Ο .. .Πλανηθείς  και   ο  . . .Απλανής . .!!  

Η Πλάνη λοιπόν και τι είναι, έχουμε εργαλείο που το λέμε Πλάνη, αλλά υπάρχει και η λέξη που εκφράζει μια αφηρημένη  έννοια αφηρημένη όσο κάθεται αυτή η λέξη μόνο στο. . .χαρτί, γιατί αν ενεργοποιηθεί, το αποτέλεσμά της θα είναι συνήθως « το πλάνεμα» κάποιου . . .αθώου κορασίου, κι’ έτσι λέμε όταν θέλουμε να πιέσουμε, κατά το κοινώς λεγόμενο, να «τυλίξουμε» το γαμπρό και όταν ακόμα το κοράσιον δεν είναι και τόσον αθώο, τέλος πάντων γνωστά αυτά περί πλανέματος και ξεπλανέματος, -τώρα για το ποιος πλανεύει ποιον, φαίνεται και όλοι γνωρίζουν και άσε το «ισχυρόν φύλον» να κοκορεύεται, μπαίνουν και τα. . . μάγια μέσα στη συζήτηση κι’ αν επεκταθούμε και κατά κει, άντε καληνύχτα, ακόμα έχουμε την ξεπλανεύτρα γυναίκα αλλά και την πλανεύτρα ξενιτιά, άλλη ιστορία κι’ αυτή ατελείωτη, εδώ μπαίνει στη συζήτηση κι’ ο Ξανθόπουλος με τον Καζαντζίδη, επιστρέφουμε στην κανονική πλάνη  εκείνο το μακρύ ξύλινο  ροκάνι, το ωραίο  εργαλείο του μαραγκού που  έκανε το σανίδι ή το καδρόνι τελείως λείο, πάει κι’ αυτό, ξεπεράστηκε, το έφαγε η
μηχανολογική πρόοδος, τώρα οι πλάνες είναι μηχανικές και ηλεκτροκίνητες μάλιστα, παλιά τις δουλεύαμε με το χέρι και με παλινδρομικές κινήσεις πίσω μπρος και πλάνιζε μόνο προς τα εμπρός, εκείνο το μεγάλο ροκάνι ήταν η πλάνη, τώρα πάν αυτά κι’ αν έχει κάποιος μαραγκός πλάνη, την έχει έτσι να τη βλέπει ως μουσειακό είδος.

Τώρα θα αναρωτηθείτε πώς πιάσαμε τέτοιο θέμα από το πουθενά, πού θυμηθήκαμε την πλάνη κι’ ο ίδιος δεν περίμενα ότι κάποια στιγμή θα ασχοληθώ με την πλάνη, μια φορά ασχολήθηκα σοβαρά και έφκιαξα μόνος μου μια πλάνη από ξύλο αριάς, (αειφύλλου Δρυός)  ως μαθητής και μετά απόφοιτος της σχολής ξυλουργών και κτιστών της αλήστου μνήμης  βασιλικής πρόνοιας, γνωστή κι’ αυτή η ιστορία, πολλοί κονόμησαν τότε κι’ από κει, κονομησιές σε περγαμηνές και χρήμα. Περνώντας λοιπόν κάποια μέρα έξω από ένα κουρείο, είδα σε ένα χαρτί κολλημένο στο τζάμι να γράφει κάτι  το παράξενο, έγραφε, ΠΛΑΝΙΣΜΑ ΚΕΦΑΛΗΣ. Απόρησα και σκέφτηκα ότι ή ορολογία αυτή χρησιμοποιείται από τα μηχανουργεία που κάνουν ρεκτιφιέ στις μηχανές εσωτερικής καύσης,  είδα δίπλα για μηχανουργείο, δεν υπήρχε, ρώτησα στο  κουρείο, οπότε η απάντηση ήταν καθαρή, ως  «Πλάνισμα» εννοούσαν το ολικό ξύρισμα της κεφαλής, αυτό που βλέπουμε σε πολλούς άντρες, που περιφέρουν το κεφάλι τους ξυρισμένο να γυαλοκοπάει στον ήλιο και είναι πολύ παράξενο να βλέπεις κάποιον κουστουμαρισμένο και γραβατωμένο με ξυρισμένο κεφάλι να γυαλίζει, και με ύφος περισπούδαστο να μιλάει στο κινητό περπατώντας και συγχρόνως να  χαμογελάει στο πουθενά, πρωτόγνωρες εικόνες αυτές, βλέπεις,  σκέφτεσαι όσο μπορείς,   και αναρωτιέσαι γιατί το κάνει, τι θέλει  να πει, ποιο μήνυμα μεταδίδει έτσι κουρεμένος, και λες, άντε να είχε . . . .