Για το νέο αναπτυξιακό Νόμο μίλησε στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ο Κυβερνητικό Εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής. Πιο συγκεκριμένα ανέφερε:

«Συζητήθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο, μεταξύ των άλλων, ο νέος επενδυτικός νόμος. Ένας νόμος που αλλάζει το σκηνικό που επικρατούσε μέχρι σήμερα στις επενδύσεις και συνεπώς στην ανάπτυξη, με τα γνωστά προβλήματα, τις γνωστές παθογένειες που γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Ξεκαθαρίζουν οι κανόνες. Υπάρχει πλήρης έλεγχος στις δαπάνες. Δεν επιτρέπονται πλέον προνομιακές, χαριστικές και συντεχνιακές ρυθμίσεις. Η ενημέρωση είναι πληρέστατη και για τους επενδυτές, αλλά φυσικά και για το κράτος, για το πώς ακριβώς υλοποιείται μια επένδυση.

Αποτελεί τη βάση της βιώσιμης ανάπτυξης και την αφετηρία της αναθέρμανσης της ελληνικής οικονομίας. Γνωρίζουμε, βέβαια, ότι η λειτουργία ενός επενδυτικού νόμου δεν είναι αυτόματη, ούτε οι συνέπειες στην ανάπτυξη της χώρας. Ο συγκεκριμένος, ωστόσο, νόμος δημιουργείται, έρχεται, θεσπίζεται σε ένα πολύ συγκεκριμένο υπόστρωμα ρευστότητας με εξασφαλισμένους πόρους, που με σωστή, χρηστή και στοχευμένη διαχείριση, θα επιφέρει επιτέλους ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και εν τέλει ευημερία.

Το επενδυτικό πλαίσιο είναι πλέον ξεκάθαρο, με αυστηρά χρονοδιαγράμματα και πλήρη σεβασμό του δημοσίου χρήματος. Επενδυτές, επιχειρηματίες και κράτος χτίζουν σχέσεις αλληλοσεβασμού που βασίζονται σε αντικειμενικά κριτήρια και ξεκάθαρες σχέσεις με σκοπό την ανάπτυξη της χώρας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Όσον αφορά στις ΔΕΚΟ, προχωράμε τάχιστα σε εξορθολογισμό της λειτουργίας τους με τις γνωστές παθογένειες, με τη γνωστή λειτουργία τους και τις συνέπειες στη δημόσια και στην οικονομική ζωή. Διασφαλίζουμε το δημόσιο χαρακτήρα τους, αλλά και τις θέσεις εργασίας στους οργανισμούς αυτούς, που επί σειρά ετών αποτέλεσαν πληγές στα δημοσιονομικά μας μεγέθη και συνεπώς στην τσέπη και του Έλληνα πολίτη. Σε πολλές περιπτώσεις, βέβαια, η σχέση αμοιβής και απόδοσης αποτελούσε πρόκληση για τους απλούς Έλληνες πολίτες.
Χαρακτηριστικά, αναφέρω ότι τα συσσωρευμένα ελλείμματα των 11 πιο ζημιογόνων ΔΕΚΟ υπερδιπλασιάστηκαν την πενταετία 2004-2009, από 5,6 δις ευρώ μέσα σε αυτά τα χρόνια που κυβέρνησε η Ν.Δ., έφθασαν στα 13,2 δις ευρώ, ενώ οι συντεχνιακές αντιλήψεις που πολλές φορές επικράτησαν, επί δεκαετίες, σε αυτούς τους οργανισμούς, οδήγησαν σε μισθολογικές δαπάνες που ξεπερνούσαν τα συνολικά έσοδα του οργανισμού.

Βάζουμε, λοιπόν, τάξη, σε αυτή την κατάσταση, όπως έχουμε υποχρέωση να κάνουμε, προστατεύοντας παράλληλα τις θέσεις εργασίας, αλλά και τη βιωσιμότητα αυτών των επιχειρήσεων. Διαφυλάσσουμε, επίσης, τους μισθούς αυτών που αμείβονται μέχρι και 1.800 ευρώ μηνιαίως. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν είναι δυνατόν να προκαλείται το κοινωνικό σύνολο από τις εξόφθαλμα υπέρογκες αμοιβές που πολλές φορές ήταν σε πλήρη αναντιστοιχία, με την παραγωγικότητα ορισμένων στελεχών. Αυτό αλλάζει με τον καθορισμό του πλαφόν ανώτερης αμοιβής των 4.000 ευρώ.

Όσον αφορά στο κομμάτι των εργασιακών σχέσεων, περισώσαμε τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας, διατηρώντας το δικαίωμα του κράτους να επεκτείνει τη γενική ισχύ τους σε όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου. Η επιχείρηση, από την πλευρά της, αποκτά την ευελιξία, όταν είναι εμφανώς και αντικειμενικά σε δυσχερή θέση, μια ευελιξία όμως, με μέτρο και αυτό είναι το πολύ σημαντικό στοιχείο που δεν πρέπει να παραβλέπουμε. Γι` αυτό, ακριβώς, θεσπίζουμε και την αιτιολογική έκθεση του να ζητήσει μια επιχείρηση να υπαχθεί σε ειδική επιχειρησιακή σύμβαση και φυσικά μόνο με τη συμφωνία και τη συναίνεση και των εργαζομένων, έτσι ώστε να συνάπτεται ειδική επιχειρησιακή σύμβαση που σε καμία περίπτωση, μισθολογικά, δεν μπορεί να πάει κάτω από την εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας.
Ο στόχος βέβαια είναι, σε μια αντικειμενικά δύσκολη περίοδο που διανύουμε όλοι, να επιβιώσουν εκείνες οι προβληματικές επιχειρήσεις που έχουν προοπτική, έτσι ώστε να διατηρηθούν οι υφιστάμενες θέσεις εργασίας και σε συνάρτηση με τον επενδυτικό νόμο να υπάρχει και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».