Η κλιματική αλλαγή αποτελεί παγκόσμιο γεγονός. Όπως είναι ευρέως γνωστό οφείλεται στην άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη, που προκαλείται από τη συνεχόμενη αύξηση της συγκέντρωσης των αερίων του θερμοκηπίου που προέρχονται από τις διάφορες καύσεις ορυκτών καυσίμων (π.χ. πετρέλαιο) αλλά και την έκλυση του διοξειδίου του άνθρακα.

Κατά τη διάρκεια του 20^ου αιώνα η μέση επιφανειακή θερμοκρασία της γης είχε αυξηθεί περίπου κατά 0,6 ^oC. Στην τέταρτη κατά σειρά έκθεση αξιολόγησης της Διεθνούς Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ (IPCC) για την κλιματική αλλαγή, που εκδόθηκε το 2007, αναφέρεται ότι η μέση θερμοκρασία του πλανήτη αναμένεται να αυξηθεί κατά 1,8 – 4 ^oC μέχρι το 2100.

Αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστο ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά και απαραίτητο μέσο επιβίωσης για κάθε μορφή ζωής, το νερό. Οι επιπτώσεις στον υδρολογικό κύκλο αφορούν την αλλαγή της κατανομής των βροχοπτώσεων, το λιώσιμο του χιονιού και των πάγων αλλά και την αύξηση της παγκόσμιας στάθμης των θαλάσσιων υδάτων. Υπολογίζεται ότι λόγω τήξης των πάγων η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί κατά 0,2 – 0,6 m τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα τις τελευταίες δεκαετίες είναι αξιοσημείωτη η εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων όπως οι έντονες πλημμύρες και οι ξηρασίες.

Η αλλαγή του κλίματος αναμένεται να επηρεάσει εκτός από την ποσότητα του νερού και την ποιότητά του. Η αύξηση της θερμοκρασίας σε συνδυασμό με τις ανθρώπινες δραστηριότητες θα συμβάλλουν στην αλλοίωση των βιολογικών, φυσικών και χημικών στοιχείων των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση του διαλυμένου οξυγόνου στο νερό και κατά συνέπεια θα υπάρξουν μεταβολές στον κύκλο του αζώτου, στη βιοποικιλότητα των διαφόρων ειδών όπως και στη διαθεσιμότητα του πόσιμου νερού.

Συγκεκριμένα για την Ελλάδα η έλλειψη νερού, η έντονη αύξηση της θερμοκρασίας και οι περίοδοι ξηρασίας θα επηρεάσουν αρνητικά όλους του τομείς της ζωής και της παραγωγικής δραστηριότητας του ανθρώπου όπως η γεωργία και ο τουρισμός. Ειδικότερα για τη γεωργία οι συχνοί καύσωνες κατά την περίοδο της ανθοφορίας και η εμφάνιση ραγδαίων βροχοπτώσεων κατά τη σπορά θα δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στην ποσότητα και την ποιότητα των καλλιεργούμενων ειδών. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι ανυπόφορες θερμοκρασίες θα μειώσουν το κύμα επισκεπτών στην χώρα μας ιδίως κατά τους θερινούς μήνες. Η πραγματοποίηση των ανωτέρω θα έχει δυσάρεστες συνέπειες και στην οικονομική κατάσταση της χώρας.

Η λύση για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στον τομέα του νερού παγκοσμίως αλλά και πανελλαδικά βρίσκεται στην προσαρμογή με αυτήν. Η ύπαρξη εθνικών, ευρωπαϊκών θεσμικών και πολιτικών πλαισίων και η τήρηση αυτών θα βοηθήσουν ώστε να επιτευχθεί η σωστή διαχείριση αλλά και η διατήρηση των αποθεμάτων επιφανειακού και υπόγειου νερού. Αυτό άλλωστε πρεσβεύει και η οδηγία – πλαίσιο που έχει δοθεί στα κράτη μέλη της Ε.Ε. για το νερό (2000/60/ΕΚ) με σκοπό την αποφυγή των καταστροφικών περιβαλλοντικών και οικονομικών συνεπειών στις εκάστοτε χώρες. Η σωστή διαχείριση των δασικών μας οικοσυστημάτων τηρώντας την αρχή της αειφορίας είναι άλλος ένας σημαντικός παράγοντας για τη διάσωση των υπαρχόντων υδάτων. Αναγκαία θεωρείται επίσης και η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών στη χρήση και κατανάλωση του πόσιμου νερού αλλά και αυτού που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία, στην κτηνοτροφία και στην άρδευση για τις γεωργικές εκτάσεις.

Η ανάληψη ευθυνών και πρωτοβουλιών από τις διάφορες κυβερνήσεις με περισσότερη οργάνωση και θέσπιση νόμων και πλαισίων πάνω στον τομέα του νερού θα αποφέρει καρπούς βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα. Έτσι με τις σωστές προβλέψεις και με το σωστό σχεδιασμό θα καταφέρουμε να μετριάσουμε τα μελλοντικά προβλήματα αυτού του τόσου σημαντικού και ζωογόνου παράγοντα που λέγεται νερό.