ψείρες ας πούμε θα ήταν  ένας τρόπος να τις ξεφορτωθεί μια και καλή, αλλά όσοι κυκλοφορούν το κεφάλι τους σε κατάσταση γλόμπου, δε φαίνονται να αντιμετωπίζουν πρόβλημα ψείρας και σίγουρα δεν είναι Βουδιστές μοναχοί, άρα, κάτι άλλο πρέπει να συμβαίνει και θα πρέπει για να αποκλειστούν μία μία οι αιτίες και οι λόγοι αυτής  της εμφάνισης, να πληροφορηθούμε το κόστος πρώτα του ολικού ξυρίσματος, μήπως το λανσάρισαν οι κουρείς γιατί τους συμφέρει. Αν δε συμβαίνει κάτι τέτοιο πρέπει να πάμε αλλού, να πάμε στη μόδα που είχε λανσάρει κάποτε ο ξένος ηθοποιός ο Μπρύνερ ή ο λεγόμενος «δικός μας» εκείνος ο Σαβάλας, αλλά που στην εποχή τους πολύ λίγοι τους είχαν μιμηθεί. Τι μένει λοιπόν; Προς τα πού να ψάξουμε; Για να ψάξουμε στο εσωτερικό του ξυρισμένου κεφαλιού αποκλείεται και για να γίνει αυτό θα πρέπει να είμαστε ειδικοί και να διαθέτουμε ειδικά εργαλεία-όργανα  και να μπορούμε να αποτυπώσουμε τις δομές του εγκεφάλου, αλλά ποιες δομές, εκείνες που καθορίζουν το μηδενικό μήκος των μαλλιών σε σχέση με το   βαθμό του. . . ECU (!! ) ( ή του άι κιού;)  του καθενός ολικά ξουρισμένου  ανδρός, αλλά κι’ αυτό είναι κομμάτι δύσκολο γιατί αν ρωτήσεις κάποιον φιλικά γιατί ξυρίζει το κεφάλι του δε θάχει να απαντήσει με κάτι πειστικό, αλλά θα σε κοιτάξει σιωπηρά ενοχλημένος σαν να σου λέει καημένε πού ζεις; Κι’ αν επιμείνεις όπως κάνω τώρα, θα πει «μα τι λέει ο μπάρμπας;» Στην ουσία δηλαδή δεν υπάρχει απάντηση και δεν το λέω αυτό έτσι για να γκρινιάξω, αλλά το διατυπώνω για να μου λύσει κάποιος την απορία. Τέλος πάντων από την όλη κατάσταση του ολικού ξυρίσματος της κεφαλής οι μόνοι που επωφελούνται είναι οι κουρείς και ξεγελιούνται οι φαλακροί, οι οποίοι νομίζουν ότι με το να κυκλοφορούν ανάμεσά μας τόσοι «πλανισμένοι» παύει ο κόσμος να προσέχει τη δική τους φαλάκρα κι’ έτσι περνούν απαρατήρητοι, αλλά αμ δε, «πλανώνται πλάνην. . .» γιατί,  άλλη η δική τους γυαλάδα και αντανάκλαση του φωτός στο κρανίο τους και διαφορετικές και πιο  σκούρες οι ανταύγειες των πλανισμένων κεφαλών, που χρωματικά περισσότερο πλησιάζουν μάλλον προς τους «κοιλιακούς» της . . .τσιπούρας ξανθιάς ή μελαχρινής, αλλά και διαφορετικό το ύφος αυτών των πλανισμένων, φανερά προσποιητό και αμήχανο και μόνο όταν βρεθούν μεταξύ τους οι πλανισμένοι ή πλανιαρισμένοι να το πούμε καλύτερα, αισθάνονται ότι κάτι κουβαλούν τέλος πάντων, κάτι διαφορετικό, το οποίο δεν ενοχλεί κανέναν, αλλά δε γίνεται και κατανοητό από όλους, από την άλλη μεριά   ο καθένας μας πάντα θέλει να διασκεδάζει με τα παράξενα που βλέπει γύρω του και μη μου