- Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου
Όνειδος. Του Στέλιου Αρσενίου
Γι;α χώρες, λαούς, πολιτισμούς, ανεξάρτητα απο γεωγραφικά μήκη – πλάτη, υπάρχουν μεγάλες στιγμές, υπάρχουν κακκές στιγμές, στγμές περηφάνειας, στιγμές ονειδισμού ( ντροπιαστικές ).
Στην κλίμακα ονειδισμού, το χειρότερο απο όλα είναι η αποστροφή των κατακτήσεων της νεολαίας, της νέας γενιάς, ιδίως όταν οι κατακτήσεις αυτές επιτυγχάνονται κάτω απο συνθήκες απαγορευτικές για ο, τιδήποτε, σαν αυτές που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
ΟΝΕΙΔΟΣ δεν είναι η μη κατάκτηση της πρώτης θέσης στον διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον. Δεν χάλασε ο κόσμος.Δεν έπαθε τίποτα το τελευταίου τύπου κινητό μας τηλέφωνο. Είναι όμως, η αδυναμία να στείλεις στην ολυμπιάδα φυσικομαθηματικών τα πιο δυνατά μυαλά της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της πατρίδας.
ΦΩΤΗΣ ΣΙΑΜΜΕΝΟΣ – ΖΩΗ ΤΣΑΓΓΑΛΙΔΟΥ. Δυο διαπρεπείς μαθητές, συμπολίτες μας, ανάμεσα σε πέντε απο όλη τη χώρα που θα πρέπει να πάρουν μέρος στην ολυμπιάδα φυσικομαθηματικών στο Μομπάϊ των Ινδιών.
Δεν υπάρχουν χρήματα λέει για τη συμμετοχή τους.
Κίνησε Γη και Ουρανό μερίδα των ΜΜΕ με επικεφαλή τον Νίκο Χατζηνικολάου, εξασφαλίστηκαν τα απαραίτητα απο το ΩΝΑΣΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ, θα συμμετάσχουν τα ελληνόπουλα.
Η συμμετοχή εξασφαλίστηκε. Το όνειδος παραμένει. Τι θα ήθελες να γίνει; Πολλοί θα με ρωτήσετε. Σε μια κατάσταση κλυδωνισμού, κατάρευσης των πάντων, αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους της χώρας, βρήκες πάλι τρόπο να εκφράσεις την αιώνια γκρίνια σου;
Βρήκα. Πάντα βρίσκω. Δεν με πειράζει η έλλειψη χρημάτων. Η έλλειψη συμπαράστασης με κάνει γκρινιάρη. Φορείς, Σύλλογοι, Κόμματα ( επιτέλους ), Παραγωγικές Τάξεις να έχουν λόγο, θέση, πράξη. Λεφτά δεν έχουμε. Σε κάποια συνεδρίαση, εκδήλωση υπάρχει η δυνατότητα πάραυτα, να έχουν τιμητική θέση ΑΝΑΣΤΗΜΑΤΑ σαν τα προαναφερθέντα.
Σαν τους ΠΕΤΡΟ ΚΑΡΑΒΕΤΗ – ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ διαπρεπείς αθλητές στίβου, απαστράψαντες στους Πανελληνίους Αγώνες Στίβου αρχές Μαΐου στην Πάτρα.
Λεφτά δεν έχουμε. Έχουμε ΑΡΕΤΕΣ καταχωνιασμένες απο τα χρόνια της υπερκατανάλωσης, που πρέπει να ανασύρουμε απο τη ναφθαλίνη, τη λησμονιά. Να απλώσεις το χέρι σου να σφίξει το χέρι των παιδιών, των εκπαιδευτικών, όλων εκείνων που πασχίζουν να οικοδομούν, να κτίζουν, να κρατάνε όρθια αυτά που μας κράτησαν όρθιους χιλιετίες, γίνονται χωρίς λεφτά.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Κώστας Ζαγναφέρης φέτος για πρώτη φορά παραμονή της Εθνικής Εορτής της 25ης Μαρτίου, άνοιξε την πόρτα της Αντιπεριφέρειας τιμόντας διαπρεπείς μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς, το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ο συμβολισμός της κίνησης, απέραντος. Εύγε! Τέτοιες κινήσεις θέλουμε.
Καλή επιτυχία, καλή δύναμη, συγχαρητήρια, με το καλό σε μια δεύτερη – τρίτη προσπάθεια. Λόγια που δίνουν δύναμη, τονώνουν το ηθικό, θέτουν βάσεις για να εμφανίζονται ΑΝΑΣΤΗΜΑΤΑ. Να βρούμε τον παλιό μας χαμένο εαυτό, να τα έχουμε στην ημερίσια διάταξη.
Τότε θα αποβάλλουμε και το ΟΝΕΙΔΟΣ
Αρθρογράφος
