«Αναβίωση της κοροϊδίας» χαρακτηρίζει η Λαϊκή Συσπείρωση στο Δήμο Ξάνθης τα νέα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, οι αιτήσεις για τα οποία ξεκίνησαν.

Την έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ξάνθης για το σοβαρό πρόβλημα που θα δημιουργηθεί με την κατάργηση της Εργατικής Εστίας και του ΟΕΚ είχε ζητήσει στις 12 Φεβρουαρίου 2012 με επιστολή του προς τις παρατάξεις, το Δήμαρχο και το Προεδρείο ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Γιώργος Κολλάρος.

Τις οδυνηρές συνέπειες από την κατάργηση της Εργατικής Εστίας, όπως και της Εργατικής Κατοικίας είχαν επισημάνει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που παραβρέθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο Ξάνθης.

Ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης ζήτησε η στήριξη των ΟΕΕ-ΟΕΚ να μην περιοριστεί σε ψήφισμα υποστήριξης, αλλά σε ουσιαστικές δράσεις και πρότεινε τη συμμετοχή των δημοτικών συμβούλων σε ένα συμβολικό αποκλεισμό στην πόλη της Ξάνθης και να μεριμνήσει ο Δήμος για τα παιδιά που μένουν χωρίς φύλαξη μετά το κλείσιμο του Παιδικού Σταθμού αλλά και για την απασχόληση των εργαζομένων.  Η είδηση στις 28 Φεβρουαρίου 2012 στα τοπικά μέσα ενημέρωσης ήταν ότι “Σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο στηρίζει Εργατική Εστία-Εργατική Κατοικία”. Η Λαϊκή Συσπείρωση Ξάνθης συμμετείχε τότε στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και είχε θίξει στο Δημοτικό Συμβούλιο τα ζητήματα της ακίνητης περιουσίας των Οργανισμών (1.259 καταστήματα, 258 αίθουσες συγκέντρωσης σε όλη τη χώρα, καθώς και 221 ιδιόκτητες οικοπεδικές εκτάσεις σε 45 νομούς της χώρας), τον κίνδυνο απώλειας των θέσεων εργασίας, αλλά και τις οδυνηρές απώλειες των εργαζομένων σε κοινωνικές παροχές (κυρίως παιδικούς σταθμούς, εκδρομές, κοινωνικό τουρισμό, κ.ά.)

Ένα χρόνο μετά ο υπουργός Εργασίας κύριος Βρούτσης κάνει λόγο για «αναβίωση των προγραμμάτων του κοινωνικού τουρισμού», με αφορμή την «έναρξη» του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού 2013-2014, που ανακοινώθηκε με μπόλικη επικοινωνιακή σάλτσα. Όμως, το μόνο που αναβιώνει και επανεκκινείται είναι η κυβερνητική κοροϊδία (δικομματική τώρα) που ξεστομίζεται ξεδιάντροπα στο πρόσωπο εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών οικογενειών, εργαζόμενων, ανέργων και συνταξιούχων που φέτος δε θα μπορέσουν να έχουν ούτε μία μέρα διακοπές, ούτε μια ώρα ξεκούρασης και αναψυχής.

Κανέναν «κοινωνικό τουρισμό» δεν αναβιώνει η κυβέρνηση.

Τα προγράμματα αυτά -που και παλιότερα δεν κάλυπταν τις πραγματικές ανάγκες των φτωχών νοικοκυριών- ενταφιάστηκαν οριστικά με την κατάργηση από την συγκυβέρνηση της Εργατικής Εστίας πέρυσι. Η κατάργηση της Εργατικής Εστίας, όπως και της Εργατικής Κατοικίας, εκτός των άλλων στοχεύσεων, απάλλαξε τους εργοδότες από την εισφορά τους, εξασφαλίζοντας στα ταμεία των επιχειρήσεών τους 250 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι μισθωτοί θα συνεχίζουν να καταβάλλουν τις δικές τους εισφορές. Έτσι, με τις εισφορές και μόνο των εργαζομένων η κυβέρνηση «αναβιώνει», όπως λέει, τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού, αλλά αυτά είναι πλέον περιορισμένα στο έσχατο και εξαιρούν τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών που τα έχουν ανάγκη, αν και συνεχίζουν να είναι οι οικονομικοί τους αιμοδότες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το πρόγραμμα που ανακοίνωσε στις 12-8-2013 το υπουργείο Εργασίας αφορά μόνο 110.000 ανθρώπους, όταν το τελευταίο πριν το «λουκέτο» στην Εργατική Εστία αφορούσε περίπου 500.000 άτομα και πριν την κρίση ανέρχονταν περίπου στις 700.000.

Αντί, δηλαδή, η κυβέρνηση σε συνθήκες κρίσης, αύξησης της ανεργίας και της φτώχειας των μισθωτών να ενισχύει τέτοιου είδους προγράμματα, κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Μάλιστα, εξαιρεί χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, κατηγορίες εργαζομένων που πρωτίστως τα έχουν ανάγκη, αφού από τους άνεργους εξαιρεί όσους δεν λαμβάνουν τακτική επιδότηση. Δηλαδή, τη στιγμή που η ΕΛΣΤΑΤ ανεβάζει τον αριθμό των ανέργων στο 1,4 εκατομμύριο, το υπουργείο εξαιρεί έξι στους επτά ανέργους. Ταυτόχρονα, στους εργαζόμενους θέτει ως προϋπόθεση τα 50 ένσημα, ενώ μπαίνουν και εισοδηματικά κριτήρια.

Όλες αυτές οι προϋποθέσεις και οι περιορισμοί μπαίνουν μόνο και μόνο για να μικρύνει ο αριθμός των δικαιούχων που και πάλι όμως δε θα μπορέσουν όλοι να μπούνε στο πρόγραμμα, γι’ αυτό και εφαρμόζεται σύστημα μοριοδότησης, ώστε ο αριθμός τους να μην ξεπεράσει το πλαφόν που έχει θέσει το υπουργείο.

Ταυτόχρονα, το υπουργείο στήνει άλλη μια αλχημεία.

Ενώ ανακοινώνει το πρόγραμμα μέσα στον Αύγουστο, οι δικαιούχοι μπορούν να κάνουν κοινωνικό τουρισμό μετά τις 16 Σεπτέμβρη, όταν το καλοκαίρι έχει ουσιαστικά τελειώσει και ο χρόνος επεκτείνεται μέχρι τον επόμενο Ιούλη. Στην πραγματικότητα, το πρόγραμμα των 110.000 εισιτηρίων κοινωνικού τουρισμού καλύπτει τη διετία 2013-2014 και όχι τη φετινή χρονιά. Η δήθεν ευαισθησία της κυβέρνησης είναι πέρα για πέρα κάλπικη. Αλλά, όπως λέει και ο λαός μας, «ο κλέφτης και ο ψεύτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται»!