Το θέμα της ΕΡΤ έχει τρεις –τουλάχιστον- διαστάσεις. Η μία είναι το κλείσιμό της καθ εαυτό. Η άλλη είναι τα όσα της καταμαρτυρούν. Και η τρίτη, το τι μπορεί να προκύψει από την νέα ΕΡΤ, που επεξεργάζεται η Κυβέρνηση.

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ με τον τρόπο που έγινε αποτελεί εκτροπή σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Σε καμιά δημοκρατική χώρα δεν θα μπορούσε να συμβεί αυτό, κάτω από οποιεσδήποτε προϋποθέσεις. Συνέβη πραξικοπηματικά στην χώρα μας από μια καθ όλα νόμιμη κυβέρνηση κι έναν πρωθυπουργό με καθαρό βιογραφικό, μετριοπαθές προφίλ και πατριωτικές οικογενειακές δάφνες. Μέχρι αυτή την στιγμή, η απόφαση του κ. Σαμαρά, στερείται όπως όλα δείχνουν, της νομιμοποίησης της, από την πλειοψηφία της Βουλής. Και ενδεχομένως να περάσει έτσι.

Πρέπει να θεωρείται όμως βέβαιο ότι, παρά το κλίμα που  έχει διαμορφωθεί διεθνώς γύρω από τα τετελεσμένα της ΕΡΤ, και την πλατειά κοινωνική αντίδραση στο εσωτερικό της χώρας, η  συγκυβέρνηση θα βρει τον τρόπο να δικαιολογήσει την στάση της και να συμπαραταχθεί με την επαίσχυντη απόφαση. Κανείς πολιτικός του τρικομματικού κυβερνητικού χώρου, ανεξάρτητα από την ρητορική που διαδηλώνει δημόσια, δεν θέλει να διακινδυνεύσει την πτώση της κυβέρνησης. Όχι γιατί τον απασχολεί τάχα η κοινωνική γαλήνη και η οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Απλά, μια διάσπαση του κυβερνητικού μετώπου,   θα επέσπευδε τις εκλογές και το προσωπικό πολιτικό τέλος του καθ ενός εξ αυτών. Επιπρόσθετα,  μια συντονισμένη και ειλικρινής εναντίωση με το κλείσιμο της ΕΡΤ, θα ερχόταν σε σύγκρουση  με τα συμφέροντα που μέσα κι έξω από την χώρα,  επέβαλαν  αυτό το όνειδος.

Κοντολογίς η απόφαση στερείται κάθε λογικής, κάθε δημοκρατικής νομιμότητας και είναι εξόφθαλμα απάνθρωπη. 3000 στελέχη της Εθνικής Ραδιοτηλεόρασης, δηλαδή εργαζόμενοι με κατά τεκμήριο υψηλό μορφωτικό κι επαγγελματικό επίπεδο σε πολλούς  τομείς της ψυχαγωγίας, του διαλόγου και της ενημέρωσης, έμειναν αιφνιδίως χωρίς δουλειά. Το χείριστο όλων: Χωρίς καμιά προειδοποίηση, καμία διαβούλευση και δίχως καμία προηγούμενη αξιολόγηση.  Όλοι  συλλήβδην, ρίχτηκαν στον Καιάδα της ανεργίας, του γενικού διασυρμού, της ψυχολογικής εξουθένωσης και της οικονομικής εξαθλίωσης με αίολα επιχειρήματα και αναπόδεικτες συκοφαντίες. Σκηνικό μπανανίας.

Ερχόμαστε τώρα στα όσα καταμαρτυρούνται στην ΕΡΤ για καθεστώς αδιαφάνειας, αλόγιστες δαπάνες και κυκλώματα διαφθοράς. Πρέπει εξ αρχής να ειπωθεί ότι η ΕΡΤ είναι πράγματι υπόλογη για πολλά αμαρτήματα. Τόσο ο κ. Σαμαράς, όσο και ο κ. Κεδίκογλου ξέρουν τι λένε. Αλλά η ΕΡΤ δεν αποτελεί το χειρότερο δείγμα δημόσιου φορέα της Ελλάδας όπου ενδημεί η σπατάλη και η διαφθορά. Σε μεγάλο μέρος του δημόσιου τομέα όπως έχουν καταγγείλει εδώ και χρόνια οι εναγώνιες αναφορές του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης,  συμβαίνουν πραγματικά όργια, αλλά κανείς,  όχι μόνο δεν διανοήθηκε να «κλείσει» αυτές τις εστίες μόλυνσης, αλλά ούτε να θίξει τους τυχών επίορκους λειτουργούς τους. Και στο έλλειμμα αυτό τεράστια ευθύνη φέρει ο πολιτικός κόσμος της χώρας.  Χωρίς πολιτική κάλυψη ούτε εστίες διαφθοράς δημιουργούνται, ούτε ατιμώρητες μένουν. Η ΕΡΤ επιλέχτηκε να κλείσει όχι για τις αμαρτίες της –αλλοίμονο δα- αλλά για να πληγεί το δικαίωμα των πολιτών στην πολυφωνία και τον διάλογο. Επιλέχτηκε για να εξαϋλωθεί η φωνή της Ελλάδας προς τα απόδημα τέκνα της. Επιλέχτηκε τέλος  για να  μικρύνει η αρένα του ραδιοτηλεοπτικού ανταγωνισμού και να μεγαλώσει η διαφημιστική πίτα (και η επιρροή) των μονομάχων που θα παραμείνουν στο τερραίν και θα σέρνουν την –εκάστοτε- διακυβέρνηση από την μύτη. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.

