Η ευτυχία στην ενήλικο ζωή μπορεί ενδεχομένως να καθοριστεί από την ποιότητα σχέσεων στην παιδική ηλικία-και όχι από την εγκεφαλική ισχύ ή την ακαδημαϊκή απόδοση, υποδεικνύουν Αυστραλοί ερευνητές.

Ο Dr. Victor Fornari, του North Shore–LIJ Health System στο New Hyde Park, δήλωσε ότι αυτό δείχνει ότι υπάρχει σημαντική σχέση μεταξύ της προσαρμοστικότητας ως παιδί και της προσαρμοστικότητας ως ενήλικος. Πρόσθεσε ότι η ακαδημαϊκή απόδοση, μόνη της, δεν αρκεί να οδηγήσει στην ευεξία.

Η εκμάθηση των μυστικών της ‘καλής ζωής’ έχει καθοδηγήσει τα ανθρώπινα κατορθώματα για πολλά χρόνια. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ερευνητή Craig Olsson, του Deakin University και του Murdoch Children‘s Research Institute στη Μελβούρνη, ούτε τα υλικά αγαθά ούτε η ακαδημαϊκή επιτυχία συνδέονται στενά με την ευτυχία.

Αντί να εστιάσει σε κάποιον από αυτούς τους παράγοντες, ο Olsson αποφάσισε να εστιάσει στην αίσθηση συνοχής, σύνδεσης, θετικής αντιμετώπισης και σε θετικές αξίες.

Η ‘συνοχή’ αφορούσε το αν το παιδί αισθανόταν ότι η ζωή του είχε νόημα και μπορούσε να την ελέγξει, η κοινωνική ενασχόληση εξέταζε τη συμμετοχή σε οργανωμένες δραστηριότητες όπως αθλήματα, οι στρατηγικές αντιμετώπισης περιλάμβαναν τη χρήση συναισθηματικής στήριξης και η κοινωνική συμπεριφορά περιλάμβανε αν το παιδί αισθανόταν άξιο εμπιστοσύνης, ευγενικό και αξιόπιστο.

Κάποιος με υψηλή επίδοση στους παραπάνω τομείς θα ήταν άνθρωπος λιγότερο απορροφημένος με το πόσο αισθάνεται και τι μπορεί να κατορθώσει και με περισσότερο ενδιαφέρον για το πώς ζει και τις αξίες που χρησιμοποιεί για να καθοδηγήσει τον τρόπο που σχετίζεται με τον εαυτό του, τους άλλους και τον κόσμο, εξήγησε ο Olsson.

Σύμφωνα με την έρευνα, που παρακολούθησε περισσότερους από 800 Νεοζηλανδούς για 32 χρόνια, από την ηλικία των 3 ετών, τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σχετίζονταν με μεγαλύτερη ευτυχία στην ενήλικο ζωή. Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Journal of Happiness Studies.’

Η ανάπτυξη της γλώσσας και η επιτυχία στις σπουδές κατά την εφηβεία είχαν ασθενή σχέση με την ευεξία, ανακάλυψαν οι ερευνητές.

Χρησιμοποιώντας αξιολογήσεις από γονείς και δασκάλους οι ερευνητές όρισαν ως κοινωνική σύνδεση στην παιδική ηλικία το γεγονός ότι κάποιος είναι αρεστός, όχι απομονωμένος και με αυτοπεποίθηση.

Στους εφήβους, η κοινωνική σύνδεση μετρήθηκε από την προσκόλληση σε γονείς, συμμαθητές, σχολείο και έναν στενό φίλο, πλέον της συμμετοχής σε ομάδες και κλαμπ δραστηριοτήτων.

Ο ερευνητής δήλωσε ότι το περιβάλλον παρέχει σημαντικές ευκαιρίες μάθησης για παιδιά και νέους, εξέταση και υιοθέτηση αξιών όπως ευγένεια, πίστη, φροντίδ, που είναι ο συνδετικός κρίκος για τις θετικές σχέσεις κατά τη διάρκεια της ζωής.

Πηγές: ‘Journal of Happiness Studies.’ & iatronet.gr