Ο Θανάσης Ξυνίδης πιστός στην προθεσμία, “απολογήθηκε” και όπως φαίνεται την επικείμενη διοικητική τραγωδία δεν θα την γλιτώσει ο Δήμος Ξάνθης:

ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΑΦΕΝΕ ΤΣΙΓΑΡΟ ΠΡΕΦΑ ΚΑΙ ΚΑΦΕ
ΒΡΕ ΔΕ ΒΑΡΙΕΣΑΙ ΑΔΕΡΦΕ
Ή ΑΛΛΙΩΣ Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ
Κάπου αυτές τις μέρες κλείνω ένα χρόνο, που έφυγα από το Δημοτικό Συμβούλιο Ξάνθης και είκοσι τέσσερα χρόνια που εκλέχτηκα εκεί για πρώτη φορά.
Και ήρθε, πριν μια βδομάδα, το Xanthipress να μου θυμίσει ότι πρέπει να απολογηθώ για ότι έκανα ή δεν έκανα στο Δήμο Ξάνθης.
Το σωστό είναι ότι πρέπει να το κάνω, τώρα που απομακρύνθηκα από το χώρο και η ματιά είναι πιο καθαρή.
Όταν το 1994 ένας παλιός σύμβουλος μου είπε «να ξέρεις κανείς δεν θα γνωρίζει τι θα κάνεις στο Συμβούλιο, όσο και αν αγωνίζεσαι» γέλασα και είπα, «δεν με νοιάζει το κάνω για μένα».
Τελικά το 2018 ανακάλυψα ότι η απουσία μου τελικά ήταν πιο ηχηρή από τη παρουσία μου εκεί και γι’αυτό ευχαριστώ τον Πέτρο για το άρθρο.
Νιώθω πράγματι την ανάγκη να απολογηθώ σε τρεις μόνο ανθρώπους:
Πρώτα στον γιό μου που, όλα αυτά τα χρόνια, του στέρησα τις ελάχιστες ελεύθερες ώρες μου, για να συμμετέχω σε συμβούλια, επιτροπές, διαδικασίες.
Έπειτα στη γυναίκα μου που αναγκάσθηκε πολλές φορές να με υποκαθιστά και να πορεύεται μόνη της.
Και στους δυο για τις στιγμές που χάσαμε.
Και τέλος στον εαυτό μου, που αντί να κάθομαι χαλαρός με οικογένεια και φίλους και να ασκώ κριτική αφ’ υψηλού, έκανα συνεχές ωράριο εργασίας και δημοτικών υποχρεώσεων από το πρωί μέχρι μετά τα μεσάνυχτα, με κόπωση φωνητικών χορδών.
Σε κανέναν άλλον. 
Αυτό σημαίνει ότι μετανιώνω για ότι έκανα;
Όχι, δεν θυμώνω με τον εαυτό μου. 
Θυμώνω απλά γιατί δεν κατάφερα να σας πείσω να ασχοληθείτε με τη πόλη μας, με το Δήμο μας, με τη ποιότητα της ζωής, της δικής σας και των παιδιών σας.
Αφού θέλετε να αφήνετε τους ανίκανους, τους κοντόμυαλους «πολιτικούς», να καθορίζουν το μέλλον σας, εμένα πλέον δεν μου πέφτει λόγος.
Θέλετε με δικά σας λεφτά η υπόθεση Δήμος να είναι αντικείμενο εξαγοράς ψήφων σε οικισμούς γκέτο, τσαμπουκά πολεμικών τεχνών, δώρων λάστιχων ποτίσματος, τζάμπα νερού; Δικό σας πια θέμα.
Θέλει η πόλη της Ξάνθης, την ανεπάρκεια κοινωνικής μέριμνας, να ανέχεται να την μετατρέπουν σε ρουσφέτι και να την υποτιμούν με έργα πασαλείμματα του τελευταίου χρόνου; Δικό σας πια θέμα.
Θέλουν οι κάτοικοι της περιοχής της Σταυρούπολης να καθορίζονται όλα από κομματάρχες παλιάς κοπής και ξεπεσμένων βουλευτικών γραφείων; Εσείς ξέρετε.
Θέλουν οι κάτοικοι του Ευμοίρου να βιώνετε την εγκατάλειψη και να καθορίζετε την επιλογή σας μόνο με εξαρτήσεις και επιρροές; Συνεχίστε έτσι.
Θέλουν οι Κιμμεριώτες με αντίτιμο τσιμέντο και λάστιχα να παίζουν με την υγεία των παιδιών τους και τις γαστρεντερίτιδες; Δεν μπορώ να πω τίποτα.
Θέλουν οι Ξανθιώτες να θυσιάζουν το μέλλον τους με ανεπαρκείς επιλογές και να βλέπουν τις άλλες πόλεις να μας προσπερνούν απλά για να βαφτεί μπλε ο χάρτης στις εκλογές; Δεν τους αναγνωρίζω.
Θέλουν οι αριστεροί της σκέψης και της διανόησης να ακολουθούν το δόγμα τι Πλαστήρας τι Παπάγος και με αποχές και λευκά να χαρίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα και οδηγούν σε δεκαετίες οπισθοδρόμησης; Εγώ τι να πω.
Θέλετε να κάθεστε στο καφέ, να κρύβεστε πίσω από την απραξία σας, μήπως και εκτεθείτε, μήπως χάσετε την επιχορήγηση στο σύλλογό σας ή κανένα πελάτη και να κρατάτε αποστάσεις με όλους; Καλά να πάθετε.
Θέλετε να πυροβολείτε κάθε άνθρωπο που θέλει να προσφέρει και εκτίθεται, θέλετε να αμφισβητείτε τις καλές του προθέσεις, τότε αρκεστείτε σε αυτούς τους πολιτικούς που σας κυβερνούν και τις εξαγορασμένες συνειδήσεις τους.
Πως το είπε άλλωστε η Αρβελέρ; «Αν διευθύνουν οι ανίκανοι, φταίνε οι ικανοί».
Εκτός αν νομίζετε ότι αυτή η ποιότητα ζωής σας αρμόζει. Οπότε δεν μπορώ να σας πω τίποτα, εγώ πλέον θα εξασφαλίσω μόνος τη δική μου ποιότητα.
Με λίγα λόγια εγώ είκοσι τρία χρόνια προσπάθησα. Εδώκαμε που λέει και το ανέκδοτο.
Εσείς οι «έλα μωρέ τι θες και ασχολείσαι; δεν είσαι δα και ήρωας», κυριλέ και αποστασιοποιημένοι, απλά απολογηθείτε στα παιδιά σας.
Και αφήστε να σας τρομοκρατούν τσαμπουκάδες και ζαλισμένοι δήθεν δημοσιογράφοι.
Α ναι. Μπορείτε να τραγουδάτε κιόλας το τραγούδι του Κώστα Χατζή:
«κι’ εμείς οι τρεις στον καφενέ, 
τσιγάρο, πρέφα και καφέ,
βρε δε βαριέσαι αδερφέ».
Καλή επερχόμενη εκλογική περίοδο.
Θανάσης Ξυνίδης