Όμως ο Αμερικανός ψυχολόγος του Πανεπιστημίου  της Καλιφόρνιας, Paul Ekman, υποστηρίζει ότι αν προσέξει κάποιος λίγο παραπάνω  το πρόσωπό του συνομιλητή του θα καταλάβει και αυτά που δεν λέγονται.

{loadposition likebox}   {loadposition tweet}

Πριν από 40 χρόνια άρχισε την έρευνά του πάνω στις φευγαλέες και έντονες εκφράσεις που υποδηλώνουν συναισθήματα τα οποία οι άνθρωποι προσπαθούν να κρύψουν. Μάλιστα κατάφερε να αποδείξει , όπως είχε υποστηρίξει δεκάδες χρόνια πριν ο Κάρολος Δαρβίνος, ότι αυτές οι μικροεκφράσεις , όπως τις ονόμασε, που ανακαλύπτουν τον θυμό, τη χαρά, τη λύπη,  την αηδία, την έκπληξη, τη χαρά και τον φόβο είναι έμφυτες και κοινές για όλους τους λαούς του κόσμου. Όπως επισημαίνει η ψυχολόγος κ. Αλεξάνδρα Καππάτου, «οι μορφασμοί είναι ασυνείδητες αντιδράσεις που κανένας , όσο εκπαιδευμένος και αν είναι, δεν μπορεί να  ελέγξει 100%. Γι? αυτό υπάρχει πιθανότητα   να ξεφύγουν στον καθένα , έστω και για κλάσματα  του δευτερολέπτου. Επίσης, υπάρχουν τρόποι να τις καταλάβουμε και όταν κάποιοι προσπαθούν να τις κρύψουν,  όμως δεν είναι εύκολο για τον απλό άνθρωπο».

Η διάγνωση των κρυφών συναισθημάτων

Ο κύριος λόγος που αποδεικνύεται δύσκολο για τους περισσότερους να διαγνώσουν τα συναισθήματα των άλλων μέσω των μορφασμών, είναι για την κ. Καππάτου «το ότι δεν είμαστε αρκετά παρατηρητικοί. Παράλληλα, παίζει σημαντικό ρόλο  το αν μας ενδιαφέρει ή όχι το είδος της επικοινωνίας και το άτομο που έχουμε απέναντί μας». Όπως τονίζει, όμως, «είναι κάτι το οποίο έχουμε την δυνατότητα να καλλιεργήσουμε.    Μπορεί ο οποιοσδήποτε να εκπαιδευτεί στο να προσέχει αυτές τις μικρές εκφράσεις». Και συμπληρώνει : «Όλα αυτά είναι απλά σήματα. Αποτελούν εισαγωγή στην επικοινωνία και δεν μπορούν να την αντικαταστήσουν, γιατί δεν μας λένε τίποτα για τα αίτια των συναισθημάτων ή των σκέψεων. Απλά, πιθανόν βοηθούν στη διαπίστωση της   ύπαρξης τους».

Το «σημάδι»

Υπάρχει όμως, όπως υπογραμμίζει η κ. Ρήγα-Πεπελάση, ένα σημείο στο ανθρώπινο πρόσωπο που κανείς -όσο εκπαιδευμένος κι αν είναι στη μη λεκτική επικοινωνία-δεν  μπορεί να ελέγξει : η κόρη του ματιού. «Όταν το άτομο είναι ήρεμο ή ευτυχισμένο, διαστέλλεται. Όταν νιώθει αγωνία, άγχος και θυμό συστέλλεται» επισημαίνει. Προσθέτει μάλιστα ότι τα μάτια όντως είναι «ο καθρέπτης της ψυχής» αφού, εκτός από την κόρη, και η κίνησή τους υποδηλώνει σκέψεις ή αισθήματα. «Για παράδειγμα, όταν κάποιος κοιτάζει προς τα κάτω πιθανόν  προσπαθεί να μεγαλώσει την εσωτερική απόσταση   με όσους είναι δίπλα του,ενώ αν κοιτάζει προς τα πάνω  υποδηλώνει ότι σκέφτεται και ψάχνει να βρει τα λόγια του» λέει. Όμως, τονίζει ότι σε κάθε περίπτωση «ο δέκτης  πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ψυχική κατάσταση του άλλου, το περιβάλλον, αλλά και παραμέτρους όπως ο τόνος της  φωνής , για να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα».

Οδηγός  «ανάγνωσης» των μορφασμών

Θυμός

Φευγαλέο σφίξιμο των χειλιών,  τα φρύδια «σουφρώνουν»  προς τα κάτω, τα μάτια μεγαλώνουν.

Χαρά

Αποκαλύπτεται στην περιοχή γύρω από τα μάτια. «Στενεύει» το εξωτερικό μέρος την κόγχης , σπρώχνοντας προς τα κάτω τα φρύδια, τραβώντας προς τα πάνω  το δέρμα και σηκώνοντας  ελαφρά τα μάγουλα.

Λύπη

Οι εσωτερικές  άκρες των φρυδιών, δίπλα στη μύτη, σηκώνονται. Πρόκειται για  μια  κίνηση που πολύ δύσκολα κάνεις κάποιος με τη θέλησή του.

Αηδία

Η μύτη ρυτιδώνει και το πάνω χείλος σηκώνεται ελαφρά για πολύ λίγο.

Φόβος

Τα φρύδια σηκώνονται και σταδιακά ενώνονται .Τα πάνω βλέφαρα σηκώνονται και τα κάτω βλέφαρα τεντώνονται. Τα χείλη «τραβιούνται» οριζόντια προς το μέρος των αυτιών.

Έκπληξη

Τα φρύδια σηκώνονται, τα μάτια ανοίγουν  διάπλατα και το στόμα ανοίγει.

Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος

Πηγή : www.momyz.gr