Η επίθεση των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής κατά μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα καταγγέλθηκε αμέσως απ’ όλους ή, για να ακριβολογούμε, σχεδόν απ’ όλους, αφού το λαλίστατο σε άλλες περιπτώσεις γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας ξέχασε (;) να εκδώσει ένα τυπικό κείμενο αποδοκιμασίας και υποχρεώθηκε να τοποθετηθεί στο θέμα ο γραμματέας του κόμματος Α. Παπαμιμίκος με καθυστέρηση και αφού είχε προηγηθεί ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία η αξιωματική αντιπολίτευση καλούσε τη Ν.Δ. να πάρει θέση.

Οι νεοναζιστές αποθρασύνονται. Βλέποντας ότι ο μισαλλόδοξος λόγος τους και οι αποτρόπαιες πρακτικές τους επιβραβεύονται από μερίδα του εκλογικού σώματος (σταθερά τρίτη η Χρυσή Αυγή στις δημοσκοπήσεις και με αυξητική τάση), εκμεταλλεύονται τις αντιθέσεις που υπάρχουν στην περιοχή των κομμάτων του συνταγματικού τόξου και προωθούν την ατζέντα τους· μια ατζέντα βίας, ρατσισμού και αντικοινοβουλευτισμού. Η μέχρι τώρα αντίδραση απέναντι στη στρατηγική του νεοναζισμού αποδεικνύεται αναποτελεσματική. Χωλαίνει γιατί δεν είναι ενιαία, σταθερή και αποφασιστική.

Κάνουν λάθος η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που στην προσπάθειά τους να κρατηθούν στην εξουσία παρουσιάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως επικίνδυνο σχηματισμό για τη χώρα και την πολιτική ομαλότητα και διακινούν τη θεωρία των δύο άκρων ταυτίζοντας τη Χρυσή Αυγή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνιστά κίνδυνο για το δικό τους μοντέλο εξουσίας. Η Χρυσή Αυγή συνιστά κίνδυνο συνολικά για το κοινοβουλευτικό σύστημα και για τη θέση της χώρας στην Ευρώπη.

Κάνει λάθος το ΚΚΕ που απορρίπτει με μισόλογα τη θεωρία των δύο άκρων. Πώς αλλιώς να εξηγήσεις τη δήλωση του κ. Κουτσούμπα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με την τυχοδιωκτική και καιροσκοπική πολιτική του δίνει λαβές. Η τακτική που επιχειρεί να συσπειρώσει τους οπαδούς του κόμματος και να κόψει τις διαρροές προς όμορα σχήματα, με το επιχείρημα ότι για να προστατευτούν τα συμφέροντα των εργαζομένων πρέπει να αποκαλυφθεί και να στιγματιστεί η γραμμή του ρεφορμισμού και του οπορτουνισμού, διχάζει την κοινωνία και στερεί δυνάμεις από το αντιφασιστικό μέτωπο. Θα κάνει λάθος το ΚΚΕ επίσης αν θεωρήσει ότι η επίθεση κατά των στελεχών του είναι η επιβεβαίωση της αφήγησης ότι ο βασικός εχθρός του ναζισμού είναι ο κομμουνισμός. Ο στόχος του νεοναζισμού δεν είναι το ΚΚΕ, ο στόχος του είναι η δημοκρατία.

λάθος κάνει όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ που αντιμετωπίζει τον νεοναζισμό σαν μακρύ χέρι του συστήματος. Υποτιμά τη λαϊκότητά του, την εμβέλεια του αντισυστημικού λόγου του και υποβαθμίζει τη σχέση που έχει οικοδομήσει με τμήματα των λαϊκών στρωμάτων. Η ρητορική της τιμωρίας όσων ευθύνονται για την καταστροφή της χώρας που συστηματικά χρησιμοποιεί έχει καταφέρει να επηρεάσει το θυμικό των απελπισμένων. Κάνει λάθος όταν θέτει ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή στο αντιφασιστικό μέτωπο τη στάση απέναντι στο Μνημόνιο. Αποκλείει έτσι όλους εκείνους που πιστεύουν στη δημοκρατία, σέβονται τους θεσμούς, βδελύσσονται τον αντισημιτισμό και τον ακροδεξιό εξτρεμισμό, αλλά δεν συμμερίζονται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τη λύση του κοινωνικού προβλήματος.

Η επικινδυνότητα του νεοναζιστικού φαινομένου είναι προφανής. Δεν είναι όμως το ίδιο προφανής η ανάγκη για τη σύμπηξη ενός μετώπου κατά του νεοναζισμού. Κι αυτό γιατί η Ν.Δ. φλερτάρει για μικροκομματικούς λόγους με το ακροατήριο της Χρυσής Αυγής, επειδή το ΠΑΣΟΚ ενδιαφέρεται μόνο για το πώς θα πείσει τους πρώην ψηφοφόρους του που έχουν πάει στην Αριστερά να επιστρέψουν και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θολώνει τη διάκριση ανάμεσα σε αντιπάλους (μνημονιακές δυνάμεις) και εχθρούς (νεοναζισμός). Οπως σημειώνει ο Ν. Σεβαστάκης στην «Αυγή» (1-9-2013), «η διαφορά είναι σημαντική: με τον αντίπαλο είναι δύσκολη η συναίνεση, αλλά αυτονόητη η συνομιλία και σε ορισμένες στιγμές η συνεργασία. Με έναν εχθρό -και ο φασισμός παλιός και νέος είναι τέτοιος- δεν έχουν νόημα αυτοί οι όροι».

Από την Εφημερίδα των Συντακτών