Την ενοχή του Αλέκου Κυριακίδη για το αδίκημα των χρεών προς το Δημόσιο αποφάσισε  την Τρίτη το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ξάνθης, όπου εκδικάστηκε η υπόθεση των χρεών της ΣΕΠΕΚ με κατηγορούμενο τον τελευταίο Πρόεδρο της κλειστής, πια, συνεταιριστικής. Το δικαστήριο επέβαλε ποινή φυλάκισης 3 ετών, εξαγοράσιμη.

Η δίκη αφορούσε στα χρέη ύψους 3 εκατ. ευρώ, κυρίως, από καταπτώσεις εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου για δάνεια της ΑΤΕ προς τη ΣΕΠΕΚ. Από την ακροαματική διαδικασία προέκυψε ότι τα δάνεια βεβαιώθηκαν από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και διαβιβάστηκαν στη ΔΟΥ Ξάνθης μετά τη λύση-εκκαθάριση της εταιρίας, στις 15-12-2008 αλλά το δικαστήριο έκρινε ότι ο «χρόνος γέννησης» των οφειλών συμπίπτει με την περίοδο που ήταν Πρόεδρος.

Απαλλαγή ζήτησε ο Εισαγγελέας: Τα χρέη βεβαιώθηκαν σε χρόνο μεταγενέστερο

Σύμφωνα με την πρόταση του Εισαγγελέα κ. Καραμολέγκου, που ζήτησε την απαλλαγή του κατηγορουμένου, η βεβαίωση των χρεών έγινε σε χρόνο μεταγενέστερο  της Λύσης της εταιρίας,  και δεν προκύπτει ο «χρόνος γέννησης» των χρεών, άρα με βάση το Νόμο δεν προκύπτουν ποινικές ευθύνες για τον κατηγορούμενο, ο οποίος ήταν Πρόεδρος από το 2004 μέχρι το 2008.Από την κατάθεση της αρμόδιας υπαλλήλου του δικαστικού τμήματος της ΔΟΥ, που ανέφερε ότι η Εφορία ενήργησε αφού το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, βεβαίωσε τα χρέη, το 2009  και διαβίβασε το σχετικό πίνακα χρεών.

Κατά την απολογία του ο Αλέκος Κυριακίδης υποστήριξε ότι κατά τη διάρκεια της δικής του διοίκησης στη ΣΕΠΕΚ, την περίοδο 2004-2008 δεν συνάφθηκαν δάνεια με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, ότι τα επίδικα χρέη βεβαιώθηκαν μετά την αποχώρησή του  και ότι δεν είχε καμία σχέση με την εταιρία, μετά τον ορισμό των εκκαθαριστών, διαπιστώνοντας ξαφνικά πριν από λίγους μήνες, όταν έλαβε το κατηγορητήριο, ότι κατηγορείται για τα χρέη καθώς και ότι ακόμη και σήμερα εμφανίζεται να εκπροσωπεί την εταιρία.

Π. Μαλάκης: Κοινωνική πολιτική και φαύλη Κατάσταση με τα συνεταιριστικά

Ενδιαφέρον είχε η αγόρευση του συνηγόρου υπεράσπισης Περιστέρη Μαλάκη, ο οποίος πέραν όλων των άλλων, ανέφερε στο Δικαστήριο ότι η ΣΕΠΕΚ και αυτού του είδους οι εταιρίες ασκούσαν κοινωνική πολιτική των κυβερνήσεων στην περιοχή : « Χρειαζόταν 50 εργαζόμενους και απασχολούσε 160, δημιουργώντας συνεχώς χρέη, τα οποία ερχόταν με διαδοχικές χρηματοδοτήσεις να καλύψει η Αγροτική Τράπεζα. Ήταν μια φαύλη κατάσταση καθώς κάθε φορά που τα χρέη απειλούσαν μια εταιρία, οι Ξανθιώτες κλείναμε το Νέστο,  συν γυναιξί και τέκνοις και οι κυβερνήσεις κάλυπταν τα χρέη !” ανέφερε χαρακτηριστικά.