Με μια βάρβαρη μονοκοντυλιά, διαγράφηκε η ανεκτίμητη πολιτιστική, ενημερωτική  και ψυχαγωγική προσφορά της ΕΡΤ. Λησμονήθηκαν τα μεγάλα –κάποτε ιερά- ονόματα της Τέχνης, της Παράδοσης, του Λόγου, της Δημοσιογραφίας και της Επιστήμης που πέρασαν από τις εγκαταστάσεις της και άφησαν ανεξίτηλο το ίχνος τους σε μουσικές, ιδέες, λόγο και εικόνες. Αφέθηκε απροστάτευτος ο τεράστιος οπτικοακουστικός πλούτος του αρχείου της. Τέλος υποβαθμίστηκε σκόπιμα  το διαχρονικά σημαντικό εθνικό έργο της, αντίστοιχο του οποίου δεν έχουν  να επιδείξουν πολλοί οργανισμοί στην Ελλάδα. Αφού λοιπόν η ΕΡΤ πρώτα αποδομήθηκε στην  συνείδηση της Κοινής Γνώμης, οδηγήθηκε εν συνεχεία στην εκτέλεση  της.  Καμιά όμως κατηγορία και κανείς έπαινος δεν αντέχει στην κοινωνία χωρίς επαρκή τεκμηρίωση. Η ΕΡΤ αφέθηκε θύμα στην μονομερή από την Κυβέρνηση καταγγελία των αμαρτιών της. Αυτό είναι απαράδεκτο και οι εργαζόμενοι έχουν ηθική υποχρέωση να αντιστρέψουν το κλίμα και να ανατρέψουν την απαράδεκτη απόφαση.

Τι μπορεί να προκύψει από την επαναλειτουργία της ΕΡΤ;

Αν υποτεθεί ότι η Κυβέρνηση προετοίμασε το άνοιγμα της νέας (και οραματικής της )  ΕΡΤ με τον ίδιο ζήλο που επέδειξε  στο κλείσιμο της παλιάς (και διαφθαρμένης), τότε οι σύμβουλοί της θα πρέπει –θεωρητικά- να επεξεργάστηκαν   και την «επόμενη μέρα». Κάτι τέτοιο όμως  δεν φαίνεται να έχει γίνει. Η ανάσυρση παλιότερων σχεδίων περί συρρίκνωσης ή κατάργησης της ΕΡΤ δείχνει ότι όλα είναι στο αέρα και  ότι τελικά δεν υπάρχει σχέδιο. Το βέβαιον είναι ότι λόγω του βαρύτατου πολιτικού και κοινωνικού κόστους που έχει προκύψει, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει με την διαδικασία του «κατεπείγοντος» να κλείσει μια ώρα αρχύτερα και δίχως πολλές εξηγήσεις το θέμα του ανοίγματος της ΕΡΤ,

Οι πληροφορίες από κυβερνητικούς κύκλους και υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΡΤ  επιμένουν ότι αυτή την στιγμή γοι σχεδιασμοί της Κυβέρνησης περιορίζονται στις ποσοστώσεις του  μοιράσματος των θέσεων με βάση τα ως συνήθως, ομιχλώδη ποιοτικά και κομματικά κριτήρια. Ύστερα όλα θα πάρουν τον συνηθισμένο δρόμο τους. Και σε λίγο, πολύ λίγο καιρό θα μιλάμε πάλι για εστίες διαφθοράς , συνδικαλιστική παραεξουσία, σπατάλες, χαριστικές αναθέσεις, εισαγγελικές έρευνες, αδιαφάνεια, παραμάγαζα, πολιτικές παρεμβάσεις και εσαεί ατιμωρησία…

ΧΡΙΣΤΟΣ Κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Δημοσιογράφος-Συγγραφέας*

Ο Χρ. Χριστοδούλου, ήταν διευθυντής της Δορυφορικής ΕΡΤ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε ειδικά για τις ημερήσιες εφημερίδες «Εμπρός» της Ξάνθης και «Χανιώτικα Νέα» στην Κρήτη.

Ανδημοσίευση από την εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