Κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται μερικές φορές, χωρίς ευθύνη τους, σε λάθος τόπο, σε λάθος χρόνο! Όπως, π.χ. ο κ Χρ. Παπουτσής! Τώρα, με δική του θέληση, πήρε τη λάθος απόφαση σε λάθος χρόνο.

Δεν τον άγγιξε η καταστροφή του ιστορικού  κέντρου της Αθήνας, αλλά παραιτήθηκε, αναρριγώντας σύγκορμος, από την προοπτική της Προεδρικής ΠΑΣΟΚικής εξουσίας!

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Παράγγειλα στην Κίνα ένα «καλούπι», για ένα ευρηματικό ατσάλινο τασάκι και μού ζήτησαν € 700. Παράγγειλα το ίδιο ακριβώς καλούπι σε δύο κατασκευαστές στην Ελλάδα. Ο ένας μού ζήτησε € 5.000 κι ο άλλος € 11.600 (!!!). Περιμένετε ακόμη επενδύσεις στην Ελλάδα;…

ΣΠΑΣΤΕ, ΚΑΨΤΕ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΤΕ!

ΤΖΑΜΠΑ ΕΙΝΑΙ!

Σύμφωνα με πρόσφατο νόμο του ελληνικού κράτους, «ο ρυπαίνων πληρώνει». Δεν δίνει δεκάρα τσακιστή όμως, όποιος καταστρέφει, καίει, γκρεμίζει, σπάει και λεηλατεί δημόσια και ιδιωτική περιουσία!

Η αυθαιρεσία, η ασυδοσία και η ατιμωρησία σε όλο το μεγαλείο τους, στο πλαίσιο μιας στρεβλής, ανάπηρης και αδύναμης να προστατεύσει τον εαυτό της και τους πολίτες της Δημοκρατίας!

ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΧΟΡΗΓΙΕΣ

Ο προϋπολογισμός του Υπ. Πολιτισμού είναι πάντα μηδενικός και οι ολίγιστοι διατιθέμενοι πόροι κατευθύνονται κυρίως σε «ημετέρους». Εν τω μεταξύ, η πολιτισμική κληρονομιά μας, τα Μουσεία μας και ο σύγχρονος πολιτισμός μας ασπαίρουν για μια «χούφτα χορηγίες». Η λύση, που δεν θέλει ΚΑΝΕΙΣ να δει, είναι απλή, ορθολογική και αποτελεσματική.

Όπως δικαίως εκπίπτουν αυτόματα από την εφορία οι δαπάνες διαφήμισης και προβολής, ως λειτουργικά επιχειρηματικά έξοδα, να ισχύσει ακριβώς το ίδιο και για τις πολιτισμικές/κοινωνικές χορηγίες.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΓΕΝΟΣΗΜΑ

Ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου, μπροστά στην ανιδιοτελή, μέχρις αυτοθυσίας αφοσίωση φαρμακοποιών και φαρμακεμπόρων στην προστασία της υγείας του πολίτη, της δικής μας υγείας! Η συζήτηση ήταν για τα γενόσημα φάρμακα κι έντιμα σας λέω ούτε μια στιγμή δεν πήγε η σκέψη των άγιων αυτών ανθρώπων στο ταμείο του φαρμακείου τους ή στην πισίνα τους ή στη BMW τους. Το μυαλό τους τριβέλιζε συνέχεια μια μόνο αγωνία: μη γίνει κανένα λάθος κι ο καημενούλης ο ασθενούλης τους πάρει λάθος γενόσημο φάρμακο! Το γεγονός ότι εμένα κόντευαν δυο φορές να με «στείλουν» με λάθος φάρμακα, πριν καν μπει στο λεξιλόγιό μας το «γενόσημο», δεν ακυρώνει φαντάζομαι το ισχυρότατο επιχείρημά τους. Όσο για την εικονογράφηση της κορυφής, είναι εντελώς συμπτωματική και δεν έχει την παραμικρή σχέση με υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις!

ΜΕΤΑ ΕΙΚΟΣΙΝ ΕΤΗ!

Το 1992 δημοσίευσα στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» ένα τολμηρό «Δεοντολογικό Κώδικα Πολιτικής Επικοινωνίας», ως ασπίδα του λαού, απέναντι στην ανειλικρίνεια, τις παλινωδίες, την παραπλανητική προπαγάνδα και τις ανεύθυνες υποσχέσεις των πολιτικών. Όπως περίμενα, τόσο τα κόμματα όσο και τα μέσα ενημέρωσης αρνήθηκαν να τον προσυπογράψουν, ως επίσημο τμήμα του Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΔΕΕ. Μοναδική τιμητική εξαίρεση οι «Φιλελεύθεροι» του Στέφανου Μάνου, που δεσμεύθηκε δημόσια ότι θα τηρούσε τον Κώδικα μονομερώς. Πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια από τότε, για να προβληθεί δυναμικά η ανάγκη «Καθιέρωσης ενός κώδικα δεοντολογίας», για τον πολιτικό λόγο και την πολιτική πρακτική, από πολύ πιο αρμόδια (φύσει και θέσει) χείλη από τα δικά μου, του Προέδρου της ΜΗ.ΚΥ.Ο. «Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς», κ. Κώστας Μπακούρης («Καθημερινή» 2.3.2012). Να ελπίσω ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου;

ΤΟ «ΛΑΘΟΣ»

«Εξανίσταμαι κάθε φορά  που ακούω για το άγος των Ολυμπιακών Αγώνων, σε σχέση με τη σημερινή οικονομική μας κατάσταση», έγραψε ο Στράτης Στρατήγης (ΕΣΤΙΑ -2.2.2012). Γεια στο στόμα του και στη γραφίδα του. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ειρηνικά επιτεύγματα της χώρας, που εκτός από τη δόξα, θα έφερναν και πολύ χρήμα στον τόπο. Το «λάθος» δεν ήταν η ανάληψη των Ολυμπιακών (επί τέλους, έχουμε και κάτι να καμαρώνουμε!), αλλά οι δύο ανίκανες κυβερνήσεις, που τους διαχειρίσθηκαν. Η πρώτη, του Κ. Σημίτη, επί τρία ολόκληρα χρόνια (1997-2000) δεν έβαλε ούτε ένα λιθαράκι κι όταν οι προθεσμίες έγιναν ασφυκτικές, άρχισε τις υπερτιμολογημένες αναθέσεις έργων και δεν ασχολήθηκε ποτέ με την κατάστρωση ενός σχεδίου συντήρησης κι αξιοποίησης των ολυμπιακών έργων. Η Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, που ανέλαβε τρεις μήνες πριν από την έναρξη δεν είχε μεγάλα περιθώρια ελιγμών, αλλά και το δικό της έγκλημα ήταν η εγκατάλειψη των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων. Ας είναι καλά η Γιάννα Αγγελοπούλου, που χάρισε ένα αστραφτερό διαμάντι στην Ελλάδα. Αν οι δυο κυβερνήσεις το είχαν φροντίσει, ακόμη θα λαμποκοπούσε, προσφέροντας τεράστια υλικά και άυλα οφέλη στην Ελλάδα!