Αν και οι υποψήφιοι δήμαρχοι δεν το έχουν αντιληφθεί, έχουμε μπει στην τελική ευθεία για τις δημοτικές εκλογές. Οι υποψήφιοι θα πρέπει – όσοι έχουν αποφασίσει ότι θα είναι υποψήφιοι – να αρχίσουν να αναφέρουν τους λόγους για τους οποίους  πρέπει οι δημότες να τους εμπιστευτούν. Θα λέγαμε οι υποψήφιοι – οι μέχρι τώρα γνωστοί – να αναφέρουν και το όραμα τους για την πόλη, αλλά ξεπερνά τις δυνατότητες τους.

Ο νυν Δήμαρχος, Μπάμπης Δημαρχοπουλος όπως όλα δείχνουν θα είναι και πάλι στην διοίκηση του Δήμου. Αν και κατάφερε ο ίδιος και οι συνεργάτες του να μην προσφέρουν τίποτε ουσιαστικό, η έλλειψη σοβαρού αντιπάλου πολύ πιθανόν να του δώσει την διοίκηση στο “υβριδικό” σχήμα που θα προκύψει από τις εκλογές του Μαϊού. 

Ο Μανώλης Τσέπελης από την άλλη ηγείται (;) ενός σχήματος το οποίο προσπαθεί να πάρει ακόμα μορφή. Ο “συνταξιούχος” δημοτικός σύμβουλος είναι ιδιαίτερα ικανός στο να κινείται στο παρασκήνιο αλλά θα κληθεί πρώτη φορά να διοικήσει που σημαίνει, κόστος! Ο ίδιος όπως φαίνεται όμως προτιμά να είναι για ακόμη μια φορά σε μια θέση που κινεί τις διαδικασίες παρά να είναι υπόλογος για αυτές.

Σαββάς Μελισσόπουλος, όπως λέμε και στο τίτλο του άρθρου καταλήγει να είναι “Όαση” για τον  Δήμο με τα μέχρι τώρα δεδομένα. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει βέβαια ότι με την “υψηλή πολιτική” που κινείται ο συνδυασμός του, έχει κάποια τύχη απέναντι στους “μπαρουτοκαπνισμένους” του Δημαρχόπουλου και Τσέπελη. Οι σύμβουλοι του, όπως συνέβη και με τον Χρίστο Πούλιο, θεωρούν ότι και μόνο η κάθοδος τους στο Δήμο, εξασφαλίζει την επιτυχία. Το χειρότερο για τον ίδιο είναι ότι όσο εξακολουθεί να μην εμφανίζει ηγετικές τάσεις, θα είναι σκιά κυρίως του Μανώλη Φανουράκη ο οποίος έχει χάσει και τις “7 πολιτκές ζωές του” και είναι η τελευταία φορά που τον βλέπουμε στα δημοτικά.

Για τον Γιάννη Παπαχρόνη τα πράγματα είναι πιο απλά, αν δεν ξέρεις να γράφεις ποιήματα και τραγούδια, δεν έχεις καμιά τύχη στον συνδυασμό του. Ο ίδιος μάλιστα ίσως από τον ενθουσιασμό του έχει χάσει το μέτρο φτάνοντας σε σημείο να αυτοβραβεύεται και να ανακοινώνει υποψηφίους από το e-mail του πετυχημένου οργανισμού του.

Ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης, ο κ.Χατζηθεοδώρου ο οποίος αποφάσισε να κατέβει στον Δήμο, είναι και αυτός ο οποίος αποτελείωσε την μοναδική ευκαιρία ο Δήμος Ξάνθης να αλλάξει κουλτούρα στην διοίκηση. Η μοναδική υποψηφιότητα στον Δήμο Ξάνθης που θα μπορούσε να ενώσει πολλές διαφορετικές δυνάμεις, και να δημιουργήσει μια νέα “γενιά” αυτοδιοικητικών, είναι ο Στάθης Γιαννακίδης, και μιλάμε πολύ σοβαρά. 

Ο νεαρός βουλευτής και υπουργός έχει όλα αυτά τα στοιχεία που του επέτρεπαν να διεκδικήσει με επιτυχία τον Δήμο και πραγματικά να αλλάξει τα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου, τα αριστερά όπως μπαίνεις. 

Καταρχήν, πραγματικά είναι νέο, είναι δημιούργημα, δεν έχει προσωπική πορεία. Από επαναστάτης και αριστερός (ποιος νέος δεν έχει κάνει λάθη στην ζωή του) κατέληξε ένας πολιτικός αστός ο οποίος δεν δείλιασε να εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Η επόμενη ημέρα για τον ίδιο είναι στο “σπίτι” του. 

Όμως, αν ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης έβλεπε λίγο πιο μακρυά, θα έβαζε υποψήφιο για τον Δήμο έναν , πρώην υπουργό, έναν πρώην βουλευτή, και έναν άνθρωπο ο οποίος προσαρμόζεται σε όλες τις συνθήκες. Δεν γνωρίζουμε πως κινείται από την θέση που έχει σήμερα, αλλά το “κομματικό” κράτος που έχει χτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έδινε στον Στάθη Γιαννακίδη, ως Δήμαρχο, τεράστιες δυνατότητες