Πολλούς σημαντικούς ανθρώπους τους γνωρίζουμε χωρίς να τους έχουμε συναντήσει ποτέ. Ένας τέτοιος «φίλος» μου είναι ο Χάρβεϊ Τζάκινς, που το 2016 συμπληρώθηκαν εκατό χρόνια από τη γέννησή του. Ήθελα να του αφιερώσω ένα κείμενο. Η ευκαιρία μου δόθηκε όταν ήρθε στα ηλεκτρονικά χέρια μου η μετάφραση ενός θαυμάσιου χριστουγεννιάτικου ποιήματος / δώρου σε όλους / όλες μας.

Ο Χάρβεϊ Τζάκινς γεννήθηκε στο Αϊντάχο στις 28 Ιουνίου 1916 και πέθανε 12 Ιουλίου 1999.
Στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον παρακολούθησε χημεία, μουσική και μαθηματικά. Στα πρώτα χρόνια μετά τις σπουδές του ασχολήθηκε με τον πολιτικό ακτιβισμό και την οργάνωση εργατών. Επίσης δραστηριοποιήθηκε ως ποιητής και εφευρέτης. Στη δεκαετία του ’50 καταπιάστηκε με θέματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Σταδιακά διαμόρφωσε τις προσωπικές του απόψεις για τη Συμπαράσταση για Αναθεώρηση (Re-evaluation Counseling). Από το 1970 οι ιδέες του αυτές εξαπλώνονται και δημιουργούνται ‘Κοινότητες’ στις ΗΠΑ και σε πολλές χώρες του πλανήτη. Στην Ελλάδα υπάρχουν κοινότητες, στην Αθήνα, στην Ξάνθη και αλλού.
Συμπαράσταση για Αναθεώρηση είναι μια διαδικασία με την οποία άνθρωποι όλων των ηλικιών και προελεύσεων μπορούν να μάθουν πώς να ανταλλάσσουν αποτελεσματική βοήθεια μεταξύ τους, προκειμένου να απελευθερωθούν από τις επιπτώσεις των προηγούμενων οδυνηρών εμπειριών και να γίνουν πιο αποτελεσματικοί στην προσπάθεια για πιο δίκαιο κόσμο.

Ο Χάρβεϊ Τζάκινς στο διάστημα 1970 – 1999 ‘αλώνισε’ όλες τις χώρες της γης όπου υπάρχουν κοινότητες οργανώνοντας εργαστήρια και διδάσκοντας. Για 27 χρόνια ως το θάνατό του ήταν το Διεθνές Πρόσωπο Αναφοράς για την Αναθεώρηση.

Έγραψε πολλά βιβλία για τη θεωρία της Αναθεώρησης, που μεταφράστηκαν ήδη σε πάμπολλες γλώσσες (πολλά βιβλία και εργασίες κυκλοφορούν και στα ελληνικά).

Η βιογραφία που παρέθεσα στηρίζεται σε κείμενο της αγγλικής έκδοσης του βασικού εγχειριδίου «The Human side of Human beings» (37η έκδοση, 2001).

Και τώρα το ποίημα / δώρο – ευχαριστώ τις μεταφράστριές του.

Η λίστα των Χριστουγέννων
Του Χάρβεϊ Τζάκινς
Από το «Zest is Best», σελ. 72

Θα ήθελα λίγη γενναιότητα για τα Χριστούγεννα,
το κουράγιο ν’ αγαπώ τον γείτονά μου όσο θα μπορούσα,
να ‘μαστε φίλοι μαύροι και λευκοί
και όχι μόνο για τη νύχτα των Χριστουγέννων,
να ’χα τα κότσια να υπερασπιστώ το σωστό και το καλό.

Θα ήθελα λίγη ανθρωπιά για τα Χριστούγεννα,
ένα ανοιχτό παράθυρο προς τους συνανθρώπους μου.
Θα ήθελα να τολμώ να νοιάζομαι,
να χαμογελώ ζεστά αντί να καρφώνω το βλέμμα μου,
να ξαναβρώ τη χαρά μου για τους ανθρώπους.

Θα ‘θελα να δω με καινούργια μάτια τα Χριστούγεννα.
Θα ήθελα να γεύομαι τον αέρα και να βλέπω τον ουρανό,
να μυρίζω τη βροχή και να αισθάνομαι τον ήλιο,
να βάζω τον κάθε άνθρωπο στην καρδιά μου σαν θησαυρό,
να ζωντανέψω τους δεσμούς ανάμεσα σε μένα και στον κόσμο.

Για τα Χριστούγεννα θα ήθελα να με εμπιστευτώ,
να ξαναβρώ τον ενθουσιασμό που νιώθεις όταν ξέρεις ότι όλα είναι καλά,
να ξέρω ότι στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολα,
ότι το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι αρκετό,
ότι οι δρόμοι του μέλλοντος ξεδιπλώνονται μπροστά μου.

(Στην μετάφραση συνεργάστηκαν: Margie, Βιβή και Μαρία Α.)