Το σημερινό κυβερνητικό στρατόπεδο στη χώρα φαίνεται ότι δεν καταλαβαίνει τις συνέπειες από τις ασκούμενες πολιτικές. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ευνουχίσει κάθε κριτική απέναντι στο νεοφιλελεύθερο σύστημα. Το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει κάθε ιδιαιτερότητα του μέσα στο κυβερνητικό σχήμα.

Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, δέσμιος του αριστερού λαϊκισμού περιορίζεται μόνο σε μια λογική διαμαρτυρίας. Αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο μονομερών κινήσεων της Ελλάδας απέναντι στην ΕΕ διαμορφώνοντας αβεβαιότητα για τη θέση της χώρας στο ευρώ.

Η προσπάθεια που καταβάλει η ΔΗΜΑΡ  μαζί με το ευρύτερο σχήμα της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΕΝΡΓΑΣΙΑΣ αποσκοπεί να συγκροτήσει ένα αυτόνομο πόλο της κεντροαριστεράς, οριοθετημένο τόσο από τις συντηρητικές επιλογές, όσο και από τον λαϊκισμό.

Δύσκολη υπόθεση, με μεγάλη ανηφόρα αλλά απαραίτητη πορεία. Το δίλημμα Σαμαράς ή Τσίπρας δεν μπορεί να αποτελεί διακύβευμα. Δεν μπορεί να στριμωχτεί η αλλαγή στην Ελλάδα και την Ευρώπη ανάμεσα στον φόβο, την ανασφάλεια από τη μία και τις πελατειακές υποσχέσεις από την άλλη. Δεν μπορεί να ξαναζήσουμε ένα νέο διπολικό καυγά σαν φάρσα της ιστορίας.

Η ΔΗΜΑΡ επιμένει ότι ένα σχέδιο ανασυγκρότησης στη χώρα πρέπει να στηρίζεται στην αναδιάρθρωση του χρέους, σε σοβαρές επενδύσεις, σε προγράμματα απασχόλησης και αποκατάστασης της κοινωνικής συνοχής. Πρέπει να στηρίζεται σε κυβερνητικές συνεργασίες με βάση προγραμματικές συμφωνίες -που να τηρούνται- και με σαφή προοδευτική κατεύθυνση.

Το κόμμα μας τον Ιούνιο του 2012 όταν η χώρα κινδύνευε από πολιτική αστάθεια να οδηγηθεί σε άτακτη χρεοκοπία και να βρεθεί εκτός ευρωζώνης έδωσε εξετάσεις εθνικής ευθύνης. Στήριξε τη τρικομματική κυβέρνηση. Αποχώρησε από τη κυβέρνηση όταν η χώρα σταθεροποιήθηκε στο ευρώ και ο κύκλος του κ. Σαμαρά επιχείρησε να μετατρέψει αυτό το πείραμα σε άσκηση μονοκομματικής  εξουσίας ( εμπόδια στον αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, στην ιθαγένεια, κλείσιμο της ΕΡΤ). Πρόσφατα επιβεβαιώθηκε η ΔΗΜΑΡ με τις καταγγελίες περί Μπαλτάκου.

Πιθανά να κάναμε και λάθη. Η πρόθεση ήταν -και είναι- να έχουμε μπροστά όχι το κομματικό συμφέρον αλλά τις ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας. Οι προθέσεις ήταν να βοηθήσουμε, να μην οδηγηθούμε σε ακόμα πιο χειρότερες καταστάσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η ΔΗΜΑΡ θα “έχανε τη ψυχή της”. Ειδικά όταν διαπίστωσε ότι παραμερίζεται η προγραμματική συμφωνία σχετικά με τις δεσμεύσεις για αναθεώρηση του μνημονίου.

Η εμπειρία αυτή είναι μια χρήσιμη παρακαταθήκη για το μέλλον. Πορευόμαστε με συναίσθηση ευθύνης, με ρεαλισμό. Θέλουμε να είμαστε υπεύθυνη πολιτική δύναμη και ασπίδα για τη κοινωνία. Η ενίσχυση της ΔΗΜΑΡ -ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ειναι ενα σήμα για τις πολιτικές εξελίξεις. Μια Κεντροαριστερά με προοδευτικό πρόσημο. Μια μαχόμενη δημοκρατική σοσιαλιστική παράταξη με μεταρρυθμιστική πνοή και κοινωνικές ευαισθησίες.

Την ίδια ώρα διεκδικούμε στροφή στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Με αιχμή την ανάπτυξη και την κοινωνική αλληλεγγύη. Η Ενωμένη Ευρώπη δεν μπορεί να είναι μόνο η Ευρώπη των αγορών και των τραπεζών. Πρέπει να υπερασπιστεί το μεγαλύτερο επίτευγμα της. Το κοινωνικό κράτος που ήταν αποτέλεσμα μεγάλων κοινωνικών αγώνων και σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών. Σήμερα, με μεγαλύτερη τόλμη πρέπει να δοθούν δύσκολες μάχες.

Ακούμε και διάφορα εύκολα λόγια από νέα σχήματα – όπως το ΠΟΤΑΜΙ- που «χαϊδεύουν αυτιά» και με ένα είδος νέο-λαϊκισμού επιχειρούν να εμφανιστούν ως εκφραστές της νεωτερικότητας. Όμως ας είμαστε ειλικρινείς. Χωρίς ιδεολογικές, προγραμματικές και πολιτικές δεσμεύσεις που έχουν κόστος, που περιλαμβάνουν δύσκολες και συχνά μη δημοφιλείς επιλογές δεν μπορεί να υπάρξει ανανέωση του πολιτικού συστήματος. Μόνο επικοινωνιακά τρικ.

Εμείς η ΔΗΜΑΡ και η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ δεν θέλουμε να είμαστε απλά ευχάριστοι. Θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι. Με λάθη και παραλείψεις αλλά χρήσιμοι!

Θόδωρος Μαργαρίτης

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