση του 1958. Ακόμα δεν έχω καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα για το αν πρόκειται για γλυπτική ή αρχιτεκτονική… Το μόνο που ξέρω είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε να πιει ο επισκέπτης των Βρυξελλών καφέ στην κορυφή του.

Τέλος, ένας ακόμη λόγος για να επισκεφτεί κανείς τις Βρυξέλλες είναι η ιδανική τοποθεσία της για ημερήσιες εκδρομές στην Ευρώπη. Οι γραφικές βελγικές πόλεις Γάνδη, Λουβένη, Μπριζ (εκνευριστικά τουριστική) και Αμβέρσα βρίσκονται λιγότερο από μία ώρα μακριά με το τρένο, ενώ σε μία ώρα και κάτι μπορεί κανείς να βρεθεί στο Αμστερνταμ ή στο Παρίσι, χάρη στα γρήγορα τρένα που συνδέουν τις τρεις πρωτεύουσες. Το ταξίδι με το Eurostar για Λονδίνο διαρκεί κάτι παραπάνω από δύο ώρες.

ΜΗΝ ΞΕΞΑΣΕΤΕ
> Να φάτε πατάτες τηγανητές στο χέρι, κλασική βελγική σπεσιαλιτέ, στου Αντουάν, στην Place Jourdan.
> Να πιείτε ποτό στο ρομαντικό Goupil Le Fol (Rue de la Violette 22), δίπλα στην Grand Place.
> Να δείτε το πρόγραμμα του Kaaitheater (www.kaaitheater.be), για πραγματικές αβανγκάρντ χορευτικές παραστάσεις.
> Να ακούσετε καλή τζαζ στο Sounds Jazz Club (Rue de la Tulipe 28).
> Να βγάλετε φωτογραφία δίπλα στο άγαλμα Maneken Pis, το γνωστό αγοράκι που ουρεί, μοναδική πραγματική απόδειξη ότι πήγατε στις Βρυξέλλες.
> Να κλείσετε δωμάτιο στο Sofitel Brussels Europe (για τους χλιδάτους, www.sofitel.com/Brussels), στο The Residence Les Ecrins (για τους εναλλακτικούς, www.lesecrins.com), στο Le Dixseptieme (για τους ψαγμένους, www.ledixseptieme.be) ή στο Vintage (για τους οικογενειάρχες και προσωπικό αγαπημένο, www.vintagehotel.be).

*Στις Βρυξέλλες πάμε αεροπορικώς με καθημερινές απευθείας πτήσεις της Aegean (Τ/801.11.20000, www.aegeanair.com).

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΛΩΡΑΣ από trans.kathimerini.gr