–                      Γιατί να ακούσω Μάνο Χατζιδάκη ;

–                      Γιατί σε κάνει καλύτερο άνθρωπο !!!

(ψάχνοντας την Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκη…)

–                      «Γιατί να ακούσω Χατζιδάκη ;» Το ερώτημα είχε μια δόση ειρωνείας, έως εύλογης απορίας, ανάκατη με ένα συνονθύλευμα από το σύγχρονο ακουστικό γίγνεσθαι της εποχής μας.

–                      «Σε ρωτώ, δεν με ακούς ; τι έχει αυτός ο Χατζιδάκης ;»

–                      «Για μένα…..έχει πολλά !!   Πώς να σου τα εξηγήσω,   πώς να στο πω….»

Λίγες μέρες μετά απάντησε για μένα ο Νιόνιος, ένα πρωινό της Κυριακής, μιλώντας τυχαία στον Ιορδάνη και τον Μανώλη Αναγνωστάκη. Ήταν η πιο ωραία ατάκα που άκουσα και πήρα για την υπόλοιπη ζωή μου, όταν ο Διονύσης Σαββόπουλος απαντούσε αφοπλιστικά :

–                      «Γιατί σε κάνει καλύτερο άνθρωπο !!»

Δεν θα την ξεχάσω ποτέ… Ο Νιόνιος ζωγράφιζε με τα λόγια του εκείνο το φθινοπωριάτικο πρωινό και συνέχισε ακάθεκτος, δανειζόμενος σκέψεις του Μάνου, που τον στιγμάτισαν με τη σειρά του σαν άνθρωπο:

–                      «Ακούγοντας την μουσική του, γίνεσαι πιο ποιοτικός, περισσότερο ανθρώπινος και σίγουρα καλύτερος ως άτομο !! Είναι η καλύτερη απάντηση σε κάθε τι που μας προβληματίζει στη ζωή μας.

Συνάμα αποτελεί και την καλύτερη αντίδραση σε οποιοδήποτε πρόβλημα στην κοινωνία. Είτε λέγεται οικονομική κρίση, είτε αξιών, συμπεριφοράς, εγκληματικότητα …και τόσα άλλα».

….σκέφτηκα ότι πράγματι έτσι είναι !

«Όποιος συλλογάται ελεύθερα, συλλογάται καλά» και φυσικά όποιος πλαισιώνει την προσωπική του περισυλλογή με ανθρώπινη ποιότητα και γνώση, συλλογάται ακόμα καλύτερα !!

Ένα μεγάλο μπράβο στην Ξάνθη του Μάνου Χατζιδάκη…που συνεχίζει να υπάρχει σε πείσμα των καιρών και την μαύρης συγκυρίας…

που κάνει παράλληλα ότι μπορεί για να μην εξαφανιστούν παρόμοια «κατάλοιπα ποιότητας»…

Η σκέψη και το πνεύμα του Χατζιδάκη έχει «δέσει» διαχρονικά και απόλυτα με την κουλτούρα και την αισθητική αυτής της πόλης. Με την ανήσυχη καλλιτεχνική αναζήτηση, με την ποιότητα ψυχής που φωλιάζει στο DNA των ανθρώπων της.

Ο πρωινός καφές με τους ήχους του βιολιού και πιάνου και την κλασική μουσική να διαχέει τον χώρο, ήταν μαγευτικός στην ηλιόλουστη Κυριακή, δίπλα στο ποτάμι του Κόσυνθου. Οι φοιτητές του Ιόνιου Πανεπιστημίου, λες και κουβαλούσαν και εξέπεμπαν την φιλόμουση παιδεία της Κέρκυρας, ενώ τα πρόσωπα των ανθρώπων της ΦΕΞ που πρωταγωνιστούσαν στο καφέ του Κήπου, ακτινοβολούσαν γεμάτα με ταυτόχρονη ηδονή και αγαλλίαση, αποτυπωμένη μοναδικά στις γκριμάτσες τους.

Η Σόνια Θεοδωρίδου έδειξε και πάλι την άλλη πλευρά μιας μουσικής παιδείας, αποστασιοποιημένη από την εμπορική λαίλαπα των «ερμηνευτών» που μας κατακλύζουν τη ζωή και ψυχή, τρυπώνοντας μέσα τους από οποιαδήποτε μέσο ακρόασης.

Στο τέλος ο Γιώργος Φραντζολάς «έδεσε» τον Φθινοπωρινά μουσικό Οκτώβρη, με γευστικό άρωμα στο μείγμα και συστατικό τους στίχους και την ανόθευτη προσωπική μουσική προσπάθεια του.

Δίπλα και από κοντά σε όλα αυτά, τα επίμονα βήματα των Ξανθιωτών που συνεχίζουν να ακολουθούν την ποιότητα του Χατζιδάκη, ξαφνιάζοντας και γεμίζοντας με υπαρξιακές απορίες τους απόντες θεατές της πόλης….

Οι εικαστικοί περίπατοι και τα θεατρικά δρώμενα της ΦΕΞ, αποδεικνύουν γιατί αυτός ο Ξανθιώτικος σύλλογος απλά ξεχωρίζει στον Βορειοελλαδικό χώρο, ενώ η «μουσική βιοποικιλότητα» των ανθρώπων που ήρθαν από τις γειτονικές χώρες, έδωσαν την διαπολιτισμικότητα και το χρώμα στο φεστιβάλ.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι το «Φεστιβάλ Μ. Χατζιδάκη» αντιπροσωπεύει κατά κάποιο τρόπο αν όχι την Ξάνθη, τουλάχιστον την διαχρονική και ιστορική μουσική της παιδεία. Έτσι όπως ήταν στα χρόνια της belle epoch, έτσι και το ίδιο ξεχωριστές είναι σήμερα οι μουσικές νότες της πόλης.

Το μαρτυρά η βραδινή ατμόσφαιρα στην παλιά πόλη. Διάχυτη στα πρόσωπα των θαμώνων, μεταδοτική στη νοοτροπία των ντόπιων, έκδηλη στα μάτια των «συνεχιστών» του Χατζιδάκη…

Δεν μου έρχεται καλύτερη ατάκα, παρά αυτή του Νιόνιου :

–                      Γιατί να ακούσω Μάνο Χατζιδάκη ;

–                      Διότι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο !!!