Σήμερα, επομένη της Πεντηκοστής, η Εκκλησία τιμά το Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας και την Αγία Τριάδα εν γένει.
Το Άγιο Πνεύμα αποτελεί με τον Πατέρα και τον Υιό τον Τριαδικό Θεό του Χριστιανισμού. Είναι ομοούσιο και ομότιμο προς τα δύο άλλα πρόσωπα και διακρίνεται από αυτά κατά την υπόσταση («Μονάς εν τριάδι και τριάς εν μονάδι»). Ο μονοθεϊσμός του Χριστιανισμού είναι τριαδολογικός και όχι μοναδολογικός, όπως του Ιουδαϊσμού και του Μωαμεθανισμού.
Κατά τις Πράξεις των Αποστόλων, πενήντα ημέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου έλαβε χώρα η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους 12 μαθητές οπότε έλαβαν Άγιο Πνεύμα μιλώντας σε ξένες γλώσσες «για τα θαυμαστά έργα του Θεού», γεγονός που έγινε αντιληπτό από Ιουδαίους και προσήλυτους που ήταν στην Ιερουσαλήμ για τη γιορτή των Εβδομάδων. Ως αποτέλεσμα, έπειτα και από το κήρυγμα του Πέτρου, βαφτίστηκαν εκείνη την ημέρα 3.000 νέα μέλη της χριστιανικής εκκλησίας.
Τι είναι το Άγιο Πνεύμα; Πως μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την παρουσία του και τα δώρα του;
Αυτό το ερώτημα θέτει ο Μητροπολίτης Ξάνθης & Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων με αφορμή τον εορτασμό του Αγίου Πνεύματος και διευκρινίζει: “Το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος δεν είναι αντικείμενο θεολογικών στοχασμών, αλλά κυρίως και κατ’ εξοχήν υποκείμενο ζωής, είναι «ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός», είναι «αυτάγαθον και πηγή αγαθότητος», «ζωή και ζωοποιούν», όπως ψάλλει η Εκκλησία μας. Πάνω από τις λεπτολόγες δογματικές διατυπώσεις, που για τους πολλούς είναι άγνωστες και απρόσιτες, βρίσκεται η αγαθοποιός και ζωοποιός ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, εφόσον μέσα στην ατμόσφαιρα των δωρεών του κινούμεθα και αναπνέουμε και ζούμε. Το Πνεύμα είναι η σφραγίδα που ξεχωρίζει τον χριστιανό από τον μη χριστιανό, είναι η εγγύηση του Θεού για το ελπιδοφόρο μέλλον που αναμένει τον κάθε πιστό, εφόσον αυτό είναι η απαρχή, ο πρώτος καρπός, η πρόγευση των αιώνιων αγαθών.
Τους καρπούς του αγίου Πνεύματος, απαριθμώντας ο Απόστολος Παύλος στην προς Γαλάτας επιστολή, γράφει: «Ο καρπός του Πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια». Τα εκδηλώματα αυτά αποτελούν την σφραγίδα του χριστιανού, τα γνωρίσματα του πνευματικού ανθρώπου, τα χαρακτηριστικά της βασιλείας του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα δεν είναι λοιπόν θεωρία, αλλά κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο και απτό, είναι η καινούρια ζωή που προσφέρει ο Χριστός στην ανθρωπότητα.Η ζωή αυτή χαρακτηρίζεται όχι από το μίσος που σκοτώνει τους ανθρώπους αλλά από την αγάπη που εξυψώνει το ανθρώπινο πρόσωπο, όχι από την κατήφεια και το φόβο της μελλοντικής τιμωρίας αλλά από την χαρά της τωρινής και αναμενομένης λυτρώσεως.
Συνεχίζοντας το μήνυμά της η Ιερά Μητρόπολη Ξάνθης για την Πεντηκοστή και τον εορτασμό του Αγίου Πνεύματος, αναφέρει: κοντά στις άλλες σημασίες που είχε η εορτή αυτή στον ιουδαϊκό κόσμο ήταν και η ανάμνηση της νομοδοσίας. Ο δεκάλογος δόθηκε στον Μωϋσή κατά την ιουδαϊκή παράδοση, πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα. Στον χριστιανισμό η πεντηκοστή ημέρα μετά το Πάσχα σημαίνει την δωρεά του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο και την ίδρυση της Εκκλησίας. Ο Νόμος του Μωυσέως αν και δόθηκε από αγάπη και φροντίδα του Θεού για το λαό του, στάθηκε ανήμπορος να συμπαρασταθεί στην ανθρώπινη αδυναμία. Το Πνεύμα του Θεού που αναφέρει ο Χριστός και έρχεται την ημέρα της Πεντηκοστής για να παραμείνει ο καθοδηγητής της Εκκλησίας είναι «ύδωρ ζων» που ξεδιψά τον άνθρωπο και του προσφέρει ζωή.
