Πέρασαν  τρεις και κάτι δεκαετίες από τότε που εγκαταστάθηκα στην Κομοτηνή. Έναν τόπο  όμορφο, πολυπολιτιστικό και πολυθρησκευτικό. Με Βυζαντινά, Οθωμανικά και νεότερα μνημεία. Με φυσικό περιβάλλον και όμορφους ανθρώπους. Σε αυτόν τον τόπο λοιπόν έμελλε να ριζώσω και να εργασθώ σαν εκπαιδευτικός, αργότερα και σαν δημοσιογράφος-αναλυτής πολιτικών θεμάτων.

Η καλύτερη περίοδος της δεύτερης εργασίας μου, δηλαδή του δημοσιογράφου και αναλυτή, ήταν οι προεκλογικοί περίοδοι . Σε αυτές τις περιόδους ζούσα πολιτικές σκηνές απείρου κάλλους, κορώνες  εθνικοφροσύνης, καταγγελίες προδοσίας, αναφορές  σε μιάσματα  από την μια και ταυτόχρονα από την άλλη  μελιστάλακτες ατάκες, χαμογελαστές  προασπίσεις ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων , δηλώσεις ισονομίας και ισοπολιτείας  και παρουσίες πολιτικών ανδρών και γυναικών σε  «ανθελληνικά άδυτα».

Ο λόγος φυσικά για την μειονότητα , που κατ’ άλλους είναι θρησκευτική, κατ΄άλλους εθνική και κατ΄ άλλους αποτελείται από εθνοτικές ομάδες.  Αυτή την κοινωνία των ανθρώπων που μετά τις εκλογές την ξεχνούν όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, από θεσμικά πρόσωπα μέχρι εκπροσώπους   υπηρεσιών και την θυμούνται μόνο κατά την προεκλογική περίοδο. Η θύμηση  της γίνεται με σκοπό να  προσελκύσουν άτομα , που μετεκλογικά δεν «πλησιάζουν» γιατί είναι «από την άλλη πλευρά», αλλά προεκλογικά  τα καλούν να πάρουν θέση στο ψηφοδέλτιο τους για να κάνουν «άγρα ψήφων». Θυμάμαι όταν πριν μερικούς μήνες , σαν στελέχη της ΔΗΜΑΡ,  διοργανώσαμε στα κεντρικά γραφεία της Αγίου Κωνσταντίνου ημερίδα με θέμα την «μειονότητα της Θράκης» με σκοπό να ενημερώσουμε το κόμμα  σχετικά με την μειονότητα, για την οποία η ΔΗΜΑΡ κατέθετε διευκρινιστικές και υπερασπιστικές με βάσει τις αποφάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ερωτήσεις  , ξεσηκώθηκε το σύμπαν  επειδή θα παρευρίσκονταν μέλος της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης»  μέσα στο ακροατήριο !!!!

Πέρασαν οι μήνες και τώρα  που «ξεχάστηκαν» τα τεκταινόμενα και  οι εθνικιστικοί  παροξισμοί , ξεκίνησαν όλες οι παρατάξεις, οι πολιτικές κινήσεις, τα κόμματα να διαπραγματεύονται  με όλα αυτά τα πρόσωπα  και τις  θεσμικές αντιπροσωπείες. Τώρα όλα «βαίνουν καλά». Όλοι χαμογελάνε. Και φυσικά ολοκληρώθηκαν ή ολοκληρώνονται  «τα πολιτικά πάρε- δώσε».  Πολιτικό «αλισβερίσι» το λένε !!!

Πρόσφατα είδαμε και αρχηγούς συνδυασμών  σε Μουσουλμανικές θρησκευτικές τελετές. Είδαμε να συνομιλούν  με άτομα τα οποία δεν αποδέχεται η διοίκηση.!!! Είδαμε και θα δούμε πολλά !! Δεν κατηγορώ την παρουσία τους , ούτε την συνομιλία που είχαν. Ούτε τα άτομα που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια. Κάθε άλλο.  Προσωπικά είμαι υπέρ της συμμετοχής . Απλά καυτηριάζω  την προεκλογική τους παρουσία σε τελετές και τα φιλικά κτυπήματα στην πλάτη!!

Θα μπορούσα να γράψω πολλά σχετικά με την από παλιά μέχρι σήμερα στάση των πολιτικών, των κομμάτων, των Κυβερνήσεων  και των υπηρεσιακών αντιλήψεων. Περιορίζομαι να πω ότι η στάση τους  αυτή  υποτιμά τους ίδιους. Ποτέ δεν μπόρεσαν να δούνε ότι οι κοινωνίες μετεξελίσσονται  και οι πολιτικές που εφαρμόζονται ποικίλλουν. Ποτέ δεν κατόρθωσαν να  κατανοήσουν την σημασία του διαλόγου και  της  ανταλλαγής απόψεων. Κρύφτηκαν πίσω από το «λεγόμενο εθνικό συμφέρον» και ακολούθησαν πολιτικές της δεκαετίας του 1960.

Αντίθετα, κατηγόρησαν όλους όσους μίλησαν για την ισότιμη παρουσία  των ανθρώπων στην Θράκη και κατήγγειλαν την ΔΗΜΑΡ που υπερασπίστηκε τα θρησκευτικά και πολιτικά  δικαιώματα  τους.  Παρουσιάστηκαν ως αυτόκλητοι προστάτες , «επαγγελματίες εθνικόφρονες»  με σκοπό μόνο το συμφέρον. Και στην παρούσα φάση και περίοδο , το  πολιτικό τους συμφέρον.

Εν κατακλείδι θα έλεγα ότι  οι πολιτικές αλλαγές  και οι πολιτικές  εκρήξεις που γίνονται στην «γειτονιά» μας , θα πρέπει να οδηγήσουν  όλους στην καλλιέργεια του πολιτικού διαλόγου  με όλα τα σύννοικα στοιχεία και να μην τα «θυμούνται» παραμονές των εκλογών.  Η μειονότητα ( δεν μου αρέσει ο όρος αλλά τον χρησιμοποιώ για να γίνω κατανοητός)  έχει υπόσταση και λόγο.  Πρέπει να είναι ισότιμος συνομιλητής αφού ισότιμα συνυπάρχει στην πολιτική , οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής.

Σημείωση: Σκοπός της συγγραφής του άρθρου δεν είναι η «άγρα ψήφων» από την  μειονότητα προς την ΔΗΜΑΡ, αλλά η καταγραφή και πολιτική στάση  των περισσοτέρων πολιτικών .