«Η επέτειος του 1940 είναι μέρα υπερηφάνειας και μνήμης για όλη την Ελλάδα, ιδιαίτερα όμως οι Τρικαλινοί έχουν αρκετούς λόγους για να θυμούνται και να καμαρώνουν τους προγόνους τους». Αυτά τονίζει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο εκπαιδευτικός – συγγραφέας Κώστας Μιχαλάκης, και εξηγεί: «Πώς να ξεχάσουμε άραγε ότι μεγάλο μέρος του αποσπάσματος Δαβάκη στην Πίνδο αποτελούνταν από Τρικαλινούς στρατιώτες, απλοί αγρότες στην πλειοψηφία τους, που έδωσαν την πρώτη μάχη, σχεδόν άοπλοι, εναντίον πάνοπλων αλπινιστών; Πώς να μην καταθέσουμε στεφάνι στον πρώτο νεκρό, τον Βασίλειο Τσαβαλιάρη από την Πιαλεία, που σκοτώθηκε στις 5 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου και στον επιθανάτιο ρόγχο του αγωνιούσε τι θα απογίνουν τα παιδιά του; Μπορούμε να αψηφήσουμε τον δάσκαλο Λευτέρη Ντάσκα, τον έφεδρο αξιωματικό από τον Πλάτανο, που έπεσε νεκρός δίπλα στον Αλέξανδρο Διάκο, στην πρώτη νικηφόρα αντεπίθεση, την 1η Νοεμβρίου του 1940;».

      Ο κ. Μιχαλάκης ιδιαίτερη αναφορά κάνει και για τους τρικαλινούς φαντάρους του 5ου Συντάγματος που έδωσαν τη δική τους «τιτανομαχία» στο ύψωμα 731, κατά την περίφημη εαρινή επίθεση των Ιταλών τον Μάρτιο του 1941, που κράτησαν τις σύγχρονες Θερμοπύλες, έστω κι αν χρειάστηκε να χαθούν σχεδόν οι μισοί. Ο εκπαιδευτικός – συγγραφέας, δεν παραλείπει να αναφερθεί στους νεκρούς αμάχους της πόλης των Τρικάλων, όταν αυτή, όπως προσθέτει, βομβαρδίστηκε από τα γερμανικά αεροπλάνα στις 15 Απριλίου του 1941, πέρα από τις μεγάλες καταστροφές που προκλήθηκαν σε εκκλησίες, καταστήματα και οικίες.

      Για να προσθέσει: «Πώς να μην γραφεί στην ιστορία η τελευταία αερομαχία της ελληνικής αεροπορίας πάνω από την Σωτήρα και την Ράξα, όταν τα απαρχαιωμένα ελληνικά αεροπλάνα σηκώθηκαν την ίδια μέρα για να σταματήσουν τα γερμανικά βομβαρδιστικά; Πώς να μην γραφτεί στην ιστορία ο επισμηνίας Γεώργιος Μόκκας; Πώς να μην υπερηφανευτούμε για την συμβολή των Τρικαλινών στην Εθνική Αντίσταση που ακολούθησε την υποδούλωση; Τα αγάλματα του Στέφανου Σαράφη, στρατιωτικού αρχηγού του ΕΛΑΣ και των 5 ΕΠΟΝιτών στο κέντρο των Τρικάλων, οι μάχες στα Βρυκολάκια, στην Πόρτα, και στην Οξύνεια, η διάσωση του μεγαλύτερου μέρους της Εβραϊκής Κοινότητας, είναι μόνο μικρά δείγματα της».

     Καταλήγοντας τονίζει: «80 χρόνια μετά, είναι χρέος μας να μην ξεχνάμε. Δεν τους αρμόζει τίποτα λιγότερο από τους στίχους του Μέγα Καβάφη: Όταν θέλουν οι Έλληνες να καυχηθούν, “Τέτοιους βγάζει το έθνος μας” θα λένε για σας. Έτσι θαυμάσιος θάναι ο έπαινός σας».

      *Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του Αποστόλη Ζώη  Απεικονίζεται το μνημείο για την «τιτανομαχία» στο Ύψωμα 731