Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης παρουσιάζω μια σχηματική αναφορά στη νεοελληνική ποίηση. Ένας / Μία που ενδιαφέρεται προσεγγίζοντας ποιήματα των αναφερόμενων δημιουργών έχει μια πανοραματική θέα της ποίησής μας.

1. Η νεοελληνική λογοτεχνία ξεκινά μέσα στα χρόνια του Βυζαντίου.

Τα πρώτα κείμενα είναι το ηρωικά έπη με το όνομα «Διγενής Ακρίτας» (11^ος αιώνας)

2. Επόμενος σημαντικός σταθμός είναι τα έργα που γράφτηκαν στην Κρήτη τον 16^ο – 17^ο αι. όπως ο «Ερωτόκριτος» του Βιτσέντσου   Κορνάρου και η «Ερωφίλη» του Γεώργιου Χορτάτση.
3. Εκτός από την ποίηση που γράφουν ποιητές που γνωρίζουμε το όνομά τους, υπάρχουν και τα δημοτικά τραγούδια που τα δημιουργεί ο λαός.
4. Ο Ρήγας Φεραίος Βελεστινλής τον 18^ο αιώνα γράφει επαναστατικά ποιήματα («Θούριος») και άλλα κείμενα, για να ξεσηκώσει τους λαούς της βαλκανικής
5. Στα χρόνια της επανάστασης του 1821 και μετά,  ο Διονύσιος Σολωμός (1798 – 1857) και ο Ανδρέας Κάλβος (1792 – 1869) γράφουν ποιήματα που τα εμπνεύστηκαν από τα χρόνια του αγώνα. Εθνικός μας ύμνος είναι στροφές από το ποίημα του Σολωμού «Ύμνος εις την Ελευθερίαν»
6. Κατά τον 19^ο αιώνα, μετά τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους, για πενήντα περίπου χρόνια, χρησιμοποιούνταν μια γλώσσα που δεν μπορούσε να καταλάβει ο λαός, που έμοιαζε περισσότερα με τα αρχαία ελληνικά. Στα τελευταία όμως χρόνια του 19^ου αιώνα επιβλήθηκαν λογοτέχνες που μιλούσαν και έγραφαν τη γλώσσα του λαού, με κυριότερο εκπρόσωπο τον Κωστή Παλαμά (1859 – 1943), με πολύ πλούσιο και σημαντικό έργο.
7. Ο ανατολικοθρακιώτης Γεώργιος Βιζυηνός (1849 – 1896) εκτός από τα διηγήματα και τις αισθητικές, φιλοσοφικές και άλλες μελέτες, έγραψε ποίηση που απευθυνόταν στους μεγάλους και στα παιδιά.
8. Ένας μεγάλος ποιητής που έζησε έξω από το νεοελληνικό κράτος, κυρίως στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου είναι ο Κωνσταντίνος Καβάφης (1863 – 1933). Θεωρείται από τους μεγαλύτερους ευρωπαίους ποιητές του 20^ου αιώνα.
9. Τρεις μεγάλοι  –  όχι μόνο –  ποιητές, έζησαν στις αρχές του εικοστού αιώνα και τα έργα τους θεωρούνται  αντιπροσωπευτικά : Άγγελος Σικελιανός (1884 – 1951), ο βορειοθρακιώτης Κώστας Βάρναλης (1884 – 1974) και Νίκος Καζαντζάκης (1883 – 1957).
10. Στο διάστημα μεταξύ πρώτου και δεύτερου παγκόσμιου πολέμου (1920 – 1940), στο Μεσοπόλεμο, έχουμε δύο μεγάλα ρεύματα :

α)την απαισιοδοξία που εκφράζει ο ποιητής Κώστας Καρυωτάκης (1896 – 1928) που αυτοκτόνησε

β) τη γενιά του ’30 που είναι περισσότερο αισιόδοξη και έχει διάθεση να αλλάξει τα πράγματα. Έχουμε και στην ποίηση και στην πεζογραφία πολλούς άνδρες και γυναίκες που ξεχωρίζουν. Πιο σημαντικοί και αναγνωρισμένοι στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό είναι ο Γιώργος Σεφέρης (1900 – 1971), που πήρε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1963, ο Οδυσσέας Ελύτης (1911 – 1996) που πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979 και ο Γιάννης Ρίτσος (1909 – 1990).

11. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο άντρες και γυναίκες γράφουν και εκδίδουν ποιήματα έτσι ώστε να θεωρείται ότι η ελληνική λογοτεχνία – ιδιαίτερα η ποίηση –  στο δεύτερο μισό του 20^ου αιώνα είναι από τις σημαντικότερες λογοτεχνίες της Ευρώπης. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη, τον Μιχάλη Κατσαρό, τον Τάσο Λειβαδίτη, τον Τίτο Πατρίκιο, τον Μίλτο Σαχτούρη, την Κική Δημουλά και πολλούς  πολλούς άλλους και άλλες.