πείτε ότι δεν σας έρχεται γέλιο στη θέα ενός γραβατωμένου με τελείως ξυρισμένο το κεφάλι να γυαλίζει, άλλο τώρα αν ο ίδιος το χαίρεται  και δεν ενδιαφέρει κανέναν πόσο το χαίρεται, αλλά  το ολικό πλάνισμα και βερνίκωμα  της κεφαλής σε κάνει να αναρωτηθείς μήπως, «πλάνισε», «μήπως» πήρε λίγο και από κάτω και μακάρι να μην πήρε, αλλά δεν ξέρω πάλι, όταν δείξεις κάποιον τέτοιον σε φίλο και πεις κοίτα ρε πως έγινε ο Μήτσος, δε συνεχίζεις τα λόγια σου με το «ωραίος είναι» αλλά προσθέτεις  λέγοντας, «τι έπαθε; » Άλλωστε όπως συμβαίνει από τότε που έγινε ο κόσμος, όταν κάποιος θέλει να ανεβεί ως προσωπικότητα, να γίνει ωραίος, να φανεί τέλος πάντων, δεν αφαιρεί κάτι από πάνω του, αλλά προσθέτει, δεν κόβει τα μαλλιά του αλλά τα μακραίνει και τα στολίζει, το κόψιμο των μαλλιών σε όλους τους πολιτισμούς ήταν σε προηγούμενες εποχές και είναι ακόμα σε μερικούς ένδειξη πένθους, οι Αχαιοί χαρακτηρίζονται από τον Όμηρο « Κάρη κομόωντες» δηλαδή μακροσγουρομάλληδες  και κοίτα να δεις φίλε μου τι κάνει η περιέργεια, από το διάβασμα μιας ταμπέλας σε κουρείο βγήκε ολόκληρο κατεβατό, τι να κάνουμε, δεν τάχουμε με κανέναν, θέλει νάχει τα μαλλιά του θέλει να τα πλανίσει, ο καθένας κάνει ότι θέλει ότι τού γουστάρει που λέμε κι’ από τη στιγμή που βγήκε στα κανάλια εκείνη η περίεργη διαφήμιση για κάποια μάρκα μπύρας, όλα πια επιτρέπονται αφού οτι κάνουμε το κάνουμε γιατί « έτσι μας αρέσει», αφού ο Μήτρος αμόλησε τα πρόβατα στην πλατεία του χωριού και κάθεται πίνοντας τη μπύρα του σε πείσμα όλων που διαμαρτύρονται, γιατί « έτσι του αρέσει», κι’ ο Μήτρος έχει πρόβλημα, αν πιει τη μπύρα του στο μαντρί δεν τον βλέπει κανένας, πίνοντάς την στην πλατεία δείχνει προσωπικότητα και προβάλλει «τσαμπουκά», κάνει αυτό που θέλει κι’ από την άλλη μεριά για τον ίδιο λόγο, δεν ξυρίζεις το κεφάλι σου  και μετά κλείνεσαι αθέατος στο σπίτι, αλλά το γυροφέρνεις σε πάρκα καi σε πλατείες σε μπαρ και καφετέριες να το δείξεις, αλλά  και να αποδείξεις τι; Γιατί   κάποιος που δεν έχει μαλλιά το παίρνει απόφαση, και φυσιολογικά  η προσωπικότητά του προσαρμόζεται με την κατάστασή του, ενώ ο άλλος που τα έχει  και τα ξυρίζει έτσι χωρίς αιτία, αυτός έχει το πρόβλημα και δεν τολμάει να το ομολογήσει, φαίνεται ότι κάτι του λείπει, γιατί αν εμφανίζεσαι «κάπως» θα πρέπει να μπορείς και να δικαιολογήσεις αυτή την εμφάνιση, εκτός κι’ αν το κάνεις  την καθαρή δευτέρα, οπότε όλοι καταλαβαίνουμε. Εδώ τέλος και τα σχόλια και οι παρατηρήσεις ευπρόσδεκτες, έτσι για να γίνεται συζήτηση γιατί με τις διαφορετικές απόψεις, μπορεί να φανεί ότι και οι «Πλανισμένοι» έχουν κι’ αυτοί τα δίκια τους . . .Και εν αναμονή των Απόκρεω, με χαιρετισμούς
Βαγγέλης Μαυροδής.