Πρόστιμο 1 εκατομμυρίου ευρώ δεν αποκλείεται να επιβληθεί σε πολυεθνική εταιρεία για φοροδιαφυγή. Η είδηση όχι απλά δεν προκαλεί έκπληξη αλλά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και αναμενόμενη.

Η φοροδιαφυγή των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών είναι κοινό μυστικό για μία ελληνική οικονομία που μέχρι πρότινος όχι μόνο δεν έλεγχε αλλά και συντηρούσε ένα κύκλωμα διαφθοράς και παράνομων συμπεριφορών από ομάδες επιχειρηματιών και δημόσιων λειτουργών.

Στην Ελλάδα του 2002, εφοριακοί και λογιστές βοηθούσαν «ευηπόληπτους» επιχειρηματίες να «κρύψουν» τα έσοδα τους από το κράτος, να παρακρατήσουν το Φ.Π.Α. και να γίνουν πιο πλούσιοι, πιο έξυπνοι και πιο «μάγκες» από αυτούς που παρέμεναν νόμιμοι και απέδιδαν στο κράτος ως όφειλαν.

Και στις δύο περιπτώσεις, στην Ελλάδα του 2012, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει, η φοροδιαφυγή παραμένει, η διαφθορά δεν έχει εκλείψει και οι έλληνες επιχειρηματίες είναι για μία ακόμη φορά στο προσκήνιο ως οι κακοί, οι «κλέφτες», οι πονηροί που κλέβουν το «καλό» κράτος… Γιατί, άλλωστε το κράτος δεν είναι αυτό που κάνει απανωτές αυξήσεις στο Φ.Π.Α., που προσπαθεί να μοιραστεί, αν όχι να καταχραστεί, τα κέρδη μιας επιχείρησης με αλλεπάλληλα χαράτσια… Και όμως κάτι έχει αλλάξει… Το κράτος της γραφειοκρατίας, των αναπτυξιακών κινήτρων που μένουν στα χαρτιά και στις παραπομπές των νομοσχεδίων, γίνεται ξαφνικά, τη χειρότερη περίοδο ύφεσης που βίωσε ίσως στην ιστορία της η ελληνική επιχειρηματικότητα, ο αδίστακτος τιμωρός, το κράτος «δικαίου» που ζητάει πίσω όλα όσα το ίδιο έχασε όλα αυτά τα χρόνια. Και οι επιχειρηματίες παραμένουν με τη «ρετσινιά» του φοροφυγά, αυτού που όχι μόνο δεν αποδίδει αλλά επιδιώκει να αποκρύψει και όσα οφείλει να αποδώσει. Οι ελληνικές επιχειρήσεις λοιδορούνται καθημερινά με την κατηγορία της φοροδιαφυγής και των «πλασματικών» αυξήσεων που καταστρέφουν κάθε έννοια οικονομίας και ανάπτυξης. Και με αυτό το δεδομένο, ας σκεφτούμε όλοι πόσο πραγματική ακούγεται η διαπίστωση της πρώτης περίπτωσης, της ύπαρξης δηλαδή μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων που δρούν στην Ελλάδα και φοροδιαφεύγουν ή κρατούν υψηλά τις τιμές με πλασματικό τρόπο, μέσω ενδοομιλικών συναλλαγών. Οι εταιρίες αυτές προκειμένου να κερδίσουν «τεχνητές» φοροαπαλλαγές εμφανίζουν μειωμένη κερδοφορίας ή ζημιές, και χρησιμοποιούν αυτά τα τεχνάσματα ακόμη και για να πιέσουν τους προμηθευτές τους για μεγαλύτερο χρόνο πίστωσης.

Αλυσίδες σούπερ μάρκετ και ειδών πρώτης ανάγκης φέρονται να αγοράζουν τα προϊόντα που διαθέτουν στην αγορά από τη μητρική τους εταιρεία σε υψηλές τιμές και στη συνέχεια να τα πωλούν σε φτηνότερες τιμές, παρουσιάζοντας ζημία, μειωμένη κερδοφορία και έλλειψη ρευστότητας. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο γενικός γραμματέας Εμπορίου του υπουργείου Ανάπτυξης Στέφανος Κομνηνός ζήτησε τη συνδρομή της ομάδας κρούσης του Χορστ Ράιχενμπαχ στους ελέγχους που διενεργεί το Υπουργείο στις ενδοομιλικές συναλλαγές των ξένων επιχειρήσεων στους κλάδους προϊόντων ευρείας κατανάλωσης και για πρώτη φορά ίσως, φαίνεται πως ο ρόλος της ομάδας κρούσης του Χορστ Ράιχενμπαχ δεν θα περιοριστεί στην απαραίτητη τεχνική βοήθεια, αλλά και στην εκπαίδευση των υπαλλήλων της υπηρεσίας για τους ελέγχους στις ενδοομιλικές συναλλαγές. Το γεγονός αποτελεί τη μόνη αισιόδοξη οπτική αυτής της πρωτότυπης παρέμβασης και μία πρώτη προσπάθεια του ελληνικού κράτους να αξιοποιήσει την παρουσία της «εκ των έξω» ομάδας κρούσης. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι μία επιτυχημένη προσπάθεια και ας ξεκινήσουμε πλέον να βλέπουμε πέρα από την προκατάληψη και τη στενόμυαλη οπτική των «ελλήνων» φοροφυγάδων επιχειρηματιών που θεωρούνται συλλήβδην κλέφτες σε ένα παιχνίδι με πολλούς «παίκτες»…