Ο πόνος των Ελλήνων και Ελληνίδων κορυφώθηκε τις τελευταίες ημέρες. Φυσική η ανησυχία που αισθάνεται ο κάθε πολίτης από την ανασφάλεια, την αδικία και ένα αίσθημα παραλογισμού που επικρατεί στην χώρα.

Συγχρόνως όμως δείχνει υποδειγματική υπομονή και ψυχραιμία μπροστά στα γεγονότα. Αυτό το ξαφνικό αγγλοσαξονικό φλέγμα εκπηγάζει από το αίσθημα της λογικής ότι υπάρχουνε λύσεις τις οποίες ελέγχουμε ακόμα σαν άτομα μιας σχετικής δημοκρατικής πολιτείας.

Μέχρι σήμερα λίγη προσοχή δόθηκε στην αναμφισβήτητη γνώση ότι η παγκοσμιοποιημένη οικονομία δημιούργησε νέες αδικίες στην διανομή της διεθνούς παραγωγής και μπήκαμε σε μια εποχή που για να ισορροπήσουν τα κοινωνικά μεγέθη χρειάζεται να επιστρατεύσουμε τα καλύτερα χαρακτηριστικά μας.

Μερικές από τις γνωστές αρετές της φυλής μας πρέπει επειγόντως να επιστρατευθούν (π.χ. φιλότιμο,αίσθημα δικαίου, κτλ.). Τις έννοιες όπως δημοκράτης και δημοκρατική κοινωνία δικαιούνται να χρησιμοποιούν μόνο όσοι αναγνωρίζουν ότι τα προνόμια της δημοκρατίας τα δικαιούνται και αυτοί που τα επικαλούνται, αλλά και οι αντίπαλοί τους.

Δημοκράτες και προοδευτικοί σέβονται τον εαυτό τους και τους αντιπάλους τους και με αυτόν τον τρόπο προκαλούν την αναγνώριση του αλληλοσεβασμού. Έχουμε χάσει πλήρως λόγο ασυνέπειας την αποδοχή των βασικών αυτών χαρακτηριστικών. Η επαναφορά μας σε Κράτος Δικαίου και προόδου θα γίνει μόνο εάν επαναφέρουμε στην καθημερινή πράξη μερικές συνήθειες απαραίτητες για μια συγκροτημένη κοινωνία.

–          Επείγουσα είναι η άσκηση σεβασμού της συνέπειας. Έχουμε χάσει πλήρως την εμπιστοσύνη των συμμάχων και συνεργατών, αλλά ακόμα και τον αυτοσεβασμό λόγο ασυνέπειας. Οι κουτοπονηριές δεν μας αξίζουν.

–          Επείγουσα η εφαρμογή των κανόνων του συν-αποφασίζουμε και να πάψει το κράτος να διδάσκει την εφαρμογή του άδικου. Άδικο διδάσκει όταν εφαρμόζει την υπερ-φορολόγηση του ίδιου φορολογικού αντικειμένου. Το άδικο διδάσκεται όταν αναγνωρίζεται για εισπρακτικούς λόγους η παρανομία των αυθαιρέτων. Το άδικο διδάσκεται όταν επιβραβεύει τον «καπάτσο». Το άδικο διδάσκεται όταν απονέμει τίτλους και επαίνους με βάση τα κριτήρια των σαλονιών και όχι της γνώσης και δημιουργίας. Το άδικο διδάσκεται όταν ανέχεται από έλλειψη πολιτικής γενναιότητας την αθέτηση υποσχέσεων προς τους πολίτες, ότι θα παρέσχει δωρεάν παιδεία, δωρεάν υγεία, δωρεάν ασφάλεια, δωρεάν μετακίνηση … Εάν υπήρχαν αυτά, οι συντάξεις θα περίσσευαν για όλους. Αλλά δάσκαλοι σε αυτή την εγκληματική συμπεριφορά είναι όχι μόνο το Κράτος αλλά και εμείς οι πολίτες που ανεχόμαστε τις αντιδημοκρατικές πράξεις των οργανωτών, υπονομευτικών αποφάσεων όπως την παραπαιδεία, την παρασιτική υγεία και τα συνδικαλιστικά εκτρώματα της παράλυσης της πρωτεύουσας. Και αυτά όλα περιφρονώντας σκανδαλωδώς ένα χρήσιμο όπλο για την κοινωνική ειρήνη, που είναι η έγκαιρη χρήση των ειλικρινών διαπραγματεύσεων.

–          Συνέπεια λοιπόν τώρα που πήραμε το 3^ο βοήθημα, είναι η υιοθέτηση συμπεριφορών που ανταποκρίνονται στις αξίες που μας χαρακτηρίζουν ως άξιο λίκνο της δημοκρατίας. Συγχρόνως πρέπει να ονειρευτούμε ότι μπορούμε να ηγηθούμε, ακριβώς επειδή φτάσαμε στον πάτο, τις απαραίτητές διορθωτικές μεταρρυθμίσεις στις αποφάσεις της Ευρώπης που να την κάνουν μια πραγματική ομοσπονδία αρχίζοντας από αναγκαίες ρυθμίσεις στο χρηματοδοτικό και δημοσιονομικό τομέα και στις πραγματικές αξίες και ικανότητες που μας χαρακτηρίζουν ως Έλληνες.

–          Όσο γρηγορότερα πιστέψουμε στους εαυτούς μας και στις πραγματικές αξίες που μας χαρακτηρίζουν ως Έλληνες, τόσο το γρηγορότερο θα βγούμε από το μαύρο πηγάδι της απελπισίας και της αδικίας.        

28/9/2011

Βιργινία Τσουδερού