Πηγαίνοντας προς τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου διαβάζουμε και ακούμε πολύ μεγάλα ψέματα, ενώ η υποκρισία ορισμένων παραγόντων πραγματικά δεν έχει όριο.
Καταρχήν θα ήθελα να αναφερθώ, σε ένα πρώην μειονοτικό βουλευτή και σημερινό υποψήφιο με τη Νέα Δημοκρατία – ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε – που έχει κηρύξει ανένδοτο αγώνα για τα 8 μειονοτικά σχολεία που έκλεισαν σε Ξάνθη και Ροδόπη. Καλωσορίζουμε αυτή την αγωνιστική διάθεση αλλά θα θέλαμε να μην είναι υποκριτική και αλά καρτ. Θα περιμέναμε αντίστοιχη ευαισθησία και αντίδραση για το κατάπτυστο και ρατσιστικό νόμο 4310/2014 που ψήφισαν οι ΑΝΕΛ, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία αγκαζέ με τους φασίστες της Χ.Α. (ο ΣΥΡΙΖΑ, δια στόματος του κ. Τ. Κουράκη, έλεγε ότι θα τον καταργήσει, αλλά έπραξε ακριβώς το αντίθετο. Έτρεξε να εφαρμόσει μία προς μία τις διατάξεις του, τους τελευταίους επτά μήνες της διακυβέρνησης). Ο νόμος αυτός, μεταξύ πολλών άλλων αντιδραστικών ρυθμίσεων για τα μειονοτικά σχολεία, απαγορεύει σε μουσουλμάνους απόφοιτους παιδαγωγικών τμημάτων να διδάσκουν ελληνικά στα μειονοτικά σχολεία..!!
Επίσης θα θέλαμε να ρωτήσουμε αυτούς τους κυρίους και τις κυρίες: Πού ήταν όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια που έκλειναν μειονοτικά και δημόσια σχολεία, συγχωνεύονταν τάξεις, έκλειναν ολοήμερα, πετάγονταν δάσκαλοι στην ανεργία, διαλύονταν η τεχνική εκπαίδευση και καταδικάζονταν χιλιάδες παιδιά στην αμάθεια; Που ήταν, όταν καθηγητές έβγαιναν σε διαθεσιμότητα και απολύονταν, για να υπηρετηθούν οι ανάγκες των μνημονίων; Πού ήταν όταν οι γονείς των ορεινών περιοχών πλήρωναν την μεταφορά των παιδιών τους στα γυμνάσια και λύκεια της πόλης; Πού ήταν αυτοί οι κύριοι και κυρίες όταν άδειαζε από προσωπικό και γιατρούς το ΙΚΑ; Όταν κινδύνεψε να κλείσει το νοσοκομείο και οι εργαζόμενοι μαζί με την τοπική κοινωνία κινητοποιήθηκαν και το έσωσαν την τελευταία στιγμή. Που ήταν όταν χτυπιόταν η μειονότητα από τους φασίστες της ΧΑ; Μήπως συναγελάζονταν με τους Μπαλτάκους, τους Λαζαρίδηδες, τους Πλευρηδες, τους Γεωργιάδηδες και τους Βορίδηδες; Πού ήταν αλήθεια στα μαζικά αντιφασιστικά συλλαλητήρια του 2013, που οι εργαζόμενοι και οι απλοί άνθρωποι της πόλης έδωσαν ηχηρές απαντήσεις κατά του φασισμού και του ρατσισμού. Που ήταν αλήθεια στα μεγάλα αντιπολεμικά συλλαλητήρια που έγιναν πέρυσι το καλοκαίρι ενάντια στις σφαγές που έκανε το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ στη Γάζα;
Ο κόσμος που πάλεψε τα μνημόνια, τις πολεμικές επεμβάσεις, την καταστολή και την φασιστική απειλή είχε πάντα πολιτικό στήριγμα την ΚΕΕΡΦΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο πλευρό του.
Από την άλλη η τελευταία κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ έκανε τραγικά λάθη σε όλα τα επίπεδα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να απογοητεύσει μεγάλα κομμάτια του κόσμου που πάλεψαν για την ανατροπή των μνημονίων. Τα λάθη ξεκίνησαν με τον σχηματισμό της κυβέρνησης. Ο Τσίπρας έκανε την επιλογή να κάνει μια αριστεροδεξία κυβέρνηση, ώστε να στείλει μηνύματα προς διάφορες κατευθύνσεις για τη «συνέχεια» του κράτους. Στην ίδια λογική εντάσσεται η τοποθέτηση του Π. Καμένου στο Υπουργείο Άμυνας και ο ορισμός του Π Σγουρίδη ως υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, καθώς και η τοποθέτηση του Τέρενς Κουίκ ως υφυπουργού επικρατείας για το συντονισμό του κυβερνητικού έργου. Στην συνέχεια είχαμε την τοποθέτηση του στελέχους των ΑΝΕΛ κ. Π. Κεραμάρη ως περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης. Αυτές οι επιλογές έδωσαν σήμα σε διάφορους ακροδεξιούς στην περιοχή της Θράκης, ότι μπορούν να προβαίνουν σε διάφορες προκλήσεις ανενόχλητοι. Επίσης δικαίως υπήρξε απογοήτευση σε έναν κόσμο που ενώ ψήφισε με εντυπωσιακά ποσοστά το ΣΥΡΙΖΑ αλλά τελικά του βγήκαν οι ΑΝΕΛ.
Στο επίπεδο των οικονομικών και τις διαπραγμάτευσης όλοι έχουμε την εμπειρία των επτά μηνών που πέρασαν. Φάνηκε πολύ καθαρά ότι η ξεδοντιασμένη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, που έλεγε ότι μπορεί να αλλάξει το σύστημα από μέσα και την αντιδημοκρατική δόμηση της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με διαπραγμάτευση, οδήγησε ξανά σε ένα τρίτο πιο βάρβαρο μνημόνιο. Τελικά αποδείχτηκε ότι όταν απεμπολείς την σύγκρουση και τη ρήξη, αρνείσαι τις μονομερείς ενέργειες και πηγαίνεις από συμβιβασμό σε συμβιβασμό και από υποχώρηση σε υποχώρηση καταλήγεις στην ήττα.
Το όπλο με το οποίο προσπαθεί η ηγεσία Τσίπρα να περιθωριοποιήσει την εργατική αντίσταση και την αριστερή αμφισβήτηση είναι ο ισχυρισμός ότι δήθεν δεν υπάρχει εναλλακτική. Εδώ ακριβώς η αντικαπιταλιστική αριστερά, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει τις καλύτερες απαντήσεις, γιατί απορρίπτει τις μεσοβέζικες φόρμουλες.
Το χρέος δεν μπορεί να ξεπληρωθεί ποτέ και δεν ευθύνεται η εργατική τάξη γι’ αυτό. Η λύση δεν είναι η διαπραγμάτευση για να βρεθεί πόσο μεγάλο ή μικρό τμήμα μπορεί να κοπεί, αλλά η μονομερής άρνηση πληρωμής και η διαγραφή του. Τώρα ξέρουμε ότι η διαπραγμάτευση είναι ναρκοπέδιο εκβιασμών.
Ο έλεγχος του νομίσματος και του τραπεζικού συστήματος δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια των εκβιαστών τραπεζιτών που πιέζουν για πληρωμή του χρέους και διευκολύνουν τους καπιταλιστές να φυγαδεύουν κεφάλαια ενώ οι εργαζόμενοι καλούνται να υποστούν τις συνέπειες.
Η ρήξη με το Ευρώ, την ΕΚΤ και την ΕΕ, το τσάκισμα της διαπλοκής του τραπεζικού συστήματος με τους εφοπλιστές, η επιβολή εργατικού ελέγχου στις επιχειρήσεις – κλειδιά της οικονομίας είναι απαραίτητα βήματα. Δεν χωρούν αυταπάτες ότι κάποια μπορούν να μείνουν για αργότερα επειδή στο μεταξύ μπορεί «να βρούμε συμμαχίες εντός και εκτός ΕΕ». Η κρίση του καπιταλισμού είναι παγκοσμιοποιημένη, αυτές τις μέρες αυτό είναι εξόφθαλμο και δεν αφήνει περιθώρια για ψεύτικες ελπίδες ούτε από τις χώρες της ΕΕ εκτός Ευρώ, ούτε από Κίνα, Ρωσία και τις λεγόμενες «αναδυόμενες χώρες». Είναι καθοριστικό να αναδείξουμε αυτές τις απαντήσεις απέναντι στον Τσίπρα μέσα στη προεκλογική μάχη. Έτσι εξοπλίζουμε το κίνημα για τις μάχες που ακολουθούν. Παράλληλα, μπορούμε και πρέπει να ενώνουμε τις δυνάμεις μας, παρά τις υπαρκτές διαφορές, στην κοινή δράση ενάντια σε όλα τα μέτωπα της αντεργατικής επίθεσης.
Όλοι μαζί στο αντιφασιστικό κίνημα για να μην υπάρχει καμιά χαραμάδα για να πέσει η Χρυσή Αυγή στα μαλακά και να ξανασηκώσουν κεφάλι οι νεοναζί που προσπαθούν να εμφανιστούν τάχα ως «πατριωτική αντιμνημονιακή αντιπολίτευση» ενώ είναι δολοφονική εγκληματική οργάνωση.
Όλοι μαζί στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών, ενάντια στη ρατσιστική ισλαμοφοβία, ενάντια στην ΕΕ-φρούριο, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή. Το κύμα των διαδηλώσεων που καλωσορίζουν τους πρόσφυγες σε όλη την Ευρώπη μας δίνει δύναμη.
Αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους εργατικούς αγώνες που αντιστέκονται στις ιδιωτικοποιήσεις και τις περικοπές. Όπως σταθήκαμε αλληλέγγυοι στον αγώνα της ΕΡΤ, τώρα μπορούμε και πρέπει να κάνουμε το ίδιο για τη ΔΕΗ, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, κάθε νοσοκομείο και κάθε σχολείο.
Ενιαίο μέτωπο ενάντια στην καταστολή, στις αστυνομικές επιθέσεις σε απεργούς και διαδηλωτές, σε όλο τον αντιδημοκρατικό κατήφορο.
Ο Αλέξης ο Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξαν στρατόπεδο. Αποφάσισαν να πάρουν την σκυτάλη και να τεθούν επικεφαλής της σύγκρουσης με τα συμφέροντα, τις αμείωτες προσδοκίες της εργατικής τάξης και την μαζικά καταγεγραμμένη ριζοσπαστικοποίηση της. Από την μεριά μας θέλουμε να απευθυνθούμε σε όλο αυτό τον κόσμο που δώσαμε μαζί τις μάχες για να κρατήσουμε τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τις δουλείες, τα σπίτια μας, την δημόσια περιουσία και υπερασπιστήκαμε τις ζωές μας να «προσχωρήσουν» στο ρεαλισμό.
Γιατί είναι ρεαλιστικό στις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη να βγει αποδυναμωμένο το στρατόπεδο της διαχείρισης του νέου μνημονίου και ενισχυμένη η εργατική αντίσταση που παλεύει για την ανατροπή του με ενισχυμένη την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Μηλιαζήμ Τζεμαλή
επικεφαλής ψηφοδελτίου Ν. Ξάνθης