Προσπάθησα να μείνω αμέτοχος στα δημοσιεύματα, στις τοποθετήσεις, στις ανακοινώσεις ιδιωτών και κομμάτων σχετικά με τη μειονότητα στη Θράκη, για τις διαγραφές και τις ανακοινώσεις των εθνοτικών ή εθνικών καταγωγών των υποψηφίων, αλλά δεν μπόρεσα να μείνω έξω «από το χορό των γραφομένων» , σαν συνταξιούχος και δίνοντας τόπο στα νιάτα.

Δεν μπόρεσα όμως και θέλω με την τοποθέτησή μου αυτή να γράψω μερικά διαφωτιστικά, όπως έκανα επί 30 χρόνια, όταν εργαζόμουν στην «Ελευθεροτυπία».

Η μειονότητα δραστηριοποιείται ενεργά στην οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ζωή της Θράκης. Εχει συλλόγους, έχει δημιουργήσει πολιτικό κόμμα, εντάσσεται στα ψηφοδέλτια των κομμάτων, των παρατάξεων και συνδυασμών και συμμετέχει στις εκλογές ως υποψήφιοι βουλευτές, ευρωβουλευτές, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι. Αυτή η «συναλλαγή» όλων που προανέφερα με τους υποψηφίους γίνεται κάτω από το φως του ήλιου, του φεγγαριού, γίνεται άμεσα ή έμμεσα μέσω θεσμικών οργάνων ή αποστολών. Αυτό γινόταν, γίνεται και θα γίνεται αφού η μειονότητα (κακώς χρησιμοποιώ τον όρο, αλλά τον χρησιμοποιώ για να γίνομαι κατανοητός) διαθέτει στη Θράκη περίπου 55.000 ψήφους. Κάποιοι ξεχνούν ότι η μειονότητα, ως κάτοικοι της Θράκης, έχουν και πρέπει να έχουν πολιτικό λόγο.

Ετσι προεκλογικά είχαν αρχίσει τα πολιτικά παζάρια. Ειρήσθω εν παρόδω, όλοι οι μειονοτικοί, γνωστό σε όλους, σχετίζονται και με ξένες αποστολές. Αλλοι με το τουρκικό προξενείο, μια και η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος της Λωζάννης, άλλοι με το αμερικανικό προξενείο, άλλοι με το γερμανικό προξενείο κ.λπ.

Βέβαια, είναι φυσικό να υπάρχει μεγαλύτερη σχέση με το τουρκικό προξενείο αφού η μειονότητα είναι για άλλους θρησκευτική, για άλλους εθνική και για άλλους να χωρίζεται σε εθνοτικές ομάδες. Ενα όμως είναι το αληθές, ότι το κάθε άτομο στη μειονότητα δικαιούται να αυτοπροσδιορίζεται. Με αυτά λοιπόν τα εισαγωγικά ερχόμαστε στις εκλογικές αναμετρήσεις. Προσωπικά έζησα στην Κομοτηνή εκλογικές αναμετρήσεις «ων ουκ έστιν αριθμός» και άκουσα από επίσημα χείλη «όσα δεν μπορούν να γίνουν πιστευτά». Αφού λοιπόν η πολιτική ηγεσία απευθύνεται σε άτομα άλλου θρησκεύματος και άλλης εθνότητας είναι φυσικό να δίδονται πολλές υποσχέσεις.

Την «πολιτική αλητεία και το ρεζίλι» που ζούμε όμως σήμερα, ας μου επιτραπεί να σημειώσω ότι δεν την έχω ζήσει από το 1978 που έχω εγκατασταθεί στην Κομοτηνή. Από τη μια η Ν.Δ., ως επαγγελματίας παίκτης, με το κομμάτι της ακροδεξιάς του Αντώνη Σαμαρά να προσπαθεί να φανεί υπερασπιστής των «οσίων και ιερών» με σκοπό να συλλέξει ψήφους εθνικοφρόνων, χρησιμοποιώντας άτομα τα οποία διετέλεσαν δημόσια πρόσωπα στην περιοχή και θεωρούν ότι γνωρίζουν με τα εναπομείναντα δίκτυά τους τη μειονότητα και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ , ως ερασιτέχνης παίκτης, να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τις πολιτικές επιθέσεις που δέχεται κάτω από τη μέση από τη Ν.Δ.

