«ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΛΟΙΠΟΝ»:

ΣΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ

(αβανταδόρος, κράχτης, παίχτης-μαϊμού που παρασύρει τα κορόιδα)

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΑΚΤΣΗΔΕΣ

(αυτοί που καθυστερούν με χίλιους δυο τρόπους την καταβολή των όσων οφείλουν)

την εξουσία δεν μπορώ να τη χαιρετίσω γιατί ποτέ δεν είχα σε κανέναν άλλο εξουσία παρά μόνο στον εαυτό μου,σε αυτόν όμως απόλυτα

ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ αναφέρει στο άρθρο 1:

Το δικαίωμα του ανθρώπου και του πολίτη να πληροφορεί και να πληροφορείται ελεύθερα είναι αναφαίρετο. Η πληροφόρηση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα ή μέσο προπαγάνδας. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:

α. Να θεωρεί πρώτιστο καθήκον του προς την κοινωνία και τον εαυτό του τη δημοσιοποίηση όλης της αλήθειας.

β. Να θεωρεί προσβολή για την κοινωνία και πράξη μειωτική για τον εαυτό του τη διαστρέβλωση, την απόκρυψη, την αλλοίωση ή την πλαστογράφηση των πραγματικών περιστατικών.

γ. Να σέβεται και να τηρεί το διακριτό της είδησης, του σχολίου και του διαφημιστικού μηνύματος, την αναγκαία αντιστοιχία τίτλου και κειμένου και την ακριβή χρησιμοποίηση φωτογραφιών, εικόνων, γραφικών απεικονίσεων ή άλλων παραστάσεων.

δ. Να μεταδίδει την πληροφορία και την είδηση ανεπηρέαστα από τις προσωπικές πολιτικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, φυλετικές και πολιτισμικές απόψεις ή πεποιθήσεις του.

ε. Να ερευνά προκαταβολικά, με αίσθημα ευθύνης και με επίγνωση των συνεπειών, την ακρίβεια της πληροφορίας ή της είδησης που πρόκειται να μεταδώσει.

στ. Να επανορθώνει χωρίς χρονοτριβή, με ανάλογη παρουσίαση και ενδεδειγμένο τονισμό, ανακριβείς πληροφορίες και ψευδείς ισχυρισμούς, που προσβάλλουν την τιμή και την υπόληψη του ανθρώπου και του πολίτη και να δημοσιεύει ή να μεταδίδει την αντίθετη άποψη, χωρίς, αναγκαστικά, ανταπάντηση, η οποία θα τον έθετε σε προνομιακή θέση έναντι του θιγομένου.

Το άρθρο του Κώδικα αυτό το αφιερώνω:

*στους «δημοσιογράφους» της παραπληροφόρησης, της συναλλαγής, της εμπορίας της άποψής τους, σε όλους εκείνους που επικαλούνται τη ψυχή τους, που κάθε μέρα την ξεπουλάνε στο διάβολο για να πολεμήσουν δήθεν το διάβολο,

*σε εκείνους που καθημερινά χρόνια τώρα φτύνουν εκεί που γλύφανε και γλύφουν εκεί που φτύνανε,

*σε αυτούς που με τιμούν με τις βρισιές τους.

   Τους θερμούς μου από – χαιρετισμούς, αφού καταρρέουν και αναχωρούν με τη παραπαίουσα νεοελληνική πραγματικότητα.

Θανάσης Ξυνίδης