«Δεκτός από τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, θα γίνει την Τρίτη το μεσημέρι, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο 18χρονος μπασκετμπολίστας ο οποίος έκλεψε την παράσταση στα εφετινά ντραφτ του ΝΒΑ, καθώς επελέγη ιδιαίτερα ψηλά, στο Νο15, από τους Μιλγουόκι Μπακς», λέει η είδηση. 

Θα μπορούσε να ήταν μια είδηση ρουτίνας. Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά, που η πολιτεία καρπώνεται επιτεύγματα αθλητών. Ειδικά στους καιρούς μας, που η ανάγκη να διαφημιστούν αποτελέσματα με κάθε τρόπο, μια κάποια λύση είναι και αυτοί. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Εδώ, όμως, η υποκρισία μας περισσεύει. Ο Γιάννης και η οικογένειά του, μέχρι τις 9 Μαΐου, μόλις μέχρι και 54 ημέρες πριν, ήταν για την πολιτεία «λαθρομετανάστες», «τύραννοι της κοινωνίας», «καταληψίες των πόλεων μας» και «εισβολείς», όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός τους έχει χαρακτηρίσει. Ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης είπε για τα παιδιά μεταναστών -ένα από τα οποία λέγεται “Γιάννης”- που απoνομιμοποιούνται επειδή οι γονείς τους χάνουν την άδεια παραμονής, λόγω έλλειψης ενσήμων, «λαθρομετανάστες»!

Αφού κατήργησε το νόμο Ραγκούση, αυτή η κυβέρνηση, συνεχίζει να λειτουργεί με «εξαιρετικές περιπτώσεις». Ψάχνει να βρει έναν Αντετοκούνμπο για να φωτογραφηθεί μαζί του, την ίδια ώρα που ταπεινώνει χιλιάδες άλλους Αντετοκούνμπο, χωρίς τα δικά του σωματικά προσόντα. Το σύστημα αξιολόγησης, αυτού του κατακρινόμενου και καταδικασμένου από παντού συστήματος, καθώς φαίνεται, είναι η μεζούρα. Από το 1990 και μετά, για να γίνει κάποιος Έλληνας, είτε έπρεπε να έχει δυνατά μπράτσα και να σηκώνει βάρη, είτε δυνατά πόδια για να τρέχει, είτε να ρίχνει μακριά το ακόντιο, είτε να παίζει καλό ποδόσφαιρο. Το να γεννηθεί, να μεγαλώσει και να σπουδάσει στην Ελλάδα, από μόνο του, δεν φτάνει. Όπως εύστοχα έγραψε μια φίλη στο facebook, πρέπει να μεγαλώσει υπερβολικά πολύ. Πάνω από 2 μέτρα, τουλάχιστον. Και να κερδίζει μια θέση σε ομάδα του NBA.

Σε ένα κράτος που βούλιαξε από το δόγμα «άρτος και θεάματα», οι κυβερνώντες συνεχίζουν να σκέφτονται και να δρουν με τον ίδιο καταστροφικό τρόπο. Με τα χιλιάδες παιδιά μεταναστών, που αρίστευσαν και αριστεύουν στα σχολεία της Ελλάδας, ουδείς ασχολήθηκε. Μπήκε η ταμπέλα «λαθρομετανάστες», αγνοήθηκαν και χλευάστηκαν, και η χώρα χάνει ό,τι πολυτιμότερο θα μπορούσε να της προσφερθεί: Μυαλό. Γεμάτοι υποκρισία, υποδεχόμαστε «το ελληνόπουλο που μας κάνει υπερήφανους». Τον επί 18 χρόνια «λαθρομετανάστη» και «εισβολέα», που μόλις 54 ημέρες πριν αποφασίσαμε να τον φωνάξουμε «Έλληνα».

Από το protagon.gr