Και ας ξεκινήσουμε με τα παζαρέματα που έκαναν Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ με τους κύκλους της μειονότητας. Παζαρέματα επίσημα, ανεπίσημα, υπό το φως του ηλίου και εν κρυπτώ και παραβύστω. Ξεκίνησαν λοιπόν τα παζαρέματα με το επίσημο Μειονοτικό (Τουρκικό) κόμμα «για πολιτικά πάρε-δώσε» υποψηφίων. Την πρώτη φουρνιά την έλαβαν οι δημοτικοί συνδυασμοί. Την σκυτάλη έλαβαν οι περιφερειακοί συνδυασμοί και ολοκλήρωσαν τους συνδυασμούς τους με μειονοτικούς επιστήμονες, επιχειρηματίες κ.λ.π Ακόμη και με άτομα τα οποία προέρχονται από το μειονοτικό κόμμα.

Οι παρεμβάσεις από τα εθνικιστικά συμπλέγματα των Αθηνών και οι συνεχείς πιέσεις στους συνδυασμούς που στηρίζονται από τη Ν.Δ. ήταν και είναι τόσοι, ώστε ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αν. Μακεδονίας – Θράκης υποχρεώθηκε να «αδειάσει» υποψήφιο μειονοτικό της παράταξής του, επειδή ήταν παλιός πρόεδρος της Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης. Στη συνέχεια να τον πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ και να τον αδειάσει και εκείνος λόγω «ντόμινου Σαμπιχά», ενώ ο συνδυασμός υποψήφιας δημάρχου στην Κομοτηνή να υποχρεωθεί να δημοσιεύσει σταλμένο κείμενο από τα γνωστά γραφεία της Αθήνας για να δικαιολογήσει την «εθνοτική καταγωγή» των υποψηφίων και να σημειώσει ότι «από τους 21 μειονοτικούς οι 8 είναι τουρκογενείς Ελληνες μουσουλμάνοι, οι 7 Ελληνες πομακογενείς και οι 6 Ελληνες Ρομά»! Διερωτώμαι ποιος έδωσε το δικαίωμα αυτό στη δημοτική αυτή παράταξη να διαχωρίσει τους ανθρώπους. Τι θα γίνει αν μετά την ανακοίνωση των ονομάτων όλοι οι μειονοτικοί δηλώσουν Τούρκοι;

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι άρχισε να δημοσιοποιεί φωτογραφίες που κατά καιρούς είχαν βγάλει μειονοτικοί πολιτικοί με Τούρκους πολιτικούς ή επισκέφθηκαν τα γραφεία του Κόμματος Ειρήνης και Φιλίας της μειονότητας, για να δείξει τι; Μήπως Ελληνες μειονοτικοί στην Τουρκία, Αλβανία, δεν φωτογραφίζονται με Ελληνες πολιτικούς; Γιατί τόση τρεμούλα με τις φωτογραφίες; Τι σημαίνουν οι φωτογραφίες;

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ και σε αυτούς όλους τους αδαείς που αναφέρονται στο μειονοτικό, επειδή «σπούδασαν», «γεννήθηκαν», «πέρασαν», «εργάστηκαν κάποια φεγγάρια» , «πίνουν το καφεδάκι τους στο Κολωνάκι και το σκέπτονται», «επισκέφθηκαν τουριστικά την Κομοτηνή» αλλά όλοι τους «κατέχουν» το μειονοτικό, να πάψουν να ομιλούν για αυτό και να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, γιατί αν μη τι άλλο καταντούν αφελείς και γελοιοποιούνται.

Το μειονοτικό, η σχέση μειονότητας και τουρκικού προξενείου, η σχέση ελληνικής πολιτείας και μειονότητας και η σχέση ελληνικής πολιτείας και τουρκικού προξενείου επειδή είναι άγνωστα πράγματα, καλό θα είναι να μη γίνεται αναφορά. Ιδιαίτερα να μην ασχολούνται και να μην αποφασίζουν οι εν Αθήναις κατοικούντες για τα πολιτικά πράγματα της Θράκης, ερήμην των κατοίκων της Θράκης. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι εν Θράκη κατοικούντες τα φέρνουν βόλτα καλύτερα, χωρίς να «ρεζιλεύονται» πανελλαδικώς και διεθνώς!

enet.gr