Δεν είναι πολλοί οι αρχαιολογικοί χώροι στην Ελλάδα που αποτελούν προορισμό αφ’ εαυτοίς. Όχι γιατί δεν είναι «αξιο-θέατοι», αλλά γιατί συνήθως υπάρχει δίπλα τους ένα trendy χωριό/ resort/ must see που δεν κλέβει απλά λίγη από τη δόξα τους, αλλά τείνει να τους βάζει –τουλάχιστον για την πλειοψηφία των επισκεπτών τους– σε δεύτερη μοίρα.

Τους Δελφούς τους επισκέπτεσαι ανάμεσα σε δύο ξενύχτια στην Αράχωβα, την επίσκεψη στην Ολυμπία την προγραμματίζεις για το διάλειμμα από τις βουτιές στον Καϊάφα. Στο Μυστρά, όμως, ξεκινάς για να πας.

Λίγο το μέγεθος της Καστροπολιτείας, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένα μεγάλο χωριό με τα σημερινά δεδομένα, και λίγο η έλλειψη πολυδιαφημισμένων τουριστικών προορισμών γύρω της, την καθιστούν ένα γεμάτο, όσο και εξαιρετικά ενδιαφέρον weekend μόνη της.

Το αντιλαμβάνεσαι ήδη από την πρώτη στροφή του δρόμου από την οποία την αντικρίζεις για πρώτη φορά. Ένας ψηλός, απόκρημνος λόφος, που θα τον έλεγες βράχο αν δεν ήταν τόσο πράσινος, και που μοιάζει φτιαγμένος για να στεφανώνεται από κάστρο, είναι η πρώτη εικόνα της, κι αυτή που χαράσσεται πιο βαθιά στη μνήμη. Όσο και αν προσπαθήσεις, δεν μπορείς να τον φανταστείς χωρίς τα πέτρινα κτίσματα που στολίζουν αμέτρητα σημεία του.

Τα κτίσματα αυτά, εντυπωσιακά καλοδιατηρημένες βυζαντινές εκκλησίες στην πλειοψηφία τους, αλλά και παλάτια, σπίτια, γεφυράκια και κάστρο, αφηγούνται την ιστορία μιας πολιτείας που γνώρισε σπουδαία ακμή ως πρωτεύουσα του βυζαντινού δεσποτάτου του Μορέως, πλούτισε από το εμπόριο με Ανατολή και Δύση και έστεψε βασιλιά τον τελευταίο αυτοκράτορα, Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Τρεις φορές κατακτήθηκε, από Τούρκους, Ενετούς και ξανά Τούρκους, από το 1460 μέχρι να αποτελέσει ένα από τα πρώτα μέρη της Ελλάδας που απελευθερώθηκαν το 1821.

Η Καστροπολιτεία έχει δύο εισόδους. Η πρώτη που συναντάμε είναι η κύρια είσοδος, αυτή που οδηγεί στο νότιο τμήμα της. Εδώ θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε την Μητρόπολη, όπου στέφθηκε αυτοκράτορας στις 12 Μαρτίου 1449 ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τον ναό της Οδηγήτριας, οι τοιχογραφίες του οποίου χρονολογούνται από το 1312, το μοναστήρι της Παντάνασσας που φιλοξενεί σήμερα έξι καλόγριες, και η διακόσμηση του οποίου εμπνέεται από την γοτθική τέχνη, και την Περίβλεπτο, με τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες.

Ακριβώς δίπλα στη Μητρόπολη, ειδική μνεία αξίζει το μικρούλι Μουσείο του Μυστρά, το οποίο θα σας εντυπωσιάσει αν έχετε συνηθίσει τα μάλλον παραμελημένα μουσεία της επαρχίας. Εντυπωσιακά σχεδιασμένο, με τεράστια, φλούο πλεξιγκλάς να συνοδεύουν τα εκθέματα και να περιγράφουν την καθημερινότητα, το εμπόριο και τις τέχνες στον Μυστρά της βυζαντινής περιόδου. Ανάμεσα στα εκθέματα, ξεχωρίζουν τα κοσμήματα, οι επίσημες ενδυμασίες και η κόμη μιας ευγενούς που σώζεται ατόφια, τα χειροποίητα Ευαγγέλια με τους καλλιγραφικούς στίχους και η αναπαραγωγή ενός φορέματος της εποχής και των υποδημάτων που το συνόδευαν.

Εντυπωσιακά σηματοδοτημένος είναι και ο υπόλοιπος αρχαιολογικός χώρος, με πινακίδες που αναλύουν τη διάταξη της Καστροπολιτείας, την καθημερινότητα, τις θρησκευτικές λειτουργίες, τις μάχες, το εμπόριο και τους στενούς δεσμούς με την Κωνσταντινούπολη.

Δεν είναι, όμως, μόνο τα αξιοθέατα που θα επισκεφθείτε και οι ιστορικές γνώσεις που θα αποκομίσετε από την περιήγησή σας στο νότιο τμήμα της Καστροπολιτείας: είναι, πολύ περισσότερο, η αίσθηση ότι περπατάτε σε ένα ολοζώντανο μνημείο, το οποίο αυτήν την εποχή ευωδιάζει από λουλούδια και πρασινίζει από πυκνή βλάστηση, που θα σας αφήσει τις εντονότερες αναμνήσεις από την επίσκεψή σας στον Μυστρά.

Όταν χορτάσετε περπάτημα στα λιθόκτιστα δρομάκια του κάτω τμήματος, θα επιστρέψετε από την κεντρική είσοδο στο πάρκινγκ, και θα οδηγήσετε τα πέντε λεπτά μέχρι την επάνω είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, γνωστή ως Πύλη του Κάστρου. Οι πιο τολμηροί μπορούν να συνεχίσουν την ανάβαση του λόφου με τα πόδια από το κάτω τμήμα. Αν επιλέξετε την «τεμπέλικη» λύση, θα αφήσετε το αυτοκίνητο στο επάνω πάρκινγκ, θα δείξετε το εισιτήριό σας στην Πύλη –ισχύει το ίδιο εισιτήριο για πολλαπλές εισόδους και από τις δύο πύλες, όλη την ημέρα– και θα ξεκινήσετε την ανάβαση προς την κτισμένη το 1249 φράγκικη Ακρόπολη του Κάστρου.

της Ηρώς Κουνάδη

http://www.in2life.gr/