Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα των Ηνωμένων Πολιτειών διέκριναν τα επίπεδα της καταπόνησης του οργανισμού και της απώλειας ενεργητικότητας σε τρεις ξεχωριστές βαθμίδες: την κούραση, την κόπωση και την εξάντληση.

Σύμφωνα με τους Αμερικανούς επιστήμονες, η διάκριση μεταξύ των τριών βαθμίδων μπορεί να αποτελέσει σημαντική βοήθεια, τόσο τους ασθενείς, όσο και τους επαγγελματίες υγείας να εντοπίσουν τις αιτίες του προβλήματος.

1. ΚΟΥΡΑΣΗ
Τα άτομα που παρουσιάζουν κούραση (tiredness), δεν έχουν εξαντλήσει όλα τα αποθέματα της ενέργειάς τους. Νιώθουν ότι ξεχνούν, γίνονται ανυπόμονοι, αισθάνονται δυσκολίες και μυϊκή αδυναμία, εντούτοις όταν ξεκουραστούν, όλα τα συμπτώματα υποχωρούν.

2. ΚΟΠΩΣΗ
Ένα επίπεδο πιο πάνω (ως προς τη σοβαρότητα της καταπόνησης) βρίσκουμε την κόπωση (fatigue). Χαρακτηρίζεται από δυσκολία συγκέντρωσης, άγχος, προοδευτική μείωση της αντοχής, δυσκολίες στον ύπνο, αύξηση της ευαισθησίας στο φως και περιορισμό κοινωνικών δραστηριοτήτων που παλαιότερα το άτομο θεωρούσε σημαντικές. Είναι σημαντικό να γίνεται η διαφοροποίηση μεταξύ κούρασης και κόπωσης. Η κόπωση, είναι δείκτης ότι το σώμα δεν μπορεί πλέον να αντεπεξέλθει. Η έναρξη εκδηλώσεων κόπωσης σε ένα άτομο, ιδιαίτερα αν δεν υπάρχει σαφής αιτία, θα πρέπει να διερευνάται διεξοδικά.

3. ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ
Τα άτομα με εξάντληση (exhaustion), τέλος, εμφανίζουν σύγχυση που μπορεί να μοιάζει με παραλήρημα, συναισθηματική απάθεια, ξαφνική απώλεια ενέργειας, δυσκολία να μένουν ξύπνιοι ή να κοιμούνται και κοινωνική απομόνωση.

Πηγή: stogiatro.